Verslag wie ben ik Laatste terugblik 10 januari 2018.
We zijn met 3 mannen bijeen voor deze eindexpeditie van ons jarenlange gezamenlijke Wie  Ben Ik-avontuur. We denken terug aan de stagiair(e)s die er soms bij waren. De mensen die een enkele keer erbij waren, die er wat vaker bij waren, en de zeer trouwen (incl. de zieke  en afwezige mw R)  waarmee we nu  het hek gaan sluiten. We denken aan de liederen die er gezongen zijn door de heer K en Martien.
De gemeente Amstelveen heeft het ISP veroordeeld tot samenwerking met andere organisaties in Amstelveen, die op hun beurt w.s. niet open staan voor het ISP en w.s. zeker geen onkosten daarvoor willen dragen.
We maken een rondje langs de aanwezigen.
Dhr H heeft de maandelijkse bijeenkomst ervaren als een prettige en gezellige moment van continuïteit tussen zijn vorige baan en zijn huidige hobby, dit mede vanwege de bekendheid met Martien. Je steekt wat van elkaar op, je geeft elkaar tips.
Dhr K:  vond de groep altijd zinvol en gezellig  en grappig. Verder ook als feedback groep bij de problemen die de leden soms ervoeren. Het erover praten loste soms min of meer problemen van mensen op.

Martien vond de groep leuk om gespreksleider te mogen zijn, en ook legde zijn zijn vragen soms aan de groep voor en vond daar altijd een waardevol antwoord,  waarvoor hij de deelnemers aan de Wie ben ik in Amstelland hierbij wil danken.
Dhr K merkt op dat we nu geen thema voor de volgende keer hoeven te bedenken.
Hiermee is ieder het eens, zo sluiten we deze bijeenkomst af.

Verslag Martien

 

Wie ben ik en mijn nieuwe vrienden en hoe vind ik ze?  8 november 2017
We zijn met 4 personen bijeen om te praten over nieuwe vrienden.
eerst bespreken wij het verslag van de vorige keer over de goede oude tijd.
Het Mozeshuis Amsterdam had geen nabestaanden van Suicide als doelgroep.
Het verslag wordt goedgekeurd met dank aan Martien.
Dan vraagt Martien: wie weet manieren om vrienden te maken.
Hij vertelt dat hij vanmorgen een van zijn katten had buitengelaten, en die was ondanks zijn roepen niet terug gekomen, Zodoende vroeg hij de buurvrouw  of zijn kat misschien bij haar was. De dochter keek even op het balcon, daar sliep mijn kat op de stoel, maar bij het openen van de deur werd ze wakker en schoot weg richting "thuis" vertelde de dochter.   Toen heeft hij haar binnengelaten:
Men is het erover eens dat huisdieren tot contacten kunnen leiden.
Een vrouw bij de postbus was ook te laat, hij vertelde haar zijn kat-verhaal, leuk.contact.
Dhr H vertelt dat hij door deelname aan wandel-evenementen contacten vindt, met name ook tijdens de rust-momenten.  Via Hobby vind je ook makkelijker vrienden.  zoals Fietsclub, audioshow, Elvisimitatie.
Dhr K merkt op dat honden het wel makkelijk hebben, zij besnuffelen elkaar en hebben contact.
Rijanair verloor veel vrienden toen de vakantiedagen van de piloten veel vluchten niet lieten doorgaan. Later kwamen de vrienden wel weer terug.
Mw R vindt zwaaien naar haar buren ook vriendelijk contact, zij heeft te weinig mogelijkheden.
zij vind de groepsbijeenkomsten zoals koffie-ochtenden helemaal niet leuk om aan mee te doen.
Dhr H eet ook mee bij de maaltijden van het Leger des Heils'; hij heeft daar leuke gesprekken.
Vroeger was het winkelcentrum nog wel leuk met kraampjes en toen ontmoette je nog mensen daar. Maar nu is het niet meer zo leuk.
Dhr H kent een wandelclub de Kiwi's die ook meer persoonlijke en leukere wandelingen organiseert.
Martien oppert hou het een beetje nabij.
Hij bezoekt een man die een verband ziet tussen geluk en intelligentie
Dhr K: een gedichtenbundel heet: domweg gelukkig in de Dapperstraat en heet het niet: het geluk is met de dommen.
Martien: Hoewel ook het doorgronden of begrijpen van een complex iets je  gelukkig kan maken.
Mensen die minder sociale vaardigheden hebben, maken vrienden vinden ook moeilijker.
Het gaat ook om het nemen van initiatief!!
Bingo doen is beetje opgelegd pandoer, maar meestal gezellig, dus zeg geen nee
Dhr K De van de Katholieken afkomstige vredeswens in de kerk is ook een contact moment.
de Kerk kan ook vrienden brengen, koffie drinken achterad, net als koren achteraf koffie
Het liedje gaat van: Maak nieuwe vrienden, maar vergeet de oude niet.
Via internet kun je zoeken wat er allemaal te vinden is.  (initiatief)
Mw R komt in de omgeving veel stugheid tegen, ook bij de jongeren.
Ze denkt erover een hondje die een baasje zoekt uit het asiel te halen.
Martien zoekt naar een Bijbels theater.   Via een oproep op Facebook kwam geen reactie
Via FB kun je je orienteren op vrienden.
Er zijn ook dating-sites, soms vragen die geld.

Volgende keer is het de laatste keer is 13 december a.s.:
Wie ben ik terugblik 2010-heden.
verslag Martien

 

Wie ben ik en mijn goede oude tijd en hoe is het nu?   woensdag 11 oktober 2017  14-16 u Alleman
We zijn met 4 personen bij elkaar om dit thema te bespreken.
Allereerst komt het verschijnsel naar voren dat mensen zeggen: "tot ziens"  terwijl je ze daarna nooit meer ziet.
Dan wordt het verscheiden van de oud directeur Jan Ruiter van het Mozeshuis Amsterdam besproken., hij zag op het einde nog maar slecht, maar ging toch door met tuinieren tot de laatste ademtocht. Hij was besloten begraven. Dat vinden 2 van de leden van onze groep die in de goede oude tijd betrokken waren bij het Mozeshuis toch een beetje jammer. Hoe kun je nu afscheid nemen?  Martien was in die goede oude tijd betrokken bij de voormalige Landelijke Vereniging Thuislozen die haar vergaderingen in het Mozeshuis hield.
Dhr H vertelt dat het Mozeshuis zich inzette voor daklozen, nachtopvang, vluchtelingen etc .
In het leven leer je gaandeweg beter omgaan met de diverse mensen in je omgeving en is samenleven ook makkelijker geworden, vinden we samen.
Mw R heeft in het kindertehuis vroeger een goede tijd gehad; ze kreeg daar opleiding. Maar ook de tijd nu vind zij goed, zij kan nu gaan varen in een bootje met een vriend.
Martien zijn goede oude tijd lag in zijn studententijd, de acties en het studentenleven waren leuk.
Nu werkt hij bij het ISP en dat vindt hij ook leuk om te doen.
Het lichaam ten behoeve van de wetenschap stellen is ook iets van deze tijd.
Oude mensen zijn soms zeurderig, maar dat is van alle tijden.
De perzische vluchteling van vroeger vluchtten voor Khomeini, dat is nu vaak anders.
De magnetron en de vuilstortbak zijn echt de nieuwe dingen

Volgende bijeenkomst is:  8 november en het Thema is Wie ben ik en mijn nieuwe vrienden?
weer op dezelfde tijd en plaats als anders.

verslag Martien Luijcks

Wie ben ik en mijn beledigingen?  Alleman 13 september 2017
In deze tijden tussen grofheid en fatsoen zijn wij ondanks de storm met 3 mannen bijeen.
Een heeft beledigingen ontvangen, een maakte ze en een heeft er nog nooit mee te maken gehad.

Stelling 1 van de dag: De ultieme vrijheid is in de ogen van sommige mensen je niet met je buren bemoeien!
Stelling 2:  Megastallen bevorderen ziekten en het gebruik van bestrijdingsmiddelen.

Wij ontdekken dat beledigingen wel wat gemeen kan hebben met (uit)schelden.

Waar beledigen mensen elkaar?
1.binnen de Sociale media
2, binnen werk
3. binnen familie / vrienden. (Privé)
4. in cabaret
5. in debat lijkt het te horen
6. in de Politiek  m.n Wilders

mensen die grof in de mond zijn  kunnen makkelijk beledigend overkomen

Wanneer gaan mensen beledigen?
Mensen die :
1. zich erg teleurgesteld voelen  in een  ander of door meerdere anderen en daar geen gelegenheid tot  weerwoord over vinden; of
2. zich in de steek gelaten voelen door de ander; of
3. zich niet serieus genomen voelen door de ander;  of
4. zich in bedonderd voelen door de ander; of
5.  zich benadeeld voelen door de ander; of
6.  willen provoceren  (bijv, als protest tegen Zwarte Piet, of Jodenkoeken of Negerzoenen.)
kunnen wel eens "etiketten" gaan plakken op de ander om daarmee  voor zichzelf klaar te komen met de  hiervoor genoemde problemen of intenties.
Dit uit zich dan vaak in schelden of beledigen.

Hoe ga je met beledigingen om?
Om beledigingen af te doen  kun je zeggen: "Wat je zegt ben je zelf!" .
Je kunt ook boos worden, maar daarmee heb je meestal alleen jezelf: het kost energie en wat win je ermee.
Je kunt ook wraak nemen, door de ander niet meer serieus te nemen of te gaan negeren.
Dat is misschien prettig om te doen, en misschien lucht het eventjes op, maar weegt de winst op tegen het verlies?
De kunst lijkt  te zijn om te ontdekken wat het beledigen  zegt over jou zelf en wat het zegt over de ander.

President Trump beledigt een medewerker en weigert om zijn ontslag te aanvaarden.

Mensen denken vaak dat een belediging  een eindpunt is, maar kan het ook een nieuw begin zijn?

We aarzelen over het thema van de volgende keer op 11 oktober 2017: 
We besluiten tot: Wie ben ik en mijn "goeie ouwe tijd" en hoe zit het met nu?

Martien Luijcks

Wie ben ik en mijn contacten?  Alleman 9 augustus 2017 14-16 uur.
We zijn met z'n viertjes bij elkaar om het thema te bespreken.
Mw R vertelt over haar komende verhuizing. Zij had op haar huidige adres een ervaring met haar buurvrouw als viswijf die zelfs haar eigen zoon uitschold. Naderhand  was de buurvrouw  weer vriendelijk.
Mw R hoopt in haar nieuwe omgeving makkelijker contacten te maken dan hier in Amstelveen.
Zij heeft immers al jaren eerder in Amsterdam gewoond. Heeft er ook jaren als mantelzorger  gefunctioneerd. Zij wil terug naar haar vrijheid.
Mw E vind de meeste contacten in haar omgeving eigenlijk oppervlakkig, zij houdt meer van diepere gesprekken.
Zij vindt dat ouderen gediscrimineerd worden. Want toen zij zich meldde bij de oppas-site,  kreeg ze geen werk.  Ook bij de school waar zij werkt wordt gezocht naar jongere overblijf-begeleiders.
Martien: boven de 55 jaar vinden mensen haast nooit meer een baan.
Naar aanleiding van het vorige verslag d.d. 14 juni jl. bespreken wij voor wie wij de deur open doen?
Mw E doet open voor ieder die wel aardig lijkt.
Mw R komt makkelijk met  iedereen in gesprek, dat vindt ze leuk. Zij laat alleen vrienden en bekenden binnen en mensen die betrouwbaar zijn. zij denkt dat ze op grond van haar ervaringen goed kan herkennen wie er betrouwbaar is of niet.
-Over vakantie stellen we dat het in Zuid Europa ontzettend heet is.
- Ook dat Schilderen is een goede manier is om uit de dip te komen.
Mw E heeft schilderijen in huis hangen.
Mw E wordt niet graag beledigd, dan wordt ze kwaad.  ze zegt: "Je hoeft toch niet alles te pikken?"
Echtparen weren singles uit angst voor verlies van de partner aan die single; behalve als er nog kinderen in huis zijn.
'S Avonds reizen veel oudere mensen niet meer met de bus
Nu heeft mw E zelf een advertentietje gezet, en hoort nu verhalen van oude gescheiden mannen.
Dhr H heeft vrienden via zijn vakanties opgedaan, soms wordt er teveel gedronken, maar daar weet dhr H wel weer raad op.
Hij houdt van samen eten, zo ontmoet hij ook mensen bij Resto van Harte, Bij Boschart en andere eetgelegenheden. Ook door vrijwilligerswerk ontmoet hij vrienden.
Mw R heeft een woning in Amsterdam gekregen. hoera. De huur is lager dan haar huidige woning, zijn de huren in Amstelveen duurder??? Zij kan goed met jongeren overweg en houdt ook van varen.
Een Huisarts in Uithoorn van Hasselt geheten is al 84 jaar oud maar heeft nog altijd huisbezoeken, hij werkt 7 dagen per week. ZIjn vrouw houdt de agenda bij.
Mw E ook bij Huis in de Wijk kan men goedkoop eten. en sport en yoga en wandelen.
Mw R herkent dit zelf ook.
Bij Kalknagel helpt sterilon.  Bij een eeltpit helpt betadinezalf.
Dhr K draagt graag goede schoenen om te wandelen. hij noemt Mephisto en Medicus.
Martien draagt gympies, krijgt er warme voeten in.
Dan vraagt Martien wat het thema wordt:  we besluiten voor woensdag 13 september (telefonisch)  tot 2017:  Wie ben ik en mijn beledigingen?
Tenslotte hoe iedereen het vond?
Mw E vond het interessant, maar het waaierde wel een beetje uit (naar voeten)
Mw R vond dat ook wel.
Dhr K vond het leuk dat er tips voor de voeten waren en ook dat er eieren waren.
Martien vond het wel aardig.

Verslag 21 augustus 2017


Wie ben ik en mijn opstandigheid? Alleman 11 juli 2017

Wij zijn met vier mensen bij elkaar om onze opstandigheid te bespreken.
we hebben allen moeite met onrechtvaardigheid, daartegen komen wij in opstand.
Martien had bij facebook gezien dat iemand een electronische boot neerhaalde door te chatten: als de stroom uitvalt doet ie niks meer.  Toen chatte  ik als een gewone boot geen stuur heeft vaart ie ook niet.  (een soort van balans herstellen).
Een schoonbroer van een achternicht van Martien noemde op FB zijn moeder gek,  Martien sprak hem daarop aan. Moeder reageerde dat het normaal was  in de familie.
Martien grijpt meestal wel in op hoop van zege.
Zijn vriendin uit Bennebroek zegt altijd: "bemoei je toch nergens mee!"
Mw R kende een man die er meerdere vrouwen op nahield,  Kijk uit met wie je omgaat!
Zij wil eigenlijk gaan verhuizen naar Amsterdam. De galerij waar ze woont wordt teveel zorg.
Mw E: de voorzieningen in Amstelveen zijn wel beter en er wordt te weinig gerenoveerd in Amstelveen.
Martien: als jongeren je lastigvallen kun je altijd vragen naar hun moeder, of ze dat van hun moeder hebben geleerd?
Mw R had wel eens kinderen in de buurt die veel herrie maakten in de hal, Toen ging ze hen uitleggen dat ze al die herrie niet kon hebben,  Ze gingen toen buiten spelen. Ook hielpen ze haar met de boodschappen naar de liften  te sjouwen.
Ook een gewelddadige buurman die tijdens het suikerfeest zijn vrouw uitschold en dreigde van het balkon te duwen . Mw R sprak hem erop aan : Jij gaat niet je vrouw beledigen en haar naar beneden gooien, anders ga ik de politie opbellen.
Mw E vraagt: moet je je overal mee bemoeien?
Mw R soms moet je wel obstinaat zijn uit sociaal motief.
Mw E werkt vrijwillig bij een school tussen de middag , Zij nodigt met R uit om ook mee te doen als begeleiding. Zij krijgt daar ook functioneringsgesprekken en verdient een centje bij.
Mw R zal erover nadenken.
Zij vindt de mensen in Amstelveen i.v.m. Amsterdam erg afstandelijk.
Dan vraagt Martien even rond?
mw R: kan goed met opstandigheid omgaan:  altijd rustig blijven en dan proberen uit te praten.
Mw E: Met alleen zijn is moeilijk om te gaan, in elk geval mijden van nare mensen.
Martien Aanspraak hebben is erg belangrijk
Dhr K wandelt tegenwoordig veel.
Een man kreeg 3 jongens op een rij. Ted, een vroegere vriend, zei altijd: dan moet je het met een pet op doen!

Het onderwerp voor woensdag  9 augustus a.s. is Wie ben ik en mijn sociale contacten?.

verslag Martien

Verslag Wie ben ik en mijn tevredenheid?  Woensdag 14 juni 2017  14-16 uur Wijkcentrum Alleman
Wij zijn met 5 personen aanwezig om onze tevredenheid te beoordelen.
Mw R meldt dat de mate van zorgafhankelijkheid van haar galerijgenoten zo hoog is, dat ze toch eens moet denken aan verhuizen,  dan zou zij weer tevreden kunnen zijn.
Dhr K: fijn dat doornen ook rozen hebben!
Mw E: in het omgaan  met mensen om je heen moet je wel tactvol zijn, want anders zijn anderen niet tevreden met jou! Iedereen  stelt zijn/haar eigen grenzen.
Mw R herinnert zich nog de tik met het Spaanse riet op haar handen, wanneer de leraar niet tevreden was, Je moest stil rechtop zitten in de klas.
Er zijn op dit moment veel onderwijskrachten nodig.
Mw E vindt het belangrijk om je ei kwijt te kunnen, het is vaak moeilijk om in een gesprek ertussen te komen.
Dhr H:  vroeger kreeg je een boterham met tevredenheid!
Mw E. won in 1954 op het strand een prijs met een zandsculptuur van een Hollandse Klomp! Ze en mw R willen wel samen naar Zandvoort toe. Misschien het Juttersmuseum bezoeken
Angst verhindert tevredenheid
Dhr H: Amsterdam ziet zichzelf als de hoofdstad van de wereld.
Dhr H heeft nog wat spreuken voor ons opgezocht over tevredenheid:
1. Men toont zich zonder reden ontevreden over anderen
Wanneer men reden heeft ontevreden over zichzelf te zijn!
2.  Het geluk behoort aan de tevredenen!
3. Men zegt dat het de mens zo moeilijk valt  om met weinig tevreden te zijn.
en toch is bijna iedereen tevreden met zichzelf!
4. Tevredenheid is een onneembare vesting!
5. Niemand is tevreden over zijn vermogen
noch ontevreden over zijn verstand.
Mw E vertelt dat ze niet tevreden was met de opvang van de Nederlanders die  terugkwamen uit Suriname.
Martien Is niet zo tevreden met de zelfgenoegzaamheid en meent dat de opvang van mensen in Nederland helemaal niet zo goed wordt aangepakt.
Mw E vond het veel lawaai vandaag, maar vond het fijn om te kunnen praten/
Mw R is tevreden!
Dhr H vond het wel interessant

Martien stelt het thema voor  12 juli voor: Wie ben ik en mijn  opstandigheid!


Verslag wie ben ik en mijn veiligheid? Alleman 10 mei 2017
N.a.v. het verslag 12 april jl.:de auto van dhr H was niet bevuild maar beschadigd.
De koning was volgen mw E nogal bevoogdend (paternalistisch) toen hij Amalia uitnodigde in verzet te komen. er volgde een actie via Facebook en krant de Metro ter bevestiging van Amalia.
We zijn  met 5 personen bij elkaar.  Dhr R is weer bij ons.
We beginnen met tips hoe kun je ouder worden:
1 hou je hersenen wakker.
2 hou je blik op de wereld open.
3. ben actief in de samenleving, doe vrijwilligerswerk
4. beweeg genoeg per dag.
5. eet genoeg en gezond
Een kanttekening bij het vrijwilligerswerk. Kinderen kunnen soms hard  en soms lief reageren; hou daar rekening mee.
Dan wenden wij ons tot het thema: Wie ben ik en mijn veiligheid?
Wij vinden Trump niet bij voorbaat veilig voor de atoomknop,
De politie heeft geen tijd om achter inbraak heen te gaan. Wel  krijgt men tips om het huis te beveiligen.  Bijv, zorg dat je niet een rijke indruk maakt, dat er wat te halen valt.
Martien: in de 3e wereld bouwt men muren om je rijke huis. De muren geven veiligheid.
Mw E: ook in 't Gooi wordt ingebroken!
Bij Onder de Wolken had een handelaar inbraak in scene gezet.
In Brabant is het onveiliger door de drugsbaronnen.  ook in Limburg?
Je mag  maximaal  5 Wietplanten in huis hebben.
Wanneer worden de soft drugs gelegaliseerd?
Je blijft zelf veilig als je ongure types uit de weg gaat. Zoek geen gevaarlijke situaties op!
Laten we  niemand binnen zonder afspraak?
Het spionnetje zit tegenwoordig in de deur-intercom (met camera)
Mw R drinkt samen met de buren in het complex wekelijks koffie, de politie is daarbij en geeft bijvoorbeeld een sleutelhanger voor om je nek.
Ze willen daar geen reclame hebben, ook geen collectes e.d.  wie de kinderpostzegels buiten houdt zal mw R onderzoeken, want dat is juist leuk!
Mw E kijkt eerst wie er voor de deur staat.
Ze merkt op dat mensen in de buurt elkaar in de gaten houden, ook als er een ongeluk is kijkt iedereen op het balkon wat er is gebeurd,
Sociale controle net als vroeger en misschien nu nog in de Jordaan.
De buurtpreventie via Whatsapp  controleert ook, wat weten zij over de buurt?
Pas op wat je zegt, de muren hebben oren.
Het is belangrijk om alert te zijn op onraad.
Hoe krijg je een ongewenste huisgenoot weg? Het boze oog?
Dhr R: hoefijzer en klavertje vier zijn meer positief,
Mw E woonde jaren  in Suriname, vond het er leuk.
Er is nu veel armoede.  het inkomen  gaat op aan de vaste lasten, als je geen geld overhebt voor een brood, dan steel je er een. Het bestuur is er nu corrupt, maar het is een mooi land.
Suriname levert de eilanden voedsel , dit kan beter als men de landbouw en transport uitbouwt.
Er zijn al plantages voor Suiker en ook rijstvelden.
Wonen in het buitenland met AOW kan wel als je een link met Nederland hebt.
Zorgverzekering krijgen daar kan via soms onverdachte  wegen.
De huur is daar ca 1/6e van hier. 
Dan hebben we het over de veiligheid van Vliegen
Mw E: er kwam laatst laagvliegend een vliegtuig met panne terug.
Dhr R Als je op Schiphol langer dan 3 uur moet wachten krijg je je geld terug,
Mw E Vliegen naar Bali, hier komt geen Malaria voor, dus geen injectie nodig voor Bali.
Mw R: lange broeken helpen tegen veel ongedierte in de 3e wereld.
Ook creme's zijn nodig.
Bij vliegen slikt men soms pilletjes om zich veilig te voelen.
Martien 's broer werkte aan propellers, soms werd onderhoud te lang uitgesteld, dan hoorde je  er weleens dat er een vliegtuig neer  was gestort. Het hele vliegtuig vraagt onderhoud.
Dhr R bij veel turbulentie kan het vliegtuig aardig door elkaar doorgerammeld klinken.
Mw E: lijnvluchten vliegen alleen overdag, maar chartervluchten ook 's-nachts . Chartervluchten vliegen pas als ze vol zijn! Is nacht-vliegen qua geluidshinder een onveilig element?
Wij weten het niet.
Het thema volgende keer woensdag 13 juni 2017 is: Wie ben ik en mijn tevredenheid?
Martien zingt een aanzet tot Tel uw Zegeningen Een voor Een

 

Wie ben ik en mijn eerlijkheid?  woensdag  12 april 2017 van 14-16 uur in wijkcentrum Alleman
We zijn met 5 mensen bijeen.
Eerst is er een gesprek over Pasen kerk en moskee en wat de verschillen daar tussen zijn
Er is geen Paas vakantie meer, wel een  mei vakantie  22 april tot 11 mei en ook was er de krokus-vakantie.
Mw E de moslims zorgen veel voor elkaar en hebben ook veel respect voor de ouderen.
De christenen hebben de Diaconie waar ook moslims in geldnood een beroep op kunnen doen en in Nederland hebben we ook voedsel banken waar je volgens mw E met veel gedoe eten krijgt (je  mag namelijk niet meer dan een bepaald bedrag per maand over hebben). Ook kleding wordt verzameld voor armen mensen.
We hadden last van de kinderen die graag naar buiten wilden maar op hun moeder moesten wachten en toen werd mw R  boos toen besloten we maar de plaats van de kaarters te bezetten die daar net weg wilden. Een van hun had eieren bij zich en die hebben sommige van ons van de oude man gekocht. Hij heeft barnevelders  kippen in  z'n  tuin los lopen .
Mw R zegt dat het voorjaar echt nog komt 
Dhr H heeft 22 km gewandeld in de  prachtige omgeving van Ommen.
Martien zegt dat er regenweer in Nederland voorspeld  is en dat het altijd regent maar niet heus het miezert alleen maar. 
Mw R de ijsheiligen komen (11-14 mei) dan is de vorst voorbij.
Dan open Martien het thema wie ben ik en mijn eerlijkheid en dan komt Bassam de snuffelstagiair die zegt dat eerlijk het langst duurt.
Mw R  is van jongs af aan door haar slechte moeder neergezet als leugenaar toen der moeder overleed leerde mensen haar echt kennen zoals ze echt is  Ria heeft altijd goed voor haar gezorgd.
Mw E zegt te eerlijk kan ook mensen afstoten je bent vervelend als je eerlijk bent.
Dhr H je moet je verstand goed gebruiken over wat je wel of niet in een bepaalde situaties zegt
Martien: tact is het belangrijkst.
Mw E:  mensen hebben tegenwoordig een kort lontje
Bassam: als je te eerlijk bent wordt het al gouw roddelen
Dhr H: President Trump is te eerlijk en flapt alles eruit en denk alleen aan dat Amerika 1 is.
Ria verteld een verhaal over een hulpverleenster die een PGB  om haar wond te verzorgen had aangevraagd maar na 3 keer al niet meer kwam, zij dacht een slimme oplichter te zijn, maar bij de rechtzaak moest zij inbinden.
Letselschade wordt vaak  in een keer uitbetaald;  daardoor wordt er belasting over geheven. En ook als een uitkering hebt wordt het gezien als inkomen en dan kort men de uitkering. Het lijkt  beter  het bedrag in termijnen uit te betalen.
Dhr H jongens gevraagd of ze wisten wie zijn auto had beschadigd. Naderhand vond hij lucifers-stokjes in zijn sloten. Hij wist die met het nodige gepeuter eruit te vissen.
Dhr H nam ook een keer deel aan een wandeling waar de organisator heel dom was en geen telefoonnummer gaf,  je moest weer een email sturen,  daar was dhr H wel  boos over.
Mw R: zegt er zijn je heb ook leugens voor best wil hij kleinzoon logeerde bij haar en had een sigaret gerookt toen moeder dat vroeg loog Ria echt hard aan de telefoon maar toen moeder later een pakje sigaretten onder zijn bed had gevonden zei Ria maar de waarheid
Veel  dames liegen vaak over kleding dat het mooi is terwijl ze het niet menen,  mannen kunnen ook hard liegen
Bluffen is iets zeggen terwijl je niet in staat bent om het te doen.
Willem Alexander was boos omdat  maxima chemische troep gebruikte om af te vallen hij houd niet van die troep,  het ging om een soort wonderdokter.
wij vragen ons af of er een verband is tussen eerlijkheid en geweten bijvoorbeeld pokeraar (pokerface).
Hoe beïnvloedbaar is de groep?
Bassam zegt ik  rook niet en heb smoote kleding
Mw E haar kinderen wouden niet naar school als ze geen merkkleding hadden
Martien draag altijd 2e-Hands kleren en ook krijgertjes.
Mensen kijken vaak naar de auto van de buren die ze dan ook willen hebben.
In buurthuis de Bolder kan men donderdagmiddag  eten.
Martien vraagt wat het volgende thema wordt.
Bassam oppert het thema: Veiligheid.
Martien zingt het lied "veilig in Jezus Armen" in de paasdienst van ggz Ingeest te Bennebroek.
Dus volgende keer op woensdag 10 mei a.s. wordt het thema  Wie ben ik en mijn veiligheid? 
Tot slot zingt Martien het Wilhelmus.

Verslag Bassam en Martien

Verslag Wie ben ik en mijn humor?
D.d. 8 februari 2017 wijkcentrum Alleman.
Wij hebben elkaar  met  1 vrouw en 3 mannen weer gevonden om onze humor te bespreken.
Martien opent met het doortastende optreden van President Trump, 67% van de Amerikanen steunt hem. De terugtrekking  van troepen uit Afghanistan door beide presidenten Obama en Trump  is nu een feit. Hij vertrouwt wel op de bereidheid van Trump tot correctieve maatregelen als zijn beleid  te bont uitpakt.  De humor is bij Trump soms wel te vinden, bij zijn tegenstanders soms ook? Een regering van miljardairs,  de vrijgestelden?, volgens Plato het ideaal?
Dhr K: Willem Kloos van de literaire stroming de 80-ers uit de 19e eeuw sprak van Klootjesvolk. Is dat hier ook van toepassing?
Hij citeert Groucho Marx: buiten mijn hond is het boek mijn beste vriend, maar binnen de hond is het te donker om te lezen. Marx was een bescheiden man, hij bezat een "bescheiden"jacht en een fontein.
Oscar Wilde zei eens: het leven is te belangrijk om het serieus te nemen!
Martien dankt Shali voor haar mooie verslag van 11 januari j.l. over het loslaten.
Mw E is vandaag verhinderd wegens mogelijke gladheid.
Lachen is gezond, zo citeert dhr K uit de Spaanse krant El Pais,  het geneest ontstekingen sneller omdat het het afweersysteem voedt, Mensen die genoeg lachen hebben minder ziektes. En als ze ziek zijn, voelen ze zich minder ziek en herstellen sneller.
Kees Fens schreef voor het  boekenweekgeschenk  2007: Op weg naar het Schavot waarin hij de Engelsche humor presenteerde:  Sherlock Holmes en dr. Watson gaan kamperen in een tentje. Worden ze s'-nachts wakker, vraagt S: Wat zie je? Dr W: ik zie miljoenen sterren S: wat concludeer je dus?  Dr W:  die toch enkele planeten moeten hebben waarop leven mogelijk is? S: Idioot ze hebben onze tent gestolen.
of: de tot de galg veroordeelde die op zijn weg naar de galg zegt, het is wat fris, mag ik een schouderdoekje hebben?
Galgenhumor wordt voor het eerst ontdekt op 22 juni 1535 stelt dhr K.
Er is vaak een slachtoffer als er wordt uitgelachten;  samen om iets lachen is vaak socialer. Om iemand lachen kan leuk zijn maar niet altijd voor het subject.
Vroeger was er een leesmap waarin ook een moppentijdschrift zat.
Met een knipoog naar Trump zingt dhr K het nummer Poen poen poen
Hij  meldt dat Max tailleur eerst begon met een telefonische mop per dag, later werd het  de welbekende kalender, begin elke dag met een mop.
Martien heeft op facebook (FB) een moppengroep gestart , daar wisselt hij leuke filmjes  af met techniek en natuur en cultuur, zo blijft er voor elk wat wils.
Er was op FB ook een grap: mw R had een huwelijk met Martien via FB gecreeerd, doordat Martien traag reageerde kwam zijn familie al vragen wanneer de trouwdag was, hihi
Dhr H vertelde van de twee onderbroeken die op vakantie mochten, zegt de een ik liever niet, ik ben al bruin genoeg.
We komen te spreken over nepnieuws, bijv. pechtold tussen de shariademonstratie, dit "omdat" hij Wilders had vergeleken met de NSB
Dan vraagt dhr K aan Martien of hij een voorbeeld van het belang van humor heeft.
Dan vertelt Martien van de dame die voorheen altijd op iedere man verliefd was, en tegenwoordig schaterlacht waardoor ze niet meer verliefd hoeft te zijn.
Wij konstateren dat lachen ook belangrijk is in een relatie.
Mw R had een relatie die zo saai was,  en ze wilde niet meer 50 jaar terug, met zijn (klein)kinderen kon ze trouwens wel lachen. Nu komt niemand meer bij hem. Ze is 2 jaar met hem opgetrokken het laatste jaar wegens de heupoperatie.
We concluderen als iemand geen humor heeft, moet het leven wel eenzaam zijn.
We hebben het nog over de buurman van dhr H, die altijd zo hard lachtte. Hij heeft er nu geen last meer van, we hebben er toen wel vaak over gesproken maar het bidden heeft pas echt geholpen.
Hij nog een droom dat de buurman als oud mannetje voor de deur zat met een scootmobiel  voor zich. De politie had wel de muziek geholpen, maar niet bij het lachen, buurbeheer moest het doen, maar dat ging niet. Dus toch door het bidden. Af en toe heeft Dhr H wel nog even angst dat het weer kan beginnen , maar het wordt al minder.'
Je kunt niet over of om alles lachen sommige dingen zijn toch te ernstig (schande, gêne)
Mw R heeft blijmoedig de periode van de schuldhulp ondergaan, zij vindt dat ze goed geholpen is.
Altijd positief blijven.
Er is verschil tussen mens en dier:  dieren hebben geen humor,maar het dier is wel trouwer dan de mens,  vooral de hond.
Martien zingt De Monniken van Jaap Fischer.
Mw R heeft al heel lang geen contact met een van haar zoons, zij stuurde vroeger kaartjes naar de kleinkinderen die jarig waren, een kaart werd teruggestuurd, met de tekst: je kunt best ophouden met kaartjes sturen ze gaan toch de prullenbak in.
Hoe goed is al te eerlijk vragen we ons af. Daarom besluiten we als thema op woensdag 12 april a.s.  Wie ben ik en mijn eerlijkheid?

Verslag Martien Luijcks

Verslag Wie ben ik en het nieuwe jaar

Verslag 11 Januari 2017 14 uur  Alleman

Deze maand waren wij met 5 mensen op onze bijeenkomst en het thema van deze maand was: Wie ben ik en het nieuwe jaar?.
Mw R, Shali en Martien waren vroeg bij de bijeenkomst en Mw R begint te vertelen hoe het nieuw jaar voor haar was. Het waren hele rustig dagen voor Mw R: zij was echt heel eenzaam maar zij ging toch film kijken om zich toch niet zo alleen te voelen. Mw R was in het tv programma Max waar zij vertelde over het ISP. Zij vond het spannend omdat zij Ton niet kent maar Martien wel, en het ging om Ton als voorzitter van het ISP. Zij vertelt dat de mensen van Max anderhalf uur bij haar thuis waren om opnames te maken en zij vond het echt leuk. Vrienden hebben haar ook gebeld en tegen haar gezegd dat ze haar hebben gezien bij het tv programma Max en dat zij het goed heeft gedaan. Mw R vertelt ook dat zij bijna een nieuwe hond kreeg. Die hond was 14 jaar oud. Zij heeft de hond niet gekregen omdat ze dachten dat zij niet goed op de hond kan  passen. En de mensen die nu voor de hond zorgen hebben haar niet goed behandel en zij voelt zich daarover niet goed. En nu zij zo erover nadenkt vind zij het beter dat zij geen hond neemt omdat zij een beetje oud begint te worden en zij denkt dat zij nu niet meer goed op een hond kan passen. En Martien zei tegen haar misschien zij een andere soort huisdier moet zoeken. Bijv. een papegaai?
Martien vraag aan Dhr K wat was zijn voornemen voor deze jaar?
Hij heeft geen voornemens maar hij wil genieten van het leven.
Dhr H: zijn voornemen voor deze jaar zijn meer opruimen thuis, papier opbergen, en meer gaan sporten.
De voornemens van Shali zijn haar Diploma halen, op vakantie gaan naar Curaçao. (naar haar moeder)
Martien wil blijven naar de Koinonia te gaan op dinsdagavonden en hij wil net als Dhr H  ook meer papieren gaan opbergen en opruimen thuis.
Deze maandag was de laaste maand dat Shali bij deze bijeenkomst kan komen.
Martien heeft aan Shali gevraag hoe zij  bijeenkomst vond. Shali vond het leuk bij de bijeenkomsten van het ISP in Alleman. Shali had alleen een beetje last van de drukte in hal waar we zitten. (taallessen voor ouders van kinderen)
Het thema voor de volgende bijeenkomst 8 februari 2017 is: Wie ben ik en mijn humor?

Martien zong nog het lied: Thank you for the Music van Abba

Verslag Shali, met dank aan Martien

 

Verslag 14 December 2016 14 uur Alleman:
Wie ben ik en mijn gevoel van onrecht?

Deze maand waren wij met 4 mensen op onze bijeenkomst en het thema van deze maand was wie ben ik en mijn gevoel van onrecht.
Martien vind onrecht dat hij nog 9 maanden solliciteren moet voordat hij AOW krijgt.
Dhr H vindt het onrecht dat sommige werkzaamheden  binnen de tweede lijn GGZ,  dat je om deel te nemen aan deze werkprojecten moet betalen, terwijl je daarbinnen toch heel veel nuttig werk doet.
Dhr K hij opperde de mogelijkheid om meer Multi media te werken om meer deel nemers te werven. Martien zal in dit kader een lied ten gehore brengen.
Het thema van de volgende bijeenkomst 11 Jan 2017 is “Wie ben ik een het nieuwe jaar.
Shali onze stagiaire, die dit verslag maakt, bied haar excuus voor dit korte verslag omdat zij de aantekeningen kwijt is geraakt.

Shali Rampenburg met dank aan Martien Luijcks

 

Verslag 9 november 2016 14 uur  Alleman: Wie ben ik: Waar gaan we naar toe?

Deze maand waren wij met 5 mensen op onze bijeenkomst en het thema van deze maand was wie ben ik waar gaan we naar toe?
Martien heeft vorige maand gezegd dat hij een goedkope fiets voor Mw. E zou gaan zoeken want ze hebben haar fiets gestolen. Zoals Martien had beloofd heeft hij een goedkope fiets voor haar gevonden. Martien moest vanaf Haarlem tot Amstelveen fietsten. Het was echt een slechte weer die dag maar Martien heeft het wel gered. Mw E was echt blij met haar fiets en dankbaar dat Martien die heeft het gebracht in het slechte weer.
We openen de bijeenkomst met een gesprekje over Trump. Hij heeft de meeste stemmen gewonnen en hij is nu de gekozen president van USA. Veel mensen hebben het niet gedacht dat hij zou winnen, en we hopen dat hij een goeie president zal zijn.
We denken dat er veel mensen dakloos zijn. Mw. E vertelde ons over een tv programma waarin een meneer geld gaf aan een dakloze. Deze man betaalde van dit geld niet zijn schulden, maar nam het er eens lekker van. Hij ging heerlijk logeren in een hotel en liet zich verwennen Hij heeft niet de keuze gemaakt om met dat geld zijn schulden te betalen. En Martien zei: Een keer rijk is niet altijd arm. Mw. E vindt dat geld niet belangrijk is om blij te zijn. Als je maar genoeg geld hebt om je vaste laste te betalen, dan is dat genoeg.
mw. M sluit ook aan bij de bijeenkomst want haar zoon gaat naar de bijles en zij moet op haar zoon wachten, daarom wil zij graag meedoen aan deze bijeenkomst. Zij verteld een beetje van zicht zelf zij komt uit Ethiopië en zij heeft 2 kinderen 1 dochter en 1 zoon. Haar man werkte voor een stichting die mensen in Somalië helpt met voeding en landbouw. Zij en haar kinderen gingen met hem mee naar Somalië om daar een paar jaar te wonen. Nu wonen ze weer in Nederland, maar de kinderen kunnen Nederlands niet zo goed en daarom wil mw. M dat haar kinderen extra Nederlands les krijgen. Zij vertelt ook dat zij geen baan heeft want zij wil tijd aan haar kinderen besteden, zij wil dat haar kinderen goed op school gaan. Zij denk dat veel kinderen ervan houden, om dingen op het laste moment te doen. Zij leert haar kinderen om als ze bijvoorbeeld een toets hebben, om iedere dag een beetje leren dan kunnen ze klaar zijn met leren voor de dag van de toets.
Zij denkt dat de ouders moeten ook hun kinderen met huiswerk moeten  helpen, en zeg niet dat alleen die docenten dat moeten doen. En iedereen was eens met haar want het ligt niet alleen aan school maar ook thuis.

Martien vraag dan hoe moet je voor de toekomst voorbereiden?
Dhr. K zei: door je huiswerk te maken
mw. E dat hier in Nederland als je oud beginnen te worden, kan je niet  makkelijk werk vinden. Ze kijken hier naar de leeftijd maar in de Verenigde Staten kijken ze naar ervaring. Mw. E zei daarna en waar gaan we naar toe met de uitkering te verlagen? En je moet ook lang wachten voordat je AOW krijgt. Mw E vertelt ook dat zij 5 jaar in de buiten land ging wonen en zij krijg voor die jaren geen uitkering. Zij zegt ook dat je veel geld aan de zorgverzekering moet betalen en toen haar tweede man was overleden moet zij € 7000 betalen en dat vind zij heel veel geld.
Mw. M moet weg en zij vraagt dan aan iedereen wat moet zij ter verbetering zou kunnen doen?
Dhr. K vindt dat zij goed bezig en zij moet gewoon zo door moet gaan.
Mw. E zei dat zij Mw. M niet zo goed konden verstaand
En Shali vond ook dat zij goed bezig is,
Martien zei dat hij vind dat zij goed bezig was maar zij moet ook haar kinderen beslessen laten nemen en Mw. M zei tegen Martien dat zij laat haar kinderen zelf beslissen nemen maar over school moet zij wel goed kijken. Martien zei dat is goed dan. Mw. M zeg dat zei waardeer alles die we tegen haar heeft gezegd.
 Martien vraagt tenslotte wat vinden we van de bijeenkomst
Iedereen antwoordde dat niemand weet waar we naar toe gaan.
Het volgende thema voor de wie ben ik-bijeenkomst van 14 december 2016 is “Wie ben ik en mijn gevoel van onrecht?’

Verslag Shali Rampenburg en Martien Luijcks

Verslag Wie ben ik en mijn vertrouwen. d.d. 12 oktober 2016 Alleman _ISP
met 5 personen zijn we bijeen om het thema te bespreken.
Mw R heeft haar relatie verbroken, hij was te wantrouwend. Nu heeft ze weer tijd om haar sociale contacten bij te houden, zoals met de trein haar nichtje in Emmen te bezoeken.
Mw E: bevestigt de keuze om hem achter te laten, ze zegt:  "Vergeet 'm maar".
Mw R: zijn kinderen en kleinkinderen geven haar ook gelijk, ze heeft goed met hen gepraat.
Het was haar intuitie die zei dat ze moest vertrekken. Ze moest op zichzelf vertrouwen.
Mw E haar fiets was gestolen tijdens een maaltijd op de school waar ze voorleest. Alle kinderen hielpen mee zoeken, was wel fijn die steun te ervaren.
Martien denkt een fiets van 65 euro te kunnen vinden.  Hij meldt het wel aan mw E.
Mw E moet zuinig leven Pianostemmen kost geld.
Ze heeft nu gelukkig weer vrede met de vriendin. Deze had haar uitgenodigd voor een maaltijd samen met haar zoon. Het ging weer goed.
Een andere vriendin die vergeetachtig is belt elke dag meerdere malen. Als er wat nodig is belt mw E de dochter, eigenlijk omgekeerde wereld dochter zorgt voor moeder.
Dan opent Martien het thema vertrouwen met de stelling wie goed doet,  wordt bij voorbaat vertrouwd,   maar kan ook op de proef worden gesteld. Dit omdat men dat als naief ziet en er misbruik van denkt te kunnen maken. Maar het is dan leuk als je toch de balans weer kunt herstellen.
Bijvoorbeeld iemand leent 50 euro van je, en kan niet terugbetalen, maar ze knipt je voor 10 euro per keer, dus nu kan je 5 keer gratis geknipt worden.
Mw E: als je zelfvertrouwen hebt wordt je ook eerder vertrouwd.
Martien: Clinton en Trump. Wie zal het winnen?
Dhr K Wantrouwen in de politiek bevordert cynisme
Dhr K: vertrouwen komt te voet en gaat te paard.
Mw R: al te goed is buurmans gek!
Dhr K: Zoals de waard is vertrouwt ie zijn gasten.
Mw E:  Zonder dat het tegendeel bewezen is moet/kun je iedereen vertrouwen.
Dhr K wijst op de Marshmallowtest  Kinderen worden getest of ze een koekje o.i.d. kunnen laten liggen als ze weten in dat geval 2 koekjes te krijgen.  Het blijkt dat kinderen die het koekje kunnen laten liggen het beter doen in sociale contacten en ook betere banen krijgen.
De andere doen denken aan de korte lontjes.
Mw R:  de rijken gaan 4 maal per jaar op vakantie, maar hun kinderen vinden koekjes te min. Het worden dan vaak verwende ettertjes.
Martien is arm maar gelukkig.
Mw S werkte ook vrijwillig bij een zorgcomplex, mensen in bedden die slapend naar de film werden gereden en ook sliepen tijdens de film  Welke kwaliteit van leven is hier nog?
Marnix Kappers heeft het goed geregeld, zonder partner had het leven geen zin, zeker als er ziekte en ongemak komen.
Martien: Kinderen zijn nog onbevangen en nog vol vertrouwen.
allen: Je leert al snel dat je niemand anders kunt vertrouwen dan jezelf.
Naieven worden voor de gek gehouden, Ouderen worden soms door mantelzorgers psychisch of lichamelijk gemangeld. Vrijwilligers zijn ook niet meer te vertrouwen?
Vrouwen zijn meer vanuit de basis, staan meer op de aarde, mannen meer strevend naar hoge doelen, jagend.
Vrouwen  hebben meer vertrouwen dat je er samen wel uit zult komen. Uitpraten!
Mannen kiezen meer voor dat  Je hebt afgedaan, vertrouwens-breuk of -crisis.
Mannen komen van Mars vrouwen van Venus,
De gestolen schilderijen uit het museum van Den Bosch zijn vanuit Bulgarije terugbezorgd. Soms zijn mensen toch te vertrouwen.
Dhr K:. mijn sjaal kwam na 7 maanden toch weer boven water dankzij Ben Voorend van Alleman.
Thema voor de volgende keer? Waar gaan we met naartoe?
Dan vraagt Martien hoe men het vond?
Dhr K: vond het verwarrend en vermakelijk, de leiding laat het lopen, willen wij worden geleid?
Mw E: interessant en kunt ei ook nog eens kwijt.
Mw R: vond het gezellig en altijd te vertrouwen
Mw S: vond het leuk en gezellig.
Martien vond het interessant maar zou graag wat meer een gesprek zien ontstaan.
Het thema mazzel duikt nog op, misschien in combinatie of volgende keer dan maar.

verslag Shali en Martien

Op woensdag 14 sep.16 organiseerde het ISP  weer een “Wie ben ik” die plaats vond in wijkcentrum Alleman in Amstelveen. Die thema was Wie ben ik en mijn geduld en begrip. We waren met 5 personen bijeen gekomen om het thema te bespreken.
We beginnen toen mijn begeleider begin met de vraag hoe vonden ze het vorige verslag ?
mw R zei dat ze vind het prima als iemand 4 keer per jaar naar vakantie gaat. Want als je geld heb kan je gaan met vakantie zoveel keer je wil.
Daarna gingen ze door met praten over hun beider zoon die niet contact nemen met hun moeder, en dat gaat zo maar door. Ook Martien ziet zijn dochter nog steeds niet.
Mw E zei dat mensen die van buitenlandse afkomst zijn meer met hun familie optrekken maar de meeste Nederlandse mensen blijven niet met hun familie en ze vind dat jammer.
Ze moesten ook praten over een tv programma Familiediner (EO) die een van die persoon leuk vond.  De ander vond het publieke schande.
Daarna komt de heer K die was vroeg maar kon ons niet vinden en ging buiten zitten om op ons te wachten. Daarna ging hij weer binnen en mee doen met ons. Hij begint te praten over geduld en begrip. En hij neemt als voorbeeld de situatie van net dat hij binnenkwam en hij zag niemand en hij ging weer buiten zitten en hij begint te denken dat misschien Martien heeft de bus gemist en hij zegt dat moet Martien in een kwartier zijn. En hij dacht het ook omdat het mooi weer is ging Martien lekker naar de strand en heeft niet af gemeld. En hij dacht hij zou beetje geduld hebben. Hij neem ook voorbeeld dat mensen zeggen tegenwoordig hebben mensen geen geduld maar de vraag is hebben die mensen van vroeger wel geduld?
Martien vraagt hem hoe het met zijn moeder gaat ? hij begint te vertelen dat die moeder vergeet veel en hij vindt dat jammer maar hij zegt dat zijn moeder zich daarbij neerlegt, maar door haar val daar, kan zij niet meer uit bed komen. Ze krijgt wel fysio maar niet genoeg. .
Daarna vroeg Martien of ik een voorbeeld ken:  ik ken een situatie van familie die praten niet met elkaar. En ik begon te vertelen dat mijn oom en mijn neef praten niet met elkaar en daarna vraag die meneer waarom praten ze niet met elkaar en ik zij dat die moeder van mijn neef ging mijn oma iets vertellen en mijn oom was boos met dat. En ik zei ook dat mijn neef kom niet bij mijn want ik woon met mijn oom. En toen ik jarig was ik had een feest bij de huis van mijn neef en mijn oom bak taart en hij heeft taart voor mijn gebakt en hij heeft die tarten voor mijn gebracht en hij komt niet eens boven want hij wil niet met mijn neef praten. En ik vind dat kinderachtig  van mijn oom. Want hij heeft probleem met die moeder van mijn neef en hij praat niet met mijn neef. Maar ik kan hem niks zeggen want ik woon bij hem. 

Een vriendin van mw E raadt haar af om aan deze groep deel te nemen, en zij is ook heel negatief over haar. Wij begrijpen dat mw E de vriendschap met haar heeft beëindigd, en vragen ons af hoe wij met negativiteit kunnen omgaan. Het begrip is dan te ver om te zoeken.

Gehoor: Martien krijgt gehoorapparaten hij kan soms niet genoeg verstaan, De vriend van mw R. heeft ze ook, nu verstaat hij haar beter, zodat de communicatie ook beter wordt. Zo voorkom je beproeving van geduld en onbegrip.
Dan vraagt Martien naar het Thema voor volgende keer:  woensdag 12 oktober 2016
dhr K er is steeds minder vertrouwen in de politiek.
Martien: we moeten het wel een beetje persoonlijk houden, dus breder

We besluiten tot: wie ben ik en mijn vertrouwen?

Verslag Shali en Martien

Wie ben ik en hoe kan ik mijn ei kwijt? Alleman 13 juli 2016

We zijn met 3 personen bijeen gekomen om het thema te bespreken.
Mw E zegt over de geringe opkomst, dat mensen huiverig zijn om met hun persoonlijke dingen naar voren te komen. Niet iedereen durft zich bloot te geven, of zich kwetsbaar op te stellen, voor velen is de drempel te hoog.  Martien hoopt op mensen die hun verhaal graag delen met ons.
Martien heet iedereen welkom
Mw E: Als zij met een probleem zit, belt Mw E eerst haar vriendin.  De vriendin  geeft altijd goede adviezen, maar dan is het probleem nog niet altijd opgelost.
Bijvoorbeeld: over haar jongste zoon die psycholoog is en 4 keer per jaar op vakantie gaat met zijn gezin.
Mw E heeft hem en zijn vrouw voor het huwelijk wel vaker gezien. Maar toen zij een keer bij haar waren had zijn toenmalige vriendin de hele tijd gehuild, omdat mw E haar zoon volgens haar niet genoeg waardeerde.   Sindsdien is er een beetje de klad gekomen in de relatie met haar jongste zoon. Zijn vriendin studeerde in Maastricht, de reis daarheen was voor mw E wel wat kostelijk.
(Dhr K leve de treinkaarten van Kruidvat en andere winkels)
Zij hebben Mw E niet bij hun huwelijk in mei jl uitgenodigd.
Zelfs zijn vader (de eerste man van Mw E) vindt dit schandalig, net als zijn broer (de andere zoon van mw E.).
Haar jongste zoon had met haar verjaardag wel gebeld, en later nogmaals omdat hij een gesprek met haar wilde.
Martien suggereert om een gesprek te vragen met haar met haar ijdelheid erbij of niet?
Dhr H stelt voor om hem een brief te schrijven en e.e.a. uit te leggen, en verder kwamen de volgende  punten naar voren:
Moet je zeggen dat je hen niet kwalijk neemt dat ze je niet uitnodigden?
Moet je wachten op zijn belletje, of moet je zelf de stoute schoenen aantrekken om hen te bellen?
Moet je zeggen dat je vind dat iedereen gelijk is, of moet je zeggen dat je hem extra waardeert om zijn 2 jaar(alleen) in Australie na jaren bij moeder te hebben gewoond?
Allemaal mogelijkheden, maar de keus is aan mw E zelf.
Martien vertelt dat hij zijn dochter al lang niet meer ziet. Hij heeft geprobeerd via Facebook haar te bereiken. Ze heeft hem wel  half toegang tot haar Facebook geboden, maar alleen via de berichten,  doch daarop reageert zr niet . Toen Martien zijn collega Ton hierover raadpleegde zei die: zolang ze nog bij haar moeder woont, zal zij uit loyaliteit met haar moeder geen contact met jou zoeken. Dit was voor Martien helder, nu begrijpt hij dat hij geduld moet hebben.
Dhr K maakt altijd met vakanties busreizen, maar heeft nu nog geen plannen.
Mw E gaat w.s. dagjesreisjes doen. Ze wil graag nog eens terug naar Monschau.
Martien gaat logeren bij vrienden en familie.
Mw E. heeft ook een vriendin die vaak belt om te weten wanneer de afspraak staat. Als Mw E. al 4 keer heeft gezegd dat ie vaststaat op die en die datum, dan neemt ze soms de telefoon niet meer op.
Ze komt niet meer bij de ouderen omdat ze haar portemonnee was kwijtgeraakt op de reis erheen.
Wel komt ze nog op de school.
Dhr K komt via Buurthulp bij een oudere 89-jarige man, die ook veel herhaalt. Hij vertelt over de oorlog toen hij in Nijmegen werd opgevangen.
Mw. E heeft een reisje geboekt bij Opstap Reizen. Ze moest 35 euro vooruitbetalen. Later werd ze gebeld dat de midweek-reis niet doorging. Weer later kreeg ze een andere reis aangeboden, maar toen kon ze niet. Ze vroeg haar geld terug, maar dat werd niet teruggegeven.
Ook de KLM geeft bij annulering alleen geld terug, als je een doktersverklaring laat zien.
Dan besluit Martien met het nieuwe thema voor de volgende keer, wegens vakantie pas  weer op  14 september a.s.. Wie ben ik en mijn geduld en begrip?

Verslag Martien



Verslag Wie ben ik en mijn babbelen?

We zijn vandaag 8 juni 2016  met 3 personen, Martien en de heren H. en K. in Alleman Amstelveen aanwezig om het thema te bespreken: Wie ben ik en mijn (behoefte aan en het nut van) babbelen
Mw R is vandaag verhinderd omdat haar hondje Rossi naar de dierenarts moest.

Het verslag van de vorige keer, op voorstel van de heer H over bijgeloof, werd door hem – hij was er zelf toen niet bij-  met veel plezier gelezen.Prachtige observaties: De Chinese roos die aan geboortebeperking van mensen in zijn omgeving deed; Martien die bijgelovig bang is voor de bijgelovigenin het verkeer op vrijdag de 13e;  en leuk dat er om gezelligheid te ervaren geen bijgeloof nodig is. Maar toch is niet alles verklaarbaar. Als een geliefde wegvalt kan de partner in een dip komen. Daardoor daalt het afweersysteem en is men vatbaarder voor ziekten. Dus men wordt ziek van verdriet, of soms sterft men eraan aan. Hoe dat precies zit, is toch onbekend.
Het verslag wordt akkoord bevonden en ter lezing aanbevolen.

Martien opent het thema: Babbelen, in de zin van kletsen, praatjes maken over alles en niets,is gezond!
Dhr H is het ermee eens en stelt:  Meer babbelen leidt tot minder klagen en misschien ook tot minder agressie. Iedereen zou de gelegenheid moeten hebben om gewoon te kunnen kletsen. Ook vluchtelingen die Nederlands leren. Eigenlijk zouden er voor vluchtelingen taalboekjes moeten komen  in de gewone huis-tuin-en- keukentaal ! Niet alleen in grammaticaal juiste schrijfzinnen taal.

Martien: Als alleenstaande kom je soms moeilijk aan babbelen toe. Hoe kun je een gesprekje beginnen bij een bushalte, in een wachtkamer, in elk gezelschap?Hij denkt wel dat het  erom gaat dat je iets boeiends ter berde brengt of een interessante vraag stelt.  Inleving in de ander kan daarbij helpen.
Dhr K hield in het verleden gespreksgroepjes op de afdelingen van een zorginstelling, over wel of niet de goede zorg. Zo hoorde hij de wensen van de opgenomen mensen.  Dit bracht hij dan in bij het  overleg met directie en afdelingshoofden en zo werd daaraan gewerkt.
Zo kwamen er nieuwe tv's op de afdelingen; koffieapparaten met choco-mogelijkheid (want de kantine is niet altijd open.) De fruitschaal stond altijd op de afdeling, het lekkerste fruit werd er dan altijd uitgegraaid. Nu komt het fruit bij de eettafel. In de woonkamer waren geen gordijnen, die kwamen er, zelf opgehangen!Er is een probleem van dagbesteding tijdens de opname.
Martien oppert een biljart en dansuurtje. Het ontdekken of iemand zelf (nog) kan koken kan men ontdekken via mee helpen met groepskoken.
Dus babbelen kan ook leiden tot alleen of samen (nieuwe) activiteiten ondernemen.

Nee, zonder gebabbel zou de wereld een stuk saaier zijn.

Volgende keer 13 juli a.s. nemen we het thema : Wie ben ik en hoe kan ik mijn ei kwijt?

 

Verslag Martien Luijcks, met dank aan Hans

 

Verslag Wie ben ik en mijn bijgeloof?  Alleman 11 mei 2016
We zijn met 3 personen bij elkaar.
Het verslag van de vorige keer van 4 april over hoe ik mijzelf vind, is akkoord.
Dan vraagt Martien wie wil beginnen?
Mw R kent wel enkele vormen van bijgeloof.
1 Onder een ladder doorlopen, doet ze alleen als het niet anders kan, maar spuugt dan wel over haar linkerschouder naar achter, om het mogelijke negatief effect teniet te doen.
2. Brengt een kapotte spiegel in een termijn van 7 (uren, dagen ....) ongeluk. Ze ruimde het meteen op om het ongeluk te beperken.
3. Brengt vrijdag de 13e ongeluk. Veel mensen gaan dan  liever niet naar buiten en blijven dus liever thuis. Martien is bang op die dag voor de mensen die erin geloven, en juist daardoor onveilig rijden. Hij rijdt dan extra voorzichtig, zeker bij slecht weer!
4. De zwarte kat die van links komt en voor je oversteekt, "brengt" ongeluk, maar als ie van rechts komt, " brengt" ie juist geluk.
5. Kruisje slaan voor de wedstrijd om Gods hulp in te roepen om de wedstrijd tot een goed eind te brengen is een geloofszaak.
6. Sommige groepen of individuen  hebben veel angst en gebruiken dan veel rituelen om die angst te bezweren. Hierbij horen o.a. Amuletten die men draagt.
7. Een van de opgravers die een tummy  bij zich had bij de opgraving van het graf van Toetachamon in de Pyramide,  is de enige opgraver die het overleefde. Als je een Tummy draagt, beschermt het ook de mensen om je heen.
8.  Op de galerij waar mw R woont is sprake van een uitzonderlijk grote onderlinge betrokkenheid.
Zelfs de mensen die tijdelijk  wegens ziekte opgenomen zijn, komen graag weer terug.
Mw R maakt altijd een praatje met iedereen, en laat niemand vallen. Hier is geen bijgeloof nodig.
9.  Bij gelegenheid van geboorte, trouwen en overlijden zijn er volkeren die dansen om het goede af te dwingen, dit is cultuur en vaak ook een geloofsbeleving.
10 Als een klein gedeelte van een minderheids groep zich blijkbaar ofschijnbaar regelmatig schuldig maakt aan overtredingen en misdragingen, straalt dat in de ogen van de meerderheid soms uit over de hele groep. Dit is ook een vorm van bijgeloof.
11 Mw R trouwde ooit voor de RK kerk, de priester vroeg haar het bruidsboeket bij het Maria-altaar achter te laten. Zoveel geloof had mw R niet en zij weigerde, zij zag het als bijgeloof.
12 in de Middeleeuwen waren er omwille van diverse motieven meerdere Kruistochten. Sommige mensen (jongeren) grijpen dit aan om ten strijde te trekken tegen het westen. Deze link riekt ook naar bijgeloof.
Dhr H vertelt dat hij soms mensen tegenkomt die hij al lang niet meer had gezien. Hij ziet dat dan als dingen die hem wat te zeggen hebben. Hij ziet daarin de Hogerhand die deze mensen dan op zijn pad heeft gestuurd, zo als boodschap. Er is meer tussen hemel en aarde!
Mw R heeft het soms dat ze het over iemand heeft in een gesprek, dat die iemand dan net ook opbelt, zij had een soort voorgevoel.
Ook had zij ooit een Chinese Roos, en telkens als die bloeide, was er iemand in haar omgeving zwanger.  Toen die periode voorbij was hield de plant het ook voor gezien.
Wij vragen ons af of bijgeloof samenhangt met angst, zodra je angst hebt, wil je dat bezweren.
Mw R vertelt dat telkens als er witte vlinders in de tuin van haar vriend zijn, zij opmerkt: daar is je  overleden vrouw weer, ze komt even groeten. Dhr K denkt dat het Koolwitjes zijn.
Dhr K herkent dit als hij met zijn broers en zussen  en aangetrouwden bij elkaar is, dan knippert de lamp soms, dan komt de overleden moeder voorbij.
Mw R. vertelt van een echtpaar die echt alles sámen deden, tot aan de boodschappen aan toe.
Toen de vrouw opgenomen moest worden kon de man het leven niet meer aan, hij stapte eruit. Een dag erna overleed de vrouw.
Dhr K: een depressieve vriend waarmee hij vroeger contact had woonde niet meer in zijn flat, het huis lijkt onbewoond. Er was een afspraak door dhr K afgezegd, waarbij hij zich verontwaardig of teleurgesteld van hem afwende. Er was toen geen contact meer.
Bij het buurtje van mw R is een nieuwe huismeester, hij is een stuk prettiger in de omgang dan de vorige, met name de langwerpige ruimte, die vroeger door de zoon van de huismeester werd benut, is nu een gezellige ontmoetings- en hobby-ruimte.  Men gaat er nu ook samen meer op uit.
Bij de ruimte is ook een terras, met parasols en bankjes, De Kringloop is een leuke buurt.
De huismeester mag nu ook klusje bij de bewoners doen.
In de Bolder zit tegenwoordig de buurtbemiddeling.
Hr K: in de Bolder en ook in Olmenhof kan men eten. In de Theo Theyssenpark staan hele chique bungalows, de rijken hebben w.s. ook wel bijgeloof.
Martien vertelt dat een vrouw in een bejaardenhuis had gewoond en had ontdekt dat mensen niet over het eten of de verzorging klaagden, maar juist het babbelen mistten.
Het babbelen schijnt ook heel gezond te zijn.
Dus besluiten wij tot het thema voor woensdag 8 juni a.s.  Wie ben ik en mijn babbelen?

verslag Martien Luijcks, met dank aan de aanwezigen

Verslag Wie ben ik en hoe vind ik mijzelf?  Alleman;  13 april 2016
Wij zijn met 4 personen aanwezig om dit thema te bespreken.

Martien heet de twee dames en heer op deze mooie lentedag met mooie kleuren en jonge
eendjes welkom. Hij vraagt wie het thema wilt beginnen.
Mw E.  vertelt dat zij al 3 jaar alleen is nadat haar man overleed.
Mw R heeft wel een relatie, maar houdt ook haar eigen huis. Bij hem wordt ze toch te vaak herinnerd aan de dingen van zijn ex,  maar hij heeft tijd nodig om afscheid te nemen. Een huishoudster wil ze niet zijn, maar hij heeft de neiging veel aan haar over te laten. Gelukkig praten ze nu wel beter met elkaar.
De sociale ervaringen uit de jeugd zijn erg verschillend tussen de aanwezigen.
Mw E:  vertelt dat zij enigst kind was en  niet zo'n aardige vader had; hij sloeg haar. Moeder werkte ook net als hij, dus zij was als kind al sleutelkind. Als ze thuiskwam lag er een briefje en een boterham voor haar klaar. Soms ook moest ze groenten erbij halen.  Vaker ging ze thee drinken bij een vriendinnetje
Mw R had een schat aan sociale contacten. Heeft geleerd zelfstandig met mensen om te gaan. En ook creatief zijn en veel sporten. Ze had ook al vroeg een verzorgende taak  zoals het beschermen van haar broertje en ook  op de baby-afdeling was ze actief. Later  als volwassene ook in een bejaardenhuis. Zij vond zichzelf in het zorgende.
Mw E heeft ook haar eigen weg gevonden. Als ze soms vastloopt op de ene weg, dan zoekt ze een andere meer begaanbare weg.  Ze wil vaak ergens naar toe, maar twijfelt dan weer.
Mw R: Als mijn vriend een bloemetje in huis wil, vraagt hij mij er een te kiezen.
Mw E: Ook mijn ex-man sloeg mij, dat maakt je onzeker. Je vraagt je af: "Ben ik niet goed genoeg?"  Ook ziet zij haar zoon niet meer, alleen als zij hem belt heeft ze even contact.
Mw R: Ik zie een van mijn zoons ook niet meer. Hij eiste zelfs van zijn broer, dat als hij voor haar, hun moeder koos, hij hem ook zou blokkeren!
Martien ziet zijn dochter ook niet meer. Alleen via Facebook heeft hij nu een (beginnend) contact met haar.
Mw E. Ik heb er spijt van dat ik vroeger geen zin in studeren had.
Mw R: Ik mocht niet studeren uit angst dat ik verkracht zou worden, wat ze al eerder had mee moeten maken. Ze had graag in de verpleging gewild.
Mw E: Ik miste gezelligheid thuis, daarom zocht ik het op school (praten met medeleerlingen tijdens de lessen). Ook kreeg ze de hoofdrol in het amateurtoneel,  het stuk gespeeld in een bejaardenhuis had veel succes. Dat vind ze haar creatieve kanten.
Dhr K gaat in op het thema. De vraag Hoe vind ik mijzelf vindt hij vreemd: Ik ben gewoon mijzelf in goede en minder goede tijden. Ik kan dus niet op zoek gaan naar mezelf. Wel ontwikkel ik mezelf, maar altijd in contact met anderen.
Martien: Je ontwikkelt jezelf door ervaringen?
Dhr K:  In goede tijden en in slechte tijden ben je jezelf. Het zelf ontwikkelt zich ook als dingen tegen zitten, want dan moet je er wat mee. Van fouten leer je. Maar hoe anderen op je reageren, toch ben je de moeite waard. Daar gaat het om.  Hobby’s zijn ook belangrijk. Daarin kan je jezelf ook kwijt, voor hem zijn dat pianospelen, zingen en de natuur in.
Mw R herkent het zingen wel. Dat doet zij ook graag.
Martien kan ook veel gevoel kwijt in het zingen.
Mw E: gaat graag een stukje wandelen, dat vindt ze gezellig. Ook bij de kinderen op school vind ze het gezellig, maar  bij een vriendin die Alzheimer heeft, wordt het praten wel wat moeilijker. Met een groepje op vakantie gaan is wel leuk.
Dhr K: Omgaan met iemand die Alzheimer heeft, is moeilijk, maar als je je aan zijn of haar niveau aanpast, kun je toch een prettig contact hebben.
Martien heeft iets gelezen dat zelfs Alzheimerpatiënten nog iets, voornamelijk gewoontes kunnen leren. Dat is verrassend. Er sterven hersencellen af, maar er komen elke dag ook weer cellen bij.  Hij vindt dat je moet blijven experimenteren.
Dhr K is het daarmee eens. Ouderdom leidt soms tot minder interesse in de wereld om je heen, maar blijven stimuleren! In het nu leven! Dat blijft voor ieder het parool.
Martien: Ouderen zijn vaak eigenwijs, maar je moet hen net als ieder ander toch serieus nemen
Mw E: Kinderen kunnen ook eigenwijs zijn
Martien: voor mensen met diabetes of dementie is gezond eten en veel bewegen belangrijk. De directe effecten daarvan op de ziekte zijn  weliswaar niet altijd duidelijk, maar het schijnt te werken.

Mw E is de volgende maand jarig, maar wil een verjaardag op vrijdag de 13e niet vieren. Zo brengt zij zomaar een nieuw thema aan.

Thema: woensdag  11 mei a.s. Wie ben ik en mijn bijgeloof!

Verslag Martien Luijcks, met dank aan Hans

Wie ben ik en mijn invloed?  D.d. 9 maart 2016 in Wijkcentrum Alleman
Met 3 personen nemen wij de invloed die wij op onze omgeving hebben onder de loep.
Mw R: ik heb op mijn galerij veel lieve mensen wonen die mij bij thuiskomst vaak wat lekkers toestoppen. Dat was in het begin wel anders, toen was een man heel onvriendelijk. Dat veranderde pas toen Mw R opgehaald werd door haar vriend. Hij vroeg haar toen of dat haar vriend was door wie ze werd opgehaald. Ze zei tegen hem:  Jazeker, jammer voor jou hè!  Toen bond hij helemaal in.
Hij wilde haar zeker voor de sex en voor het huishouden hebben, maar hij had nu het nakijken.
Ook bij haar vriend heeft ze gezegd dat ze er niet voor het huishouden is.
Ze kijkt met hem vaak naar sport, o.a. voetbal. Maar als het schaatsen is , dan gaat ze bij een vriendin voor de buis samen de tijden bijhouden, daarvan houdt ze al heel lang. Na het schaatsen gaat ze met het hondje naar de zoon van haar vriend, waar ze samen met hen gezellig internationaal voetbal  kijken. De hond weet al de weg!  Bij het voetbal gaan de mannen soms door hun dak, dan kijken de dames elkaar glimlachend aan.
Haar vriend vindt dat strijken iets voor de vrouw is.
Maar samen genieten ze toch van het darten, de Bold en zijzelf ook van Facebook.
Martien houdt ook van Facebook en deelt graag fimpjes in een aparte groep, een vriendin had kritiek op al die filmpjes. Daarom heeft hij een eigen groepje gemaakt waarin hij die fimpjes nu deelt. Enkele vrienden wilden graag ook fimpjes in die groep plaatsen, maar Martien wilde niet alles zomaar geplaatst krijgen. Hij wil o.a. geen discriminatie en ook geen sexisme en ook geen anti-religie, dus  hield hij de inbreng van anderen af.
Dhr H komt bij een Dagactiviteitencentrum in de GGZ, vroeger was het Cliëntgestuurd, nu heet het consumerrun.  De invloed van de cliënten is verminderd. Er is een tendens om gebruik te maken van de buurthuizen om de dagactiviteiten te organiseren.
Martien vertelt dat je ook kunt overwegen om deel te nemen in het bestuur van een buurtcentrum. In de IJmond is jaren geleden ook geexperimenteerd met buurthuizen voor de ggz-cliënten. Een vriend uit IJmuiden was in die tijd bestuurslid van een buurthuis.
Dhr H heeft een buurvrouw die veel drinkt en ook  een hond heeft die 's-nachts en overdag luid kan blaffen. Hij sprak haar aan op het geblaf midden in de nacht, maar zij wist er niks van, zij had het niet gehoord. Zij hoort het w.s. zelf niet omdat zij zoveel drinkt.  Het schijnt te maken te hebben met leiderschap over de hond.
Martien: Maar als de drank is in de vrouw, is het leiderschap in de kan
Mw R: bij het voetballen wordt ook aardig wat gedronken.  Een Zoon van haar vriend  komt graag bij haar vriend op bezoek, want bij de schoonfamilie mag hij niet roken, bij haar vriend wel.
Mw R haar kleinzoon groeit uit tot een zeer sociaal mens.   Hij zegt: Dat ben ik nou!
Martien: Het goede voorbeeld van oma is daar niet vreemd aan!
Mw R kent een vrouw die vroegen fotomodel was,  die veel wisselende vrienden heeft. Zij wanhoopt dat zij geen vriend kan houden. Zij snijdt zichzelf.
Martien kent via Facebook ook een meisje dat zichzelf snijdt. Hij weet niet goed wat hij daaraan kan doen.  Soms als iemand inlevend heeft gereageerd, bemoeit hij zich er niet mee, hoopt dat dát werkt!
Dhr H: daar is toch de hulpverlening voor.
Martien: die verwijderen alleen maar de mesjes!
Dan vraagt Martien welk thema we de volgende keer zullen nemen?
Samen komen we tot: WIe ben ik en hoe vind ik mijzelf?
Het zal zijn op woensdag 13 april a.s.

Martien Luijcks, met dank aan aanwezigen


Verslag Wie ben ik en mij sport?  10 februari 2016  in Wijkcentrum Alleman.
We zijn met drie personen bijeen om onze relatie met sport met elkaar te delen.
Martien opent het gesprek over wat is Sport?
De heer K vindt sport een competitie-gebeuren, men strijdt met en tegen elkaar binnen bepaalde regels. Dat kan met je hele lichaam. Ook denksport is sport.
Martien maakt een onderscheid tussen groepssport en individuele sport.
De heer H vindt denksport geen echte sport: Je moet iets met je benen doen, dat is een voorwaarde.
De heer K.: Rolstoel-basketbalvoor mensen zonder benen is dus geen sport? Nee, zo bedoelt H. het  niet.
Martien ontdekt toch een probleem bij denksporten? Is dat ook puzzelen of zijn schaken, dammen, go en bridge wel een sport en de rest puzzelen, risken, klaverjassen vooral een spelletje. Martien vindt alles waar een toevalselement in zit, wellicht toch maar een spel. Maar ja, toeval in sport, zoals rugwind bij hardlopen bestaat ook, net zo iets als het krijgen van bepaalde letters bij scrabble.
De heer K aarzelt om boksen en  kick-boksen sport te noemen. Men slaat elkaar tot een hersenbeschadiging aan toe. Dat heeft toch niks met sportief te maken. Toch heet het: "the noble art of self-defence " (de edele kunst om jezelf te verdedigen).
Wij vinden wandelen en fietsen eigenlijk ook geen sport, hoewel alle bewegen natuurlijk goed is voor de gezondheid.Wel vinden we het verschil tussen sport en bewegen en spel, eigenlijk een beetje snobistisch op deze manier. Wij zijn enthousiast over de sportopvoeding op scholen (gymlessen e.d.) omdat het kinderen regels bijbrengt en sportief maakt.Zelf hebben we ook genoten van veel sport en bewegen in onze jonge jaren.Een handicap kan soms bepaalde sporten moeilijk maken, maar ook gehandicapten kunnen sporten. Zoek dus een sport  in de lijst hiernaast die je geen pijn doet of misschien juist wel. Een flinke klap krijgen is misschien weleens heel nuttig.
Dhr K levert nog 2 sportwijsheden: 1: hardlopers zijn doodlopers!  En 2.  De schildpad wint van Achilles.
Martien: Leve de sport en het bewegen en het spel
Volgende keer is het  woensdag 9 maart 2016 om 14 uur bij wijkcentrum Alleman Den Bloeyenden Wijngaerdt 1.  1183 JM Amstelveen.
 Het thema is dan Wie ben ik en mijn invloed?
Verslag Martien Luijcks, met dank aan Hans

 

 

Wie ben ik en mijn eten en met wie eet ik?

Met drie personen zijn wij bij elkaar om onze voedingsgewoonten met elkaar te delen.
Martien heet iedereen welkom en opent het thema
De heer K zegt dat veel mensen in januari gezonder gaan eten  als reactie op de lekkernijen van de feestdagen in december.  Vooral groentesappen zijn in de mode. Niet bij de heer K. die de Hollandse pot hoog houdt.
Mevrouw R kookt heerlijke boerenkool met spek voor haar vriend. Hij was dit niet gewend, maar hij  smult er echt van. Ze heeft haar vriend geleerd Parijse aardappeltjes te bakken. Ze varieert ook de hapjes  op de dinsdagavond. Bijv. kaasplankje met 4 soorten kaas,  toastjes, ossenworst. (Yammmie) In haar leven heeft zij altijd al in de keuken gewerkt. 
De heer K  eet vanavond witlof, balletje gehakt en aardappelen.  Rauw met manderijn, druiven en appel erdoor is  witlof ook erg lekker., zegt mevrouw R. Als de heer K. pasta of stamppot maakt en hij wat overhoudt warmt hij het de dag erna weer op. Soms heeft hij een vriend te eten. Met Kerst kookte hij voor zijn oude moeder.
Martien heeft meegegeten met Kruispunt, de maaltijd voor minima en daklozen.  Hij vond een lepeltje voor het toetje op de tafel waar de vluchtelingen van het Koepelhotel waren aangeschoven.
Hij mocht het meenemen en kon zo zijn toetje opeten. Hij eet door het jaar heen vaak samen met zijn collega David magnetronmaaltijden op het ISP-kantoortje in Haarlem.

We praten nog even door over kerst en Oud en Nieuw. De kerstavond van Martien begon met de dienst van het kerkje van GGZ-Ingeest te Bennebroek waarin heel veel kerstliedjes waren opgenomen, echt geweldig. De kerstsamenzang ging niet door omdat een dame die krap zat hem dreigde lastig te vallen als hij laat zou thuiskomen. Op haar probleem heeft hij zich vanuit de kerstgedachte maar eerst op gericht.
Martien had met Oudjaar appelbeignets en appelflappen gegeten bij Oriental Thai's. Ze waren voor hem beschikbaar gesteld door een vriendin. Hij haalde het op en reed toen langs de Zomervaart, waar later die nacht Ferde het leven liet door een gewelddaad. Van collega Ton had hij eerder die dag twee oliebollen gekregen.
Mevrouw R had samen met haar vriend vier oliebollen gekocht, ieder een voor Oudjaar en op Nieuwjaarsdag ook ieder één.
Martien memoreert nog even het overlijden van David Bowie deze week;  toch mooi dat wij in dit tijdvak leven en dit allemaal mogen meemaken. (Hij doelt op Bowies muziek)

Jammer dat het met de winter dit jaar weer niks is.  Geen sneeuw, laat staan ijs. Mevrouw R heeft vroeger schaatsend met een partner gezwierd aan een stok. Koek en Zopie erbij en het was af!
Dit jaar missen we helaas de erwtensoep ....

Dan besluiten we het thema voor 10 februari a.s. te bepalen
Wie ben ik en mijn sport?

verslag Martien Luijcks, met dank aan Hans

 

 

Verslag Wie ben ik?  en de feestdagen.  Alleman 9 december 2015

We zijn met 5 personen bij elkaar gekomen op deze zonnige decemberdag.

Martien heet iedereen welkom en vraagt of het verslag akkoord is? Iedereen vindt het een mooi verslag.

Dan de vraag Wat betekenen de feestdagen voor ons?

Mw E: Niet gebeld worden door je kinderen, dat is niet leuk. Altijd mag ik bellen, maar van hen komt nooit een bericht. Na de scheiding van haar man heeft ze nog contact met een zoon. Met de ander was de relatie altijd al kissebisserig, maar nu trekt hij meer naar haar ex, zijn vader die immers zijn studie had betaald.

Mw P ging vroeger met de kerst naar haar moeder samen met haar broers en zussen. Nu gaat ze naar haar dochter toe.

Mw E denkt over weggaan met Kerst. Zij vindt het lekker om dan niet thuis te zijn. De kosten zijn  nog wel een punt van overweging. Mw P raadt haar aan toch zeker wel een kaarsje op te steken om het ook thuis een beetje feestelijk te maken.
Mw P: een kennis van haar gaat samen met vriendinnen met de kerst naar een hotel.
Mw E: met de Tweede Kerstdag kan ik ook naar de film gaan, of lekker op het strand gaan uitwaaien, of anders in een park banjeren en een bankje  of terrasje pikken. Doen waar ik zin in heb.

Dhr H: Het lijkt zo verplicht, dat iedereen bij de familie zou moeten zijn met de Kerst. Niet iedereen doet dat van harte. Met drank erbij komt het soms tot ruzie.
Martien: Leve de zwagers!, maar niet altijd!

Dhr K aarzelt nog of hij een busreis gaat maken rond Kerst of met vrienden wat onderneemt. Hij bedenkt nog wel wat te doen.

Martien gaat kerstavond naar de kerkdienst van GGZ Ingeest te Bennebroek. Hij hoopt daar na de dienst nog samen te kunnen zingen.  Erna gaat hij om 12 uur naar het Nieuwe Kerksplein in Zandvoort waar een samenzang plaats vindt. Tussendoor wipt hij binnen in Koinonia.

Dhr H: speelt, net als mw E, graag piano. Op Kerstdag speelt hij alle kerstliedjes en Christmas carols die hij kent. Hij heeft goed contact met zijn buren, die storen zich niet aan zijn piano.
Mw P maakt iedere kerst een kalkoen klaar en dan gezellig eten.Martien en mw E zijn minder kooklustig: je kan ook chinees eten halen en twee dagen ervan genieten voor de tv. Dhr H. gaat met kerst naar zijn oude moeder om voor haar te koken en samen te eten en een spelletje te doen.

Kan iedereen koken?
Mw P kende een vrouw die haar man bij het koken altijd buiten de keuken hield.
(Martien: een goede vrouw!) Toen zij overleed, kon de man helemaal niks. Als zij op bezoek waren bood hij hun niet eens een bakje koffie aan. Een vriendin leerde hem op zijn 82e toen koken. Hij leerde er veel van. Toen hij 86 jaar oud aan een hersenbloeding overleed, bleek hij net 4 gehaktballen  te hebben gebraden. De man van Mw P zei: die gaan we toch niet weggooien! Hij nam ze mee naar huis. Ze smaakten hem best. Hij bood haar een stukje aan. Ook mw P vond het heerlijk en at de gehaktballen gezellig mee op. Wat een prachtig verhaal. De moraal?
Mw P: Leer mannen koken  !

Het nieuwe thema  een suggestie van dhr K:  Wie ben ik en wat eet ik?
Het zal zijn op woensdag 13 januari 2016 (dus dan zijn de oliebollen wel op)

Verslag Martien met dank aan Hans

 

Wie ben ik en mijn geluk en mijn dienstbaarheid aan de ander? d.d. 11 november 2015 Alleman
Er stond een klein maar fijn persbericht in Dichtbij de lokale huis aan huis krant!
Daarom zijn we vandaag met 6 mensen bijeen om ons geluk en onze dienstbaarheid aan anderen te onderzoeken.

Martien stelt zich voor met zijn naamdag vandaag: Maarten 11 november is Sint Maarten. Kinderen gaan al zingend langs de deuren en krijgen snoep. Zij zijn niet bij iedereen welkom, vooral ouderen weren hen weleens (“Eten wordt koud”).Ook de heer K zet de bel soms uit als hij vergeten is snoep in huis te halen. Mevrouw R heeft het als kind nooit meegemaakt.  Het vieren van Sint Maarten door (kleine) kinderen komt vooral voor in Noord Holland en wordt soms vanuit school en met groepen ouders georganiseerd. Mevrouw E: Je moet geen zoet geven, de kinderen zijn ook blij met een mandarijntje.De heer H vult aan dat ook steden Sint Martinus eren, kijk maar naar het Wapen van Utrecht, daar zie je de rood-witte mantel van Sint Maarten in terug. Martien vindt de deelname van migrantenkinderen aan Sint Maarten een stukje inburgering.

Mevrouw P is nieuw hier. Zij vertelt dat ze gepensioneerd is en al heel lang getrouwd. Dat is geen garantie voor voortdurend geluk.  Toen ze haar man zei dat er latjes van het plafond los zaten, zei hij dat ze dan maar niet omhoog moest kijken. Niet erg aardig. Vervolgens timmerde zij de latjes zelf maar weer vast. Zij kan dat waarschijnlijk ook wel beter dan haar man.
Dhr H was ooit betrokken bij Pensioen in Zichtcursussen, die mevrouw P. ook met haar man gevolgd heeft en kent meer van zulke verhalen. Ook ouderen moeten aan hun relatie werken. Mevrouw R heeft ook een partner, hij kijkt altijd naar sport, voor haar niet leuk. Zij is daarom een paar daagjes weer naar haar eigen huis gegaan. Mevrouw P heeft een vriendin (77 jaar)  die een relatie heeft, waarin het er anders aan toe gaat.  Ze doen samen leuke dingen, en hebben toch hun eigen leven. Is het gras bij anderen niet vaak groener, vraagt de heer H. zich af.

Martien vraagt of het "jezelf kunnen vermaken" belangrijk is voor een goede vaste relatie?
Mevrouw E vertelt dat zij enigst kind was en vaak zichzelf moest vermaken. Zij werkt o.a. als  vrijwilliger bij scholen en ook bij ouderen. Op de school geniet zij van de blije kinderen.  Bij de ouderen ervaart zij aanhankelijkheid en behoefte aan lijfelijke aanraking. Zij ervaart daar de zinvolheid van haar leven.Mevrouw P:  Wat, als je dat niet zou doen?  Mevrouw E: Dan zou ik zwaar op de hand worden!

Mevrouw P  haalt ook voldoening uit haar vrijwilligerswerk, het maakt haar blij. Als ze dan vriendinnen hoort mopperen, is zij gelukkig omdat zij blij is. Die mopperende vriendinnen kan haar niet veel schelen, als haar man moppert weet ze daar soms geen raad mee.

De heer K vertelt dat het hem de laatste tijd beter gaat. Hij heeft minder last van zijn buren dan vroeger. Ze lachen soms nog hard bij comedy-filmpjes, maar niet te vaak meer!

Mevrouw  E: Iedereen moet zijn verhaal kwijt!  Martien moet zelf ook soms zijn verhaal kwijt, maarhet ISP staat altijd voor mensen met een verhaal klaar en zoekt samen met hen naar oplossingen voor de voetangels in dat verhaal cq. in hun leven.

Over geluk kan je eindeloos doorpraten. Het is blij zijn ook met wat je meemaakt, waar je je op verheugt. Het is vaak een tijdelijk gevoel.  24 uur per dag gelukkig zijn, lijkt de heer H. vermoeiend.
Goed slapen, goed eten en geen kapsones! Dat draagt bij aan ons geluk. En je niet van anderen afsluiten, sociaal proberen te zijn. Zoals Sint Maarten goed was voor die bedelaar in de kou! En hem de helft van zijn mantel gaf.

Dan vraagt Martien wel thema voor 9 december.
We kiezen voor Wie ben ik en mijn feestdagen?

verslag Martien Luijcks, met dank aan Hans

Verslag Wie ben ik en de seizoenen in wijkcentrum Alleman Amstelveen d.d. 14 oktober 2014.
Mogelijk ten gevolge van een onvolkomenheid in de persberichten, was de opkomst vandaag minimaal.
We waren slechts met 3 personen aanwezig,  een vrouw en twee man.

We hebben samen de seizoenen toch voor u op een rijtje gezet vanuit de filosofie: "Van verlies moet je winst maken" (J. Cruijff, de filosoof van Betondorp)
1. de herfst waarin we nu toeven. frisjes, mooie herfstkleuren van de bomen, vroeger donker (vaker de batterijen van de voorlamp van de fiets opladen), soms nat en vaak winderig,  Soms worden mensen melancholisch of romantisch in het najaar, anderen misschien raken in mineur. Soms wordt het korte lontje van mensen door de
1 gewone fopzwam herfstomstandigheid nog korter.

De zon staat laag aan de horizon en die kan mensen in de auto makkelijk verblinden.
De mooie nazomer heeft tot vorige week geduurd, dat was fijn. ook nu kun je soms nog op het balkon je ontbijt nuttigen, als je geen koukleum bent. De IVN (Instituut voor natuureducatie en duurzaamheid) heeft de fopzwam in beeld gebracht als beeld voor alle pracht uit de herfst, zie afbeelding.
Eind deze maand gaat ook de klok een uur terug. Op naar het volgende seizoen:
2. De winter waarin de herinnering aan de kolenkit van vroeger, de gezelligheid rond de kachel, huiselijkheid bij de feesten die bij dit seizoen horen. Sommigen sluiten zich daarvoor af of kunnen er niet bij zijn  en missen zo de pret. De daklozen lijden kou, Opvang wordt geregeld pas als het vriest.  Misschien schaatsen op natuurijs als lonkend perspectief?
De zonnewende  wordt ons deel rond de kerst, en vervolgens op 3 januari als de zon weer 3 minuten eerder opgaat en ook 3 minuten later ondergaat, een voorbode van de lente. 
3. de lente  maakt ons meestal weer wat blijer, het gedartel van dieren en soms ook tieners kleurt de lente warm aan. Ook de planten tonen hun mooiste bloemen. en de vogels zingen het hoogste lied
4. de zomer:  hopelijk geen verregende seizoen, zo erg voor de kampeerders. Dus zonovergoten, af en toe een buitje, en veel vogelsspotten,

zoals het baardmannetje dat de heer K recent zag in een rietveld en dat was NB in de herfst !Tenslotte houden we allemaal van alle seizoenen een beetje, maar sommigen tochvan lente en zomer het meest.
De volgende keer, tweede woensdag van november, de elfde van de elfde, Sint Maarten, dag dat de nieuwe Prins Carnaval gekozen wordt: dus het thema is Wie ben ik en mijn geluk en inzet voor de naaste?
2 Baardmannetje Verslag Martien, met dank aan Hans

Wie ben ik en mijn verwachtingen? Alleman 2 september 2015.

We zijn met 3 mensen bij elkaar, Mw R meldde zich af. De verschuiving een week eerder speelt misschien een rol.
Dhr K: In het Spaans bestaat geen verschil tussen de begrippen verwachten en hopen: het woord "esparar" betekent beide!
Martien:  de Oosterse filosofieën wijzen de mens erop  om onthecht te raken van aardse dingen, maar zelfs de Zen-meesters verwachten dat ze verlicht worden.
Dhr H  vertelt dat hij was meegegaan met een bus (6 dagen) naar Beieren en omgeving en hij had het erg naar zijn zin gehad. Hij had verwacht er rust te vinden en kwam met de mooie natuur en de leuke groep helemaal aan zijn trekken.  Hij vindt het leuk om mensen te ontmoeten en in zo'n lange busreis (ruim 12 uur) ging dat prima.
Martien: wat waren je verwachtingen toen je weer huiswaarts keerde?
Dhr H:  Natuurlijk hoopte ik op een veilige reis en ook de thuissituatie ging wel even door mijn hoofd, maar het is de laatste tijd een stuk rustiger dan voorheen bij de buren.  Het bidden dat de  lawaaioverlast minder werd heeft zeker geholpen! Als je in iets  durft te geloven, dan lukt het vaak ook!
Dhr H: Met Mindfullness wordt je rustig, je voelt je dan prettiger.
Martien: het nu-denken is erg in tegenwoordig.
Dhr K: maar hoe morgen en hoe verder na morgen?
Martien is geïnteresseerd in Tao, streeft ernaar alles spontaan te doen.  Dingen nemen zoals ze komen.
Dhr K. maar je moet toch iets hebben om voor te leven.
Dhr H: hoe help je iemand die in de put zit?
Martien. De gemeente Haarlem stelt zich negatief op t.o.v. het ISP.  Dhr K, maar het ISP heeft al jaren een slechte verhouding met de gemeente en redt het toch altijd wel via de gemeenteraad?
Martien we hopen op een oplossing.
Dhr H: In Sigmund gaat het om hoe oud je je voelt. De suggestie is dat je pas gezond bent, als je je jonger voelt.

Dhr K voelt zich 62jaar oud, Dhr H voelt zich soms 16 en soms ouder, Martien ook.
Dhr K: als je 20 bent wil je geen 10 meer zijn. Na hun 40 ste willen velen liever jonger zijn
Dhr K veel vrouwen werken de rimpels weg om jonger uit te zien. Is niet alleen meer weggelegd voor de rijken.
Martien: Jong is in de mode.
Dhr. H In het Concertgebouw zie je geen jongeren.
Martien: bij de commerciële zenders zie je ze meer dan bij de pulieke.
Dan vraagt Martien wat er nog ter tafel moet komen?
dhr H heeft weer wat positieve energie, is wat lichter in zijn hoofd. Wil de lichtpuntjes koesteren.
Dhr K depressieve momenten horen bij het leven, meer inzicht in jezelf komt vaak uit moeilijke tijden voort.   Vroeger had je daarvoor de psychoanalyse, nu Mindfullness als een soort instant-inzicht!
Wij besluiten het thema voor de volgende keer  (weer gewoon de 2e woensdag van de maand)
woensdag 14 oktober 2015: Wie ben ik en de seizoenen?

verslag Martien Luijcks, met dank aan de andere aanwezigen!

 

Wie ben ik en mijn nieuwe contacten?  Wijkcentrum Alleman 8 juli 2015.

Wij zijn vandaag met 6 personen bij elkaar om de (nieuwe) contacten te bespreken.  

Martien heet iedereen welkom en vraagt of de mensen zich willen voorstellen.
Dhr K:  is een trouwe bezoeker van de Wie ben ik Bijeenkomsten van het ISP. Hij wil graag zijn oude contacten ook goed onderhouden!
Mw E: Als je na overlijden van je partner alleen overblijft, moet je eerst bijkomen. Stellen vinden het soms niet zo makkelijk om op bezoek te komen. Je wacht dan op belletjes.
Mw W: is begonnen met het opbellen van leden van de Ouderenclub, die gelukkig erg blij zijn met haar belletjes. In tegenstelling tot een telefooncirkel is dit toch veel persoonlijker. Zo worden bestaande contacten toch weer wat nieuw!
Mw E. Het is moeilijk om nieuwe mensen te leren kennen. Via bijvoorbeeld haar vrijwilligerswerk op school heeft ze wel wat (vage) kennissen opgedaan. Ze is blij hier te zijn. Hier kan je echt met elkaar praten.
Mw R komt al heel lang bij deze middagen. Zij kent het ISP sinds ze in Amstelveen kwam wonen. Zij hebben haar geassisteerd om meer contact met de buren te krijgen. Zij wandelt vaak met het hondje (vanmiddag hier ook aanwezig, maar weinig spraakzaam), daar reageren veel mensen wel leuk op.
Mw W houdt niet zo van oppervlakkige contacten op straat.  Lukt dat beter via internet?
Martien: Een vriendin was wegens niet meedoen met gezellig Facebook (FB) contact door een vriendin uit de FB-vriendenkring gegooid. Toen ik wat kritisch daarover schreef gooide ze mij er ook uit. Toen ik aanbood weer wat aardiger te doen, mocht ik weer haar FB-vriend zijn. Facebook levert mij wel nieuwe vrienden op, ook al zijn dat natuurlijk meer ‘contacten’.

Mw J schuift aan en stelt zichzelf voor: De zorg voor de kleinkinderen is nu voorbij en dan val je  toch in een gat. Nieuwe contacten maken is moeilijk. Wat me redt is gaan fietsen in de polders, genieten van de zwanen en natuur.
Mw W kent mensen die door eenzaamheid opgenomen werden in een instelling.
Mw J: Eenzaamheid maakt depressief! Daarom fietsen, ook mensen tegenkomen, praten, dat helpt!
Mw. E wil ook graag alleen fietsen, samen fietsen en onderwijl praten vindt ze maar lastig.

Dhr K: Via zijn Spaanse cursus op de volksuniversiteit  heeft hij nieuwe contacten opgedaan. Iedere maand komt een groepje nu bij hem thuis Spaans praten.
Mw J: Samen bridgen is ook leuk, zeker als de medekaarters vriendelijk zijn.
Mw J wandelt ook met een huisgenoot en dat bevalt goed.
Mw A. praat vaak met mensen in de bibliotheek; daar zijn ook aardige medewerkers daar!
Mw E:  Je moet een doel hebben in je leven: ik ga 4 keer per week als vrijwilliger bij een basisschool om op te passen. Er zijn veel jonge mensen daar, maar veel aanspraak heb ik er niet aan.  Ook werk ik als vrijwilliger bij een instelling voor mensen met dementie. Er is daar te weinig personeel. Dat is niet goed. Er moeten eigenlijk lijsten gemaakt worden met wat personeel doet en wat de vrijwilliger doet.
Mw J:  Nieuwe contacten opdoen is vaak in het begin meer  geven, dan terugkrijgen. Martien: Maar hebt u er dan geen plezier In? Mw J: Jazeker!

Martien sluit af met de vraag of iemand nog iets kwijt wil.
Mw W: ik heb last van reuma; dat beperkt me toch wel.  Mw J herkent dat. Het lijkt op migraine: de ene dag kun je alles, de andere dag kun je niets. Tja, de oude dag komt met gebreken!
Mw A sluit de bijeenkomst af. Ze had een feest bij haar broer, daarvoor had ze een gedicht gemaakt dat ze ook voor ons voordraagt.

Dan vraagt Martien welk thema we de volgende keer woensdag 2 september 2015 zullen behandelen. Wij besluiten tot: Wie ben ik en mijn verwachtingen.

Verslag Martien, met dank aan Hans

Verslag: Wie ben ik en mijn vernieuwing?  Wijkcentrum Alleman 17 juni 2015
Vandaag zijn we met 6 personen, onder wie drie nieuwe deelnemers bijeen om het thema Ik en mijn vernieuwing met elkaar te delen. Mw R. is vandaag verhinderd.
Martien heet iedereen welkom en vertelt aan de nieuwkomers dat we elkaar niet afvallen en elkaar respecteren. Wie wil beginnen?  D heer K. brengt het onderwerp op de nieuwe media en de nieuwe manier waarop mensen contact met elkaar onderhouden.  Via computer, tablet en smartphone kan je vaak contact hebben met wie je maar wilt, waar die ook is.
Mevrouw W: De contacten die je via het teveekastje en de laptop hebt, zijn toch geen echte contacten, je kunt ze niet eens zien! De heer K:  Bij Skype kan dat wel. Mevrouw W: Maar het zijn voor mij toch geen contacten, zoals je met iemand praat die tegenover je zit.  Ook kinderen lijken veel binnenshuis via schermpjes te communiceren. Ik woon in een kinderrijke buurt, maar zie heel weinig kinderen op straat spelen!
De heer K:  Soms zijn mensen zo bezig met hun scherm, dat ze niet opletten waar ze lopen.  In het trappenhuis van zijn flat zag hij vlak voor zich iemand zo van de trap vallen. Gelukkig zonder ernstige gevolgen voor man en i-phone.

Martien: We zijn als moderne mensen meer dan ooit op onszelf teruggeworpen. Vroeger had je familie dichtbij wonen en meer buurtcontacten, nu zijn we veel meer individueel. Om toch regelmatig contact te houden zijn de nieuwe (sociale) media heel praktisch.
Toch leidt het voortdurend gebruik soms tot irritatie bij anderen:
De heer B: Als ik mijn collega wat vraag en hij gaat door met zijn PC, dan vraag ik hem daarmee te stoppen en met mij in gesprek te gaan. Ook bij een feest keerde ik mijn rug naar de chattende jongedame naast mij, dat vond ze niet leuk
Mevrouw A. : De zoon van een stel vrienden (die ook mijn man hielp) emigreerde naar Nieuw Zeeland. Ze chatten veel met elkaar. Dat is vergeleken met vroeger toch fantastisch, dat dit zo en zo goedkoop kan.
Dit verleidde de ouders om ook naar Nieuw Zeeland te gaan.
Maar dit elektronisch verkeer blijft niet verborgen. We worden tegenwoordig via ons computergebruik, maar ook via webcams en camera’s  op vele manieren geregistreerd, bespioneerd en  gevolgd. Wat weet Google niet van ons, en de overheden?
Martien:  Facebook (FB) houdt bij hoe lang je naar bericht kijkt. FB wil dat type berichten (waar je langer naar kijkt) dan voorrang gaan geven op je tijdlijn. Met dat soort hulp/bemoeizucht is niet iedereen blij. Privacy is misschien een goed onderwerp voor een volgende keer.

Dan vraagt Martien om een voorstelrondje.
De heer B is geboren in Amstelveen en geeft 100 uur per jaar natuurles in school-heemtuinen. Klassen komen erheen. De kleine kinderen vinden alles leuk; voor de oudere kinderen moet je inventief zijn. Hij is hier ook voor verslag van de Wie ben ik bijeenkomst voor (R)TV Amstelveen. Wanneer je bij hun reportages een groene arm in beeld ziet (dat hoort niet), dan is die van hem!
Mw. A heeft altijd in de zorg gewerkt. Later is ze als aanvullende thuiszorgvrijwilliger gaan werken voor dementerende ouderen thuis. Daarvoor is veel geduld nodig! Ze heeft altijd al vrijwilligerswerk gedaan ook naast haar werk.
Dhr H heeft een tijdlang een betaalde baan gehad, maar kon dat niet voortzetten. Nu biedt hij veel vrijwilligershulp aan oudere mensen thuis via de Buurthulpdienst van VIVA. Ook geeft hij PC les. Het voordeel is nu dat hij zijn tijd zelf kan indelen. Hij kan soms gewoon binnenlopen als hij in de buurt is.
Vertrouwen speelt een grote rol, hij wil graag iets voor anderen betekenen!
Dhr H is ook een geboren Amstelvener.  Via zijn werk in Amsterdam is hij met Martien in contact gekomen. Hij werkt sinds vijf jaar niet meer en is vrijwilliger taalhulp voor vreemdelingen.
Mw W is hier ook geboren en naar school gegaan. Ze heeft 2 dochters en 3 kleinkinderen. Haar man is haar in 2001 ontvallen. Ze heeft twee vriendinnen ziek zien worden die door de eenzaamheid in isolement geraakten en om dat te voorkomen ze is nu op zoek naar vrijwilligerswerk en andere leuke contacten. Maar wel gelijkwaardig en zonder verplichting.
Er wordt haar door de heren K. en B. gewezen op lokale eetgroepjes, waar je zo kan aansluiten.
Martien, ooit afgestudeerd op een vervolgonderzoek naar de betekenis van de knuffel en hoe gehechtheid daaraan ontstaat (anderen zijn daar later bekend door geworden) werkt al meer dan 20 jaar bij het ISP.
Gezien het uitgebreide gesprek bij het voorstelrondje is de tijd omgevlogen. Dan vraagt Martien of iemand nog wat wil zeggen.
Mw W zoekt contacten die gelijkwaardig zijn, zonder verplichting.
Mw A: Haar partner is wat ouder (75), hij heeft zijn oude ambacht weer opgepakt, maar zijn buren vinden dat maar niks. Een oude man moet in niet meer werken. Als hij thuiskomt moet zij al die negativiteit ook weer kwijt. Als het mw. A te bont wordt, gaat ze een blokje fietsen. Ze moet soms zeggen waar het op staat.
We besluiten de volgende keer verder te gaan met wat we nu besproken hebben, vandaar het thema voor woensdag 8 juli a.s. 
Wie ben ik en mijn (nieuwe) contacten

Verslag Martien, met dank aan Hans


Verslag Wie ben ik en het afscheid? Wijkcentrum Alleman 13 mei 2015
We zijn met drie personen, mevrouw R., de heer K. en Martien als gespreksleider bij elkaar gekomen om onszelf en het afscheid voor het voetlicht te brengen.

Ria en Martien nodigen u van harte uit om deel te nemen aan onze maande-lijkse Wie-ben-Ik middagen in Wijkcentrum Alleman | foto: Sanne Joosten

Martien opent het gesprek. Op 1 april jl. zijn in de nabije kring van de hier aanwezigen, twee  mensen overleden. Dat is een vorm van afscheid moeten nemen,  een dramatisch afscheid. Afscheid van je werk heeft soms ook veel impact. Mevrouw R kent iemand die al jaren op de administratie van een bedrijf werkte. Zij moest gedwongen afscheid nemen van haar baan:  ze werd uitgekocht. De reden was volgens het bedrijf dat het haar allemaal te snel ging; volgens hen kon ze het niet meer volgen.  Nu kreeg ze met haar 52 jaar een toelage tot aan haar pensioen. Achteraf is zij daar blij mee. Haar man werkt bij een Chinees restaurant; hij gaat regelmatig met de baas mee naar China, leert ook Chinees. Soms kan zij mee. Hun kinderen krijgen daar de nieuwste spelletjes.  Martien kent ook enkele woorden Chinees: o.a. Tai zjen betekent Tot ziens.

De vriend van mevrouw  R heeft afscheid moeten nemen van zijn vrouw. Zij is overleden. Mevrouw R. helpt hem  met de herinnering aan haar en ook met praktische dingen.  Zij brengt het huis op orde.  Koopt met hem plantjes, die hij nu mag planten in de tuin.  Van zijn vrouw mocht dat vroeger niet. Ze heeft ook een foto van zijn overleden vrouw vervangen door een vriendelijker foto. De kinderen waren er ook blij mee. Zij voelt zich welkom bij zijn familie, dit in tegenstelling tot haar eigen familie, waar zij vroeger helemaal niet welkom was. Zij herinnert zich haar moeder die niet anders deed dan stoken in gelukkige huwelijken en negatief over anderen praten.  Toen ze overleed namen de kinderen het in nog ergere versie al het negatieve praten over.  Afscheid moeten nemen, kan ook andere negatieve gevolgen hebben.Martien: Bij het uitdrijven van een kwade geest waarschuwde Jezus al:  pas op dat er niet 5 nieuwe voor terugkomen. Hij joeg hen weg in varkens.

Afscheid nemen is soms lastig.  De heer K.  vertelt dat hij na bijna 25 jaar zelf stopte met zijn werk  en toen liever geen afscheid wilde nemen. Hij wilde geen mooipraterij aanhoren, wat bij een afscheid vaak het geval is. Nadien, toen hij dus niet meer in dienst was, heeft hij een brochure voor zijn oude werkgever mogen schrijven. De presentatie daarvan ruim een half jaar later ervoer hij als een positief afscheid. 

Martien zong altijd in een kerkdienst in Bennebroek. Bij het overlijden van de organist, kwam er een nieuwe pianiste. Nu zingt hij  daar met haar als begeleidster alleen nog het Pinksterlied “Uw Goede Geest” van de Russsisch Orthodoxe kerk.  Hij kreeg daar contact mee via iemand die nu vermist is in de oostelijke Oeral, ook een soort afscheid! Hij heeft de pianiste gevraagd zacht te begeleiden zodat hij zacht kan zingen.

Aandacht voor begroeting en afscheid vinden we vaak meer in niet-westerse culturen. Martien denkt aan de Chinese Thee ceremonie. Zelf was hij vroeger heel abrupt wat begroeting en afscheid nemen betreft. Met de jaren heeft hij geleerd dat wat aardiger aan te pakken. De heer  K was eens in Afrika in een land waarvan hij de plaatselijke taal niet kende. Maar met de voortdurende herhaling van de geleerde begroetingswoorden in hun taal kon hij daar met de mensen in het dorp toch een goed contact opbouwen. Men vraagt daar ook veel meer naar hoe het met je familie is! Wij Nederlanders zijn meer individualistisch en ik-gericht.
Mevrouw R. beaamt dit: In de Hollandse cultuur is begroeten en afscheid nemen soms erg koel.
De heer K: Vroeger mochten de vrouwen in sommige plattelandskringen niet mee naar de begraafplaats. Nu is er in het algemeen veel meer aandacht voor het verscheiden van iemand en begrafenisrituelen. Afscheid nemen is nu meer normaal. Soms draait men bij de afscheidsviering zelfs een video van de dode, toen hij nog leefde. Mevrouw R keek samen met haar vriend naar een video van zijn overleden vrouw. Toen ze die zag  kon ze echt afscheid van haar nemen.

Volgende maand  is het de derde woensdag van de maand,  dus een week later dan gewoon. Woensdag 17 juni a.s.  praten we over Wie ben ik en de vernieuwing.

Verslag Martien, met dank aan dhr K


Wie ben ik en mijn trouw?

Op 8 april 2015  zijn we weer met z’n tweeen bij elkaar om temidden van de taallessende kinderen met hun ouders toch het onderwerp onder de knie te krijgen.
Het verslag van de vorige keer nodigt ons uit tot enige uitleg. Het vuurwerk was in het eerste geval een waandenkbeeld: het gemis aan de leuke uitgaanstijd met de vriendin die helaas de code van trouw verbrak. In het laatste geval was vuurwerk een symbool voor in je leven iets bijzonders  vanuit je eigenheid te ondernemen.
Martien ontmoette een vrouw die al lange tijd was opgenomen in een ggz instelling wegens gedachten dat haar man haar bedroog. De man echter kwam veelvuldig op bezoek en straalde veel liefde en trouw uit naar haar.  Op zekere dag raakten de vrouw met mij in gesprek over het belang van humor. (Zij was altijd ernstig). Toen ik haar vertelde dat ik weleens om mezelf lachte,  vroeg ik haar of ze ook weleens om zichzelf moest lachen?  Toen bedacht ze zich, en schoot in de lach. Daarna kon ze haar man weer aanvaarden en weer vertrekken naar huis.
Dhr K: Oscar Wilde zei: Het leven is te belangrijk om serieus genomen te worden!
De trouw was in vroeger tijden ook de basis van huwelijken, maar economische motieven (Bunder op Bunder bij de boeren) stonden vaak voorop, vanuit het idee, de liefde komt later dan wel.
Tegenwoordig staat de vonk van liefde meer op de eerste plaats in de liefdesrelaties, en wordt trouw afhankelijk daarvan gesteld.
Op Facebook  circuleert een filmpje van een huwelijksvoltrekking waarbij de bruid onder de sluier net een sms-je ontvangt van w.s. haar minnaar en niet kan nalaten het te lezen. Haar bruidegom bekijkt haar misprijzend terwijl de priester gewoon doorgaat. Het kan verkeren.
In vriendschappen en groepen is trouw niet altijd vanzelfsprekend, hoewel we er wel naar streven en trouw van anderen verwachten.  Tenslotte vragen we ons af hoe trouw men tegenwoordig is aan zichzelf?   Maar ook wat dat precies is: trouw zijn aan jezelf.  Is dat je lot?

Onze gespreksgroep wordt de laatste tijd weinig bezocht.
Gelukkig zijn we vandaag in elk geval met z’n tweetjes en kunnen het gesprek buiten in de zon voeren.
Het thema van de volgende keer is Woensdag 13 mei a.s. zal dan ook zijn: Wie ben ik en mijn afscheid nemen.

Verslag Martien. Met dank aan Hans

Wie ben ik en de wet?

Op woensdag 10 maart waren we met 2 personen bijeen om het thema te bespreken,
Dhr K was verhinderd vandaag en ook de heer H had andere beslommeringen.
Samen hebben wij toen een bankje in de zon gezocht alwaar we de AOW als wet onder de loep namen. Het probleem van samenwonen ligt in de vraag hoeveel win je ermee en hoeveel verlies je ermee.
Mar ien ontmoette via het bezoekwerk aan GGZ-Ingeest te Bennebroek een vrouw die vuurwerk aan haar echtelijk voeteneind “zag”.  In een gesprek over de mogelijke achtergrond van deze waan bleek zij 9 jaar geleden voor het laatst samen met haar vriendin uit te zijn geweest naar een disco in Amsterdam. Omdat haar vriendin een relatie met een van de uitgaande jongeren begon en haar man achterliet, wendde zij zich af en ging vanaf toen alles samendoen met haar partner.  Samen inkopen doen, samen hobby etc. etc. Totdat het “vuurwerk”  haar inhaalde.  Zodra ze dit doorhad kon ze weer naar huis en nam maatregelen om weer vuurwerk in haar eigen leven te brengen. Het vuurwerk in de slaapkamer was dan ook niet meer nodig. Inzicht is genezing.
Martien vertelt ook dat zijn collega Ton vindt dat een huwelijk altijd voor 5 jaar gesloten zou moeten worden, en na vijf jaar kun je het dan weer verlengen en hou altijd een eigen woonplek in stand.
Mw R: Ook is het belangrijk dat je een stuk eigen leven volhoudt in een relatie!
Samen zoeken wij nog naar een thema,
We besluiten voor woendag 8 april a.s tot het thema:  Wie ben ik en mijn trouw?

verslag Martien met dank aan Hans

Wie ben ik en mijn geloof? 11 februari 2015 in wijkcentrum Alleman te Amstelveen
Vandaag zijn we (Martien en de heer K) met z’n tweeën om het thema te bespreken. Mevrouw R.  heeft afgezegd. Ze was helaas verhinderd.

Martien is van katholieke huize. Zijn vader  was nogal ‘Jansenistisch’  (genoemd naar de bisschop van Ieper Cornelius Jansen 1585-1638) in zijn geloofsopvatting: de gestrenge God die alles ziet en zondaren straft.  Van hem leerde hij ook  dat je niet over geloof en politiek moest praten want dat leidde toch nergens toe en gaf maar ruzie. Twee geloven op één kussen…. daar slaapt de duivel tussen.

Martien wilde als kind uit Zuid-Limburg missionaris  worden en  ging daartoe op 12 jarige leeftijd  naar het klein seminarie in Vught (Brabant). Maar hij kreeg al na een paar maanden heimwee. Na de kerstvakantie liep hij weg en ging liftend naar Den Bosch, waar hij  de trein naar Limburg nam en via een kleine omweg  weer thuis kwam. Zijn ouders vonden dat niet erg en hij hoefde niet meer terug. Missionaris wilde hij later niet meer worden.

De heer K. komt uit een protestants gezin en kende  katholieken alleen als jongens van de katholieke voetbalclub waartegen hij met zijn protestantse club moest spelen. Op de middelbare school heeft hij samen met twee anderen nog eens een werkstuk over het katholiek geloof gemaakt. Hij kwam toen bij een orthodoxe club In Amsterdam terecht die de mis alleen in het latijn wilde vieren.
In zijn jeugd ging hij eerst naar de kinderkerk en later naar de jeugdkapel waar in de jaren zestig ook bandjes optraden met o.a. negrospirituals en natuurlijk de christelijke school. Tijdens zijn studie bezocht hij  het studentenpastoraat. De bevrijdingstheologie sprak hem aan, die overigens veelal katholieke, zuid-amerikaanse wortels had. Later in zijn werk kwam hij mensen van allerlei geloofsovertuigingen tegen. Vanwege zijn hobby Spaans bezoekt hij nu  soms de mis voor Spaanstaligen waar vooral mensen uit Zuid-Amerika komen. Daar gaat het vaak vrolijk aan toe.

Martien begint meer en meer oecumenisch te worden en bezoekt af en toe ook een protestantse dienst.

Als je het tegenwoordig hebt over de invloed van geloof op het dagelijks leven, gaat het vaak over fanatieke moslims en de yihad. In Syrië en Irak wil IS tegenover de “decadente” westerse wereld een Islamitisch kalifaatsalternatief bieden. Dat gaat  in de praktijk met zeer veel geweld gepaard tegen andersdenkenden. Iran beschouwt zich ook als een islamitische staat. Het tv programma van journalist Thomas Erbrink “Onze man uit Teheran” (hij is getrouwd met een Iraanse en woont al 12 jaar in Iran, waar hij correspondent is voor Nederlandse en Amerikaanse media) gaf een aardig inzicht in de Iraanse samenleving: heel veel islamitische regels (bijv. voor de kleding en het gedrag van vrouwen) die in de praktijk soms onduidelijk zijn en niet altijd gehandhaafd worden. Van behoorlijk westers ogende types tot de man die ieder vrijdag in de moskee  ‘dood aan Amerika en Israël’ schreeuwt werden door hem geïnterviewd. In Iran wonen overwegend sjiieten die hoewel even orthodox in het geloof het totaal niet met IS eens zijn.

In vroeger eeuwen was er  net als in Iran ook in Europa eenheid van Kerk en Staat. De opstand van de Nederlanders o.l.v. Willem van Oranje tegen de Spaanse koning Philips II (met de tachtigjarige oorlog 1568-1648 als resultaat) ging daar tegenin, hoewel  m.n. de (protestantse) kerk aanvankelijk veel invloed hield. In Israel is er discussie over het land als joodse staat. Het voorstel om de staat en geloof te bundelen is volgens Martien door de Knesset, het parlement tegengehouden. Orthodoxe Joodse mensen  moeten nu ook in militaire dienst, wat eerst niet hoefde. Veel landen in het Midden Oosten beschouwen zich islamitische landen, waardoor er minder plaats is voor andere godsdiensten.

Nederlandse moslimjongeren die mee willen vechten in Syrië komen ook ter sprake. Nederland probeert hen tegen te houden en te straffen daarvoor. Maar onlangs zijn er ook enkele yihadisten vrijgesproken.  Martien vindt dat die jongens goede begeleiding verdienen boven straf. Maar het blijft moeilijk als deze jongeren de Nederlandse rechtsorde afwijzen en zelfs met geweld willen bestrijden. Een AIVD-kopstuk pleitte voor meer informanten in de samenleving; dit riekt een beetje naar Oost-Duitse toestanden. In Nederland vinden de meeste mensen dat het geloof een privé-zaak is en dat het gehoorzamen aan de grondwet boven religieuze voorschriften gaat. Orthodox gelovige moslims zijn het daar niet mee eens: God staat voor hen altijd boven de wet. Dat blijft een lastige discussie, die we misschien een volgende keer op woensdag 11 maart 2015 verder behandelen als we kiezen voor het thema: Wie ben ik en de wet?  We hopen dan wel op meer deelnemers.

Verslag Martien met dank aan Hans.

 

Verslag “Wie ben ik en mijn hoop”, in Alleman Amstelveen d.d. 14 januari 2015.

In het wijkcentrum zijn we met 3 personen bijeen om het nieuwe jaar met hoop te openen.
De opening van deze gespreksmiddag wordt gevormd door het lied van Schubert op tekst van Schiller: “die Hoffnung”  (de hoop) fraai a-capella voorgedragen door de heer H. De toegezegde piano voor de begeleiding konden we  in Alleman niet traceren. Klik hier voor de versie van Youtube

gedicht van Schiller

De hoop

De mensen praten en dromen graag over een betere toekomst
Je ziet hen die als een gelukkig gouden doel najagen
Maar ja, de wereld wordt onveranderd oud en weer jong
Toch hoopt een mens steeds op verbetering.

Hoop leidt de mens het leven in, fladdert als een vlinder om de jonge knaap
Die jongen raakt enthousiast door haar betoverend schijnsel.
Maar hoop wordt met de grijsaard niet mee begraven.
Want als  die zijn vermoeiende gang door het leven besluit bij het graf
Plant hij daar nog het boompje van de hoop.

Hoop is geen leeg en zacht waandenkbeeld opgekomen in het hoofd van de dwaas.
Nee, in je hart hoor je een luide stem:  we zijn geboren voor iets beters!
En wat dat stemmetje van binnen zegt,
Dat kan de hoopvolle ziel toch nooit bedriegen?!

De heer H zegt mede naar aanleiding van de verschrikkelijke aanslagen op Charlie Hebdo en de koosjere supermarkt in Parijs vorige week: de wens om te leven in vrijheid, met respect voor ieders eigenheid is ons aller hoop. Wij moeten ons verzetten ons tegen het zwart- wit-denken, tegen wij-zij opstelling en tegen polarisatie.
Martien: Sarcasme  en spotten over geloof is geen goede zaak. De heer H.: Maar om mensen daarom dood te schieten, kan natuurlijk helemaal niet! In een democratie is er nog altijd de rechter die je kan vragen om over smaad te oordelen. Hij was zelf op 8 januari bij de herdenking  vanwege Charlie Hebdo op de Dam. Tijdens de herdenking op de Dam verbrak iemand luidkeels de minuut stilte met Het vrije woord, een lied van Hans Teeuwen.  De man werd direct door tien agenten afgevoerd en aangehouden.  Zo’n aanhouding tijdens een manifestatie voor het vrije woord lijkt merkwaardig.  Aan de andere kant past respect voor anderen wel in onze cultuur.
Hoeveel hoop we voor onze maatschappij mogen hebben, is  een belangrijke kwestie. Maar ook in ons persoonlijk leven spelen hoop en teleurstelling een rol.
Mevrouw R: 12 jaar geleden werd het contact tussen mij en mijn ene zoon en zijn gezin door hem verbroken. Mijn kleinzoon is inmiddels al 22 jaar oud, maar ik heb hem sindsdien nooit meer gezien. Zij mist hen allen zeer, maar heeft de hoop nooit opgegeven. Zij hoopt het kleine contactje met hen via Facebook te kunnen uitbouwen. Misschien komt het nog goed. Het contact met de familie ver weg via Facebook loopt wel goed.  De heer H:  het contact met mensen dichtbij ligt vaak gevoelig, als er iets mis gaat. Sorry zeggen is lastig en excuses van een ander eisen, werkt ook niet altijd goed.

We bespreken het verslag. De vorige keer ging het over  ‘ik en de liefde’.  Martien vond dat toen één van de twee voor de eerste keer aanwezige dames  zich negatief en welhaast vijandig opstelde tegenover mannen in haar omgeving.  Zij vond mannen dom. De andere dame was wel vriendelijker. Door een slechte jeugd kon je moeilijk liefhebben, was haar stelling.  Maar Martien vindt ook dat te absoluut gesteld. Martien: Liefde is een leerproces om een vlondertje te bouwen waarop je een nieuw begin  kunt maken., c.q. een nieuwe relatie kunt bouwen.  Niet alle mannen zijn hetzelfde. Er is nog hoop! Tenslotte vraagt hij de beide anderen waaraan zij hoop ontlenen.
Mevrouw R: Het is fijn als de kinderen mij advies vragen over liefdeszaken.
De heer  H: Als je je zegeningen telt, je gezond bent en interesse houdt in de wereld om je heen, dan is de hoop altijd terug te vinden ook al gaat het je op een bepaald moment niet goed.
Tenslotte hoopt Martien dat de gemeente Haarlem en Amstelveen het ISP toch subsidie zullen geven en voor zijn persoonlijk leven dat zijn dochter hem gauw zal vinden.

Het thema voor de volgende bijeenkomst 11 februari 2015 zal zijn: Wie ben ik en mijn geloof?

Verslag Martien met dank aan Hans

Wie ben ik… en de liefde?
Wijkcentrum Alleman, Amstelveen 10 december 2014

We zijn met 5 personen, 3 vrouwen en 2 mannen bijeen. Twee van de vrouwen dachten vooraf dat het hier om een Lezing zou gaan.  Martien verduidelijkt hun de aard van open gesprek hier: “Uzelf weet meer dan welke inleider.” Maar ja, Wie ben ik…?

Mevrouw E. vraagt zich af hoe ze erachter kan komen wie ze zelf is. Uit dingen die je beleeft en doet, zou je dat kunnen afleiden. Alleen zijn vindt zij erg. Zij doet wel veel vrijwilligerswerk met kinderen en ook met dementerende ouderen. Dat is alvast een begin.
Mevrouw R. vertelt dat ze toen ze pas in Amstelveen kwam wonen, kennis maakte met Martien en het ISP. Het gaat haar nu erg goed. Zij is door deze bijeenkomsten sterker geworden. Zit nu niet meer in een dip.
Mevrouw X. leest boeken om haar problemen te overwinnen.
De heer K. beaamt dat lezen soms problemen kan verhelderen en inzicht kan geven. Hij gaf bij eerdere bijeenkomsten al het voorbeeld van Herman Hesse’s boek “Kuren” met tips voor het omgaan met lastige buren!
Mevrouw R. gaat helemaal op in de boeken van Konsalik. Martien herkent het opgaan in boeken wel, vroeger konden ze een kanon naast hem afschieten als hij een boek las.

Dan opent Martien het thema Wie ben ik en de liefde. Hij zegt zijn liefde met iedereen te delen als een soort kosmische liefde.
De heer K. zou dat liever betrokkenheid noemen. Geldt liefde niet een bepaalde speciale persoon? Mevrouw X verwijst naar het boedhistische openstaan voor anderen, je straalt iets uit. Mevrouw R. noemt het genegenheid en zij onderscheidt liefde voor haar kinderen en kleinkinderen, voor vrienden en voor haar geliefde als verschillende gevoelens.
De heer K. stelt dat liefde en ellende in sprookjes en klassieke verhalen soms dicht bij elkaar liggen.  Sneeuwitje moest door heel veel ellende met haar stiefmoeder en een giftige appel gaan alvorens de liefde te mogen proeven. Het verhaal van het klassieke liefdespaar Romeo en Julia heeft zelfs geen happy end. Ze komen gruwelijk aan hun eind. Mevrouw X wijst er fijntjes op dat singles net zo gelukkig kunnen zijn als paren. Martien zegt dat paren wel langer leven.
Mevrouw E vertelt dat ouderen geliefd zijn als…. vrijwilliger, zij hebben vrije tijd, dus genoeg tijd, zijn zelden ziek, zijn sociaal en trouw, zijn vaak wel harder en eigenwijs, wijs geworden door het feit dat liefde niet alleen rozengeur en maneschijn is.
Mevrouw X. verwijst naar het boek van Roos Vonk: Liefde, Lust, Ellende. Daarin staat : Je moet de liefde in jezelf vinden! Iedereen erkent dat je ook van jezelf moet houden. Maar zonder vrienden kun je niet!  Overal zitten vrienden. Zo ging mevrouw R. als mantelzorger met een vriendin mee naar een kuuroord, zij heeft zelf nu geen bril meer nodig! (Een wondertje is nooit ver bij onze Amstelveens Wie ben ik bijeenkomsten)

Mevrouw X houdt niet van dominante mannen, dat herkennen de aanwezige vrouwen wel.
Martien: Hoe hoger de verwachtingen hoe moeilijke het vinden van geluk.
Mevrouw E: Alles is vooraf bepaald en geweld door vader of partner slaat de liefde bij kinderen er voor later soms uit! Door een slechte jeugd is het later moeilijk liefhebben.
Martien spreekt liever over Karma, je kunt hier altijd tegen strijden.

Martien: Je moet je niet helemaal binden aan je geliefde. Je hebt ook een eigen leven nodig.
De heer K verbindt liefde en geluk. Volgens sociologisch onderzoek zijn Nederlanders één van de gelukkigste volken op aarde.  De meeste mensen hebben geen grote zorgen. Toch betekent dit niet dat individuele mensen altijd gelukkig zijn. Sommigen zien er helemaal geen gat in en plegen zelfmoord.
Mevrouw E: Het zijn tegenwoordig vaak  mannen tussen 45 en 65 die een einde aan hun leven maken!  Grote geldzorgen en eenzaamheid kunnen factoren daarbij zijn.
Over eenzaamheid, volgens de heer K., één van de grootste problemen van onze rijke maatschappij. Bij het ouder worden is het vinden van contacten steeds lastiger.
Martien vraagt:  Waar vindt je nieuwe contacten?
Traditioneel in de kroeg, bij clubje, in de kerk. Je moet kunnen geven en  nemen. Moderner op sociale sites: Facebook, Twoo, Badoo 50+. De ‘tien kringetjes’ voorkomen ook eenzaamheid.
Sommigen in de groep die ervaring daarmee op internet hebben, zijn toch ook heel voorzichtig. Op internet doet niet iedereen zich voor zoals hij of zij werkelijk is. (Martien: Woorden zijn machtig in chatten!)  En soms heb je oudere mannen, die wel heel snel, veel willen; vooral seks.

Mevrouw E. spreekt tenslotte een waar woord: Liefde moet niet al te vluchtig zijn. Je moet investeren in relaties,  dan groeien relaties! En het blijft altijd: geven en nemen!

Martien vraagt tenslotte wat iedereen vindt van de participatiemaatschappij:
Mevrouw E: Boeren in het Oosten hebben nog noaberschap, misschien is dat nog veel beter.
Mevrouw X. slaat ‘met liefde’ de beurt even over.
De heer  K: Participatiemaatschappij of niet, het blijft belangrijk om ieders eigenheid te respecteren!
Mevrouw R: Ik heb momenteel weinig tijd om me in de participatiemaatschappij te verdiepen. Mijn vriend en ik zijn vooral samen actief.

Thema van volgende maand woensdag 14 januari 2015 Wie ben ik en mijn hoop?


Wie ben ik en… het Nieuws  12 november 2014 in Wijkcentrum Alleman, Amstelveen

Met één vrouw en vier mannen zijn wij vandaag bijeen om de invloed van het nieuws op ons leven te bespreken.

Het verslag van de vorige keer over  Ik  en mijn teleurstelling.  Kleine correctie van de heer H.: De dochter van de buurvrouw kwam pas naderhand. Het verslag wordt goedgekeurd met dank aan Martien en de heer K.
De heer R is weer in ons midden, is gezond, maar moet wel een stok gebruiken vanwege zijn knieën en hij heeft de ook last van bijwerkingen van zijn medicijnen. De medische wereld is in zijn directe omgeving aanwezig en dat betekent voor hem geen goed nieuws. Dokters verstrekken vaak standaard, volgens protocol medicijnen, terwijl ze alleen maar een vermoeden hebben van zijn mogelijke kwaal! Maar iedere patiënt is uniek. Daar zou ook de medicijnverstrekking rekening mee moeten houden.
De heer K wil het onderwerp Ik en het Nieuws wat breder zien dan alleen de traditionele media van kranten, radio en televisie: ook Facebook (fb) en de andere sociale media, zoals Twitter brengen nieuws en beïnvloeden mensen.  Iedereen is opeens ‘journalist’, nieuws maker. Martien meldt dat bijvoorbeeld het geslacht van een pasgeborene eerder bekend kan zijn via fb  dan bij de kraamvisite. De heer K wijst op de signalerende werking  van fb  : aardbevingen in Groningen zijn direct bekend en het nieuws verspreidt zich razendsnel. Mevrouw R heeft zelf veel fb-contacten in het oosten des lands en leeft mee met wat daar gebeurt.  Zij liked bijvoorbeeld Power Flower,  zodat een nichtje daar een gratis kerststukje kan ophalen.  De nieuwswaarde van fb lijkt zo een concurrent  te worden van  officiële perskanalen.

Moeten we nieuws van journalisten altijd voor waar aannemen? De heer R is kritisch:  De pers bepaalt soms welk nieuws wij krijgen te zien/horen. Iedere journalist heeft zijn eigen voorkeuren. Bijvoorbeeld in Ruanda in de jaren 90 van de vorige eeuw toen de radio een belangrijke rol vervulde in de strijd van Hutu’s tegen de Tutsi’s.  Valse informatie werd verspreid en geloofd en deze hetze kreeg zo vreselijke gevolgen. Overigens niets nieuws onder de zon: Ook midden zeventiende eeuw in de tijd van Johan en Cornelis de Wit werd een hetze gecreëerd die tot de dood van de gebroeders leidde. Iedereen praatte elkaar na.

In een meerpartijenstaat zoals de onze heeft elke politieke partij een eigen waarheid. Als kiezer moet je dan toetsen en analyseren welke waarheid jou het meest  aanspreekt. De waarheid maakt vrij! Maar is die waarheid even waar en vrij voor iedereen?  Kijkend naar de geneeskunde:
Medicatie en behandelingen worden voorgeschreven, waarbij soms wordt uitgegaan van een werkzaamheid in 70% van de patiënten. Je zult maar bij die restgroep van 30 % horen.

Wanneer je zelf op internet zoekt en de arts confronteert met wat je daar aan diagnoses en behandelingen vindt, dan wordt je door een arts vaak met vreemde ogen aangekeken. Terecht vindt de heer K. Een arts heeft ervoor gestudeerd, is lid van een beroepsgroep, doet aan bijscholing, weet dat medische zaken soms te ingewikkeld zijn om door leken te worden beoordeeld. Niet iedereen aan tafel heeft echter evenveel vertrouwen in zijn dokter als hij.

Martien vertelt dat een ISP stagiaire meende dat er sinds de oprichting van de  Staat Israel (in 1948) er al één miljoen Palestijnen waren omgekomen in de strijd. Martien ging toen zoeken op Wikipedia en vond een aantal dat niet boven de 1/7 van dat aantal kwam. De stagiaire vond echter Wikipedia niet betrouwbaar. De discussie wie je wel en niet als bron van nieuws kunt vertrouwen is van alle tijden. Alleen zijn er in het internettijdperk steeds meer bronnen die om aandacht schreeuwen.

Vroeger hadden wij in Nederland onze zuilen.  Je volgde, als katholiek, protestant of socialist alleen je eigen zuil en keek niet om naar nieuws  van andere zuilen. Met het verdwijnen van de zuilenmaatschappij is ook het blind vertrouwen van nieuws verdwenen.  Vertrouw ik het niet dan geloof ik het ook niet.

Een recent voorbeeld. Wie is verantwoordelijk voor het neerschieten van de MH 17  op 17 juli 2014 in Oost-Oekraïne?  Sommige verwijzen naar satelliet- en andere beelden, die bewijzen dat Oekraïense separatisten geholpen door Russen schuldig zijn. Anderen durven zoiets niet met zekerheid te zeggen. Ook satellietbeelden kun je manipuleren. Zeggen ze zoiets. omdat ze Rusland niet voor het hoofd willen stoten?  Waarheid hangt vaak samen met belangen. De massavernietigingswapens die dictator Sadam Hoessein in 2003 zou hebben,  bleken aanleiding tot de tweede Irak oorlog maar werden toen niet aangetroffen. Toch zijn er ook berichten dat ze er wel waren, maar dat die waarheid niet bekend mag worden.  Google Earth is in elk geval toetsbaar! roept één van ons. Echt? zegt een ander.

Wat er nu in Syrië gebeurt, weten we dat precies? Er zijn nu ca 160 jongeren die vanuit Nederland de Jihad zijn ingegaan. Zij vertrouwen  hun eigen nieuwsbronnen op internet.

Nieuws lijkt steeds meer van reclametechnieken gebruik te maken. Reclame maakt gebruik van kunstgrepen. Vrouw in beeld met  somber gezicht, maar na gebruik van middeltje toont  zij een big smile: Het werkt!  Tja “Hoe echt en oprecht zijn mensen?”  Ook in het Midden Oosten wordt flink gefotoshopt en soms  geweldig gedramatiseerd. Martien zag verder een filmpje van Amerikaanse cabaretier die het had over de al dan niet vermeende grootsheid van de USA. Toch geweldig dat dat kan in een democratie! (al die verschillende hartstochtelijke meningen)

Dhr K volgt het nieuws op internet, maar leest sinds jaar en dag de Volkskrant en nu via zijn buurvrouw ook De Telegraaf. Twee kranten, hetzelfde nieuws en toch vaak een  heel verschillende benadering.  De Telegraaf is echt een familiekrant, die wil meeleven met zijn lezers en wat hen bezighoudt. Afgelopen dinsdag  8 pagina’s herdenking MH17 in de Rai, de Volkskrant 1 pagina. De ingezonden brieven bij de Telegraaf zijn grotendeels  emotionele uitingen, vaak negatief of sarcastisch (‘het is toch een schande’ , ‘Weg met die zakkenvullers!)    terwijl bij de Volkskrant vaak mensen de krant willen verbeteren! De stukken zijn ook gemiddeld veel langer.

Na een korte pauze vraagt Martien tenslotte wat iedereen ervan vond?
Mevrouw R  vond het een zwaar onderwerp maar het was zoals altijd toch ook gezellig
De heer H heeft niet veel gezegd maar vond het interessant met af en toe een gezellige opsteker
De heer R:  ‘Fijn om ieders mening te vergelijken, alles op een rijtje zetten, daaruit conclusies trekken.’
De heer K vond de thee lekker, het thema zinnig;  er zaten leuke dingen in. Ook voor hem nieuwe dingen, zeker als het ging over  fb en Twitter.
Martien: Interessant  en ook grappig!

Het thema de volgende keer d.d. 10 december a.s. wordt: Wie ben ik en…. de Liefde

Verslag Martien Luijcks, met dank aan Hans

Verslag Wie ben ik en mijn teleurstelling?  Woensdag 8 oktober 2014 in Wijkcentrum Alleman

Vandaag buigen wij ons met uiteindelijk zes personen over het thema: Wat betekent teleurstelling voor mij?

Martien heet iedereen welkom en opent het gesprek. Hij vraagt of iedereen elkaar laat uitpraten en ieders mening respecteert. Elkaar vragen om uitleg kan natuurlijk wel.

Eerst stelt hij de nieuwe stagiaire van het ISP voor: mevrouw G. Zij doet bij het NOVA-college de opleiding voor Bedrijfsmaatschappelijke administratie. We hebben nog een stagiaire aan tafel, die bij het wijkcentrum een maatschappelijke stage doet. Zij, mevrouw E.,  zit in de derde klas van het gymnasium, waar de heer K. 45 jaar geleden op zat.  Van de leraar en rector waarnaar de school is genoemd heeft hij nog les gehad. Het was een strenge man, die als rector vanaf de gang klassen bespioneerde en soms de klas in kwam om leerlingen te straffen. Mevrouw E. wil weten wat het ISP is en doet. Martien legt uit dat het ISP informatie en steun biedt aan mensen met psycho-sociale problemen of vragen en ook een punt is om op terug te vallen. Daartoe heeft het ISP behalve een kantoor in Haarlem en activiteiten elders in Noord-Holland, eens per maand ook een spreekuur in Amstelveen. De maandelijkse  Wie ben ik bijeenkomst is een gespreksmiddag voor alle burgers die de vraag :”Wie ben ik?  als uitdaging zien!

Dan opent Martien het thema: teleurstelling.
De heer K: Teleurstelling heeft te maken met hoop, verwachtingen en ambitie. Als die niet uitkomen, is de reactie vaak teleurstelling. Hoe meer je verwacht, des te meer kans is er op teleurstelling.
Mevrouw  R beaamt dit. Iedereen heeft zijn/haar teleurstellingen. De kwestie is: hoe ga je daarmee om. Mensen zijn tegenwoordig meer gestresst als ze teleurgesteld raken  en soms zelfs helemaal uit hun doen. Haar oplossing hiervoor is: “Blijf er niet mee zitten, maar praat erover met iemand!”
Zij kent in haar eigen omgeving een oude vrouw wier zoon nooit komt. Ze is daar teleurgesteld en boos over. Dan legt zij haar uit dat de vrouw van haar zoon ziek is en dat hij een zware baan heeft, en raadt haar dan aan om los te laten en even wat gezelligs te  doen. Zij ziet het dienstbaar zijn aan de mensen om haar heen als een manier van leven, en heeft geen moeite met telkens dezelfde verhalen van mensen. Op de vraag of ze zelf last heeft van teleurstelling, zegt ze dat ze  immuun daarvoor is geworden door de ervaringen uit haar leven. Ze vat het leven nu meer nuchter op.
De heer K vindt het goed dat mensen elkaar raad geven, maar zegt dat je niet direct moet verwachten dat de ander  er altijd wat mee doet.
Mevrouw R. heeft nu een vriend ontmoet waarmee ze samen zijn kinderen en kleinkinderen bezoekt. Soms  belt haar eigen zoon om op of zij wil oppassen op haar kleinkinderen.  Als ze niet kan, zegt ze gewoon nee, maar maakt wel altijd een nieuwe afspraak.
Mevrouw E  vertelt dat zij in haar jonge leven ook wel teleurstellingen heeft gehad. Zij zat bijvoorbeeld met twee vriendinnen in de klas in de eerste twee jaar van het gymnasium, maar nu in dit jaar zitten ze apart. Ze hebben dit opgelost door af te spreken af en toe buiten school om iets leuks te doen.
Mevrouw G is een alleenstaande moeder. Dat is wel een teleurstelling in haar leven, ook al weet ze er goed mee om te gaan. Ze  vertelt dat een opleiding en voor haar dochter zorgen soms een zware belasting is.  Vanwege haar stage moet ze ook opvang regelen voor haar dochter; dat gaat soms niet gemakkelijk. Naschoolse opvang wordt maar voor 3 dagen vergoed, dus de andere dagen is het zoeken. Zij heeft steun van de kerk en ook van een buurvrouw.
De heer K heeft waardering voor haar inzet. Ja, met tegenwind ga je harder fietsen. Martien beaamt dit: Je moet niet bij de pakken gaan neerzitten. Toch betekent dit niet altijd dat de teleurstelling zelf weg is.
De heer K weet hier ook van: hij heeft bijvoorbeeld geen werk, en hoewel  hij ooit ervoor heeft gekozen om zelf ontslag te nemen en nu ook genoeg te doen heeft, mist hij het werk wel. Een taak hebben, ergens nodig zijn, is ook belangrijk in het leven.

Martien kent de teleurstelling bij het ISP, dat er geen subsidie (meer) wordt gegeven. Maar hij zoekt naar wegen om het aan te pakken.
De heer K vindt dat je karakter van belang is voor hoe je met teleurstelling omgaat.  Ben je somber, dan wordt het lastig.  Martien ziet hij echter als een optimist, die altijd probeert door te gaan.
Martien (met grote glimlach):   “Uit onderzoek blijkt dat mensen die de mondhoeken omhoog houden vanzelf blijer worden”. Nu moet iedereen lachen! Het is nog waar ook!
Mevrouw E gaat weer verder met haar werk voor Alleman en de heer H komt binnen.
Zijn teleurstelling is  dat zijn buurman geluidsoverlast blijft veroorzaken. Soms met muziek, maar ook door keihard en langdurig te schateren bij leuke filmpjes.  Soms is het stiller, maar hij heeft altijd het gevoel dat het ieder ogenblik weer kan losbarsten.  Zijn vraag is: hoe ga je er dan mee om? Hij heeft ook met politie en de woningbouwvereniging van alles geprobeerd. Maar ja, je kan je buurman toch niet verbieden te lachen?
De heer K heeft het boek Kuren van Herman Hesse gelezen. Die vertelt dat hij op zijn hotelkamer veel last had van een luidruchtige, vrolijke Hollander naast hem. Hij kon er niet van slapen en hij de ging de man, waar verder niks op aan te merken was, zelfs haten. En hoe meer hij hem haatte, des te meer last kreeg hij. Tot hij besloot het radicaal anders aan te pakken. Hij zou van de man gaan houden!  Iemand die je aardig vindt, kan wel een potje bij je breken. Dat aardig vinden lukte zo goed, dat hij hem en de geluiden uit de kamer naast hem miste  toen hij vertrokken was. Nu ging hij de stilte haten!
Martien oppert  de haat te vermengen met liefde, zoals de heer H. eigenlijk al een beetje doet. Hij kan soms ook wel begrip voor zijn buurman hebben. Zijn advies: Als het nog kan, probeer toch contact te houden met iemand van wie je last hebt. Als je niet met elkaar praat, wordt het erger.
De heer H vertelt dat een andere buurvrouw eens ziek was en na het bellen van 112  had de Brandweer met 5 man de deur geforceerd, terwijl anderen in de flat wisten dat een extra sleutel elders in een kastje lag. Waarom helpen we elkaar niet meer? Met elkaar praten kan teleurstelling voorkomen!

Na een korte pauze vraagt Martien hoe men het vond
Mevrouw G  vond het goed gaan, ieder had zijn/haar eigen mening en men luisterde naar elkaar.
Ook mevrouw  R vond het prima gaan. De heer H: ik heb de helft gemist, maar het was plezierig en alle tips om een eind aan de geluidsoverlast te maken zijn welkom!
De heer K: het was een zinnig onderwerp. Er werd serieus  gesproken, de sfeer was goed en er werd daarom ook veel  gelachten. Ook Martien vond het  een goed gesprek.

Het thema voor de volgende keer woensdag 12 november 2014.
Wie ben ik en het (wereld)nieuws?  Welke invloed heeft dat op mijn leven?

Verslag Martien Luijcks, met dank aan Hans


Wie ben ik en mijn inspiratie?
woensdag 20 augustus 2014 van 14-16 uur in wijkcentrum Alleman Amstelveen.
Wij zjin met totaal 4 mensen aanwezig om het thema van meerdere kanten te bekijken.
mw J is nieuw hier  Zij stelt zich voor. Zij is gehuwd en is 58 jaar oud en heeft te maken met een spierziekte die haar lichaam ondermijnt. Zij weegt nog maar weinig (39 kg) en heeft vroeger aan topsport gedaan.
Zij vertelt dat zij haar inspiratie uit alles en iedereen in haar omgeving haalt: de mensen, de natuur etc .
Mw T is alleenstaand en is 75 jaar oud en heeft een leuk vrijwilligerswerk gevonden, boodschappen doen voor mensen, meegaan naar ziekenhuis etc. Zij doet dit via buurthulp van Vita. Zij haalt haar inspiratie uit haar hoop dat zij op een dag ook met haar oudste zoon weer contact zal krijgen.
Martien is alleenstaand en is nu bijna 63 jaar oud. Hij werkt voor het ISP en is blij mensen in nood samen met hun medewerking weer een stapje op weg te mogen helpen. Ook haalt hij prive veel inspiratie uit het feit dat zijn dochter binnen een jaar 18 jaar wordt en dat zij dan de vrijheid krijgt om weer contact met vader te hebben.
Wij denken dat inspiratie  een doel in je leven inhoudt, waarvoor je misschien bereid bent te sterven. Of is het meer iets wat je blij maakt, wat je verwondert?  Ieder mag zijn/haar eigen interpretatie geven.
Mw J zegt dat ze deze keer wel kan komen maar wellicht daarna niet. Zij heeft een druk weekprogramma, en verwacht niet de volgende keren te kunnen deelnemen aan deze gespreksmiddag. Zij moet oppassen voor teveel hooi op haar vork te nemen.
Bij haar vertrek vraagt Martien welke inspiratie uit ons gesprek heeft gehaald. Zij antwoord dat zij blij is te zien dat de andere gesprekspartners ook hun problemen hebben.
Wij wensen haar  verder veel succes in haar leven.
Dan komt dhr K aan het woord, hij heeft veel last van zijn buren. In het verleden draaide hij harde muziek waar dhr K veel last ervoer.  Toen is Vita ingeschakeld met buurtbeheer, deze werd door hem echter gewoon geweerd, waarna de muziek nog eens een beetje harder werd gezet. Vervolgens heeft hij via de politie een bemiddelingspoging gedaan.  Deze  heeft toen wel  het gewenste effect gehad.  Het was lange tijd rustig. Maar nu begint de buurman weer hard te lachten, hij geniet blijkbaar veel van de tekenfilms en lachfilms die hij kijkt. De politie kan daar weinig tegen doen. Dhr K zit dus met de handen in het haar en weet geen oplossing/
Martien heeft gelezen dat in Groot Brittannië een buurman die last had van het vrijen van de buren (m.n. de vrouw kreunde luid) van de rechter gelijk heeft gekregen, en de vrouw is veroordeeld tot een minder luidruchtig gedrag. Dhr K: Maar ja, dat is Engeland!
Martien heeft de muziek van een cofeeshop waar hij boven woonde stiller gekregen met drie slagen met een hamer op de vloer. Dhr K. denkt dat dat bij zijn buurman niet zal werken. Hij zou hoogstens harder gaan lachen.
De buurman van dhr. K  schijnt geboren te zijn in het buitenland.  Martien denkt dat misschien een afdruk van het boze oog een oplossing kan zijn. Mw T heeft hier goede ervaringen mee. De buurtjongens van haar vroegere huis stoorden haar nooit, want ze had ook het boze oog op haar deur

Wij besluiten voor de volgende keer  10  september a.s. tot het  thema: Wie ben ik en  mijn buren?

verslag Martien 22 aug 2014

 

Wie ben ik en hoeveel  aandacht heb ik nodig?

Woensdag 9 juli 2014 zijn we met drie mannen bijeen in de gezellige hal van
Alleman in Amstelveen.  Dhr R en Mw R, vaste klanten van de Wie ben ik
bijeenkomsten zijn vandaag verhinderd.

Hoeveel aandacht een mens nodig heeft  is een breed thema, Kijken we
bijvoorbeeld naar het voetbal (Nederland vanavond in de halve finale van het
WK). De spelers van het Nederlands elftal staan in de schijnwerpers, krijgen
misschien wel teveel aandacht. En dat is niet alleen als het goed gaat. Een
gele kaart bij voetbal is negatieve aandacht, maar  sommige spelers lijken
het erom te doen! Ze zijn verontwaardigd, maar hun fans staan achter hen!

In de huidige samenleving is veel eenzaamheid, vooral onder ouderen. Maar
sommige ouderen vinden het lastig om aandacht voor zichzelf te vragen. Zo
worden ze nog eenzamer.

De sociale media kunnen eenzaamheid maar ten dele opvangen. Het is via
Facebook of een chatbox  niet moeilijk om extra contacten te krijgen, maar je wilt
toch ook een echt mens tegenover je hebben om een "hug" of een arm om je
heen van iemand ontvangen. Iedereen hecht aan zijn eigen vrijheid en
zelfstandigheid, maar heeft ook behoefte aan contact. Wat zou eigenlijk de
optimale hoeveelheid aandacht zijn?  Te weinig aandacht maakt eenzaam en bij
teveel zien ze je als een aansteller die zonodig zijn kop boven het maaiveld
moet uitsteken. In  Nederland geldt vaak het:  Doe maar gewoon, dan doe je
al gek genoeg!

Het valt ons op dat via Facebook en Twitter allerlei BN-ers,
televisiesterren maar ook voetballers en wielrenners  steeds meer de
publiciteit zoeken. Hoeveel 'volgers' iemand heeft op Twitter bepaalt zijn
status. Maar zijn we nu echt geïnteresseerd wat voetballers als Kuyt uit
Katwijk en Robben uit Bedum over de wereldproblemen hebben te zeggen?
Bepaalde evenementen zoals het WK en straks weer de Tour de France trekken
veel aandacht. Soms lijkt het of er dan geen andere wereldproblemen meer
bestaan. Heel veel gaat via de (sociale) media, maar voor echte contacten
zijn wandelvierdaagses als die van Apeldoorn en Nijmegen misschien nog wel
belangrijker.  Mensen zoeken (en vinden) aandacht  door samen te wandelen.
Bij de sociale media ontmoet je bekende maar ook onbekende mensen en dan
moet je alert zijn  dat soms mensen zich anders voordoen dan ze zijn. Los je
eenzaamheid op via sociale media?

In de kerk een aardige vrouw ontmoeten, biedt ook aandacht.  Dak- en
thuislozen lijken soms mensen die de aandacht van andere mensen zijn
ontvlucht.  Ze lijken alleen met elkaar te willen optrekken. Toch is dat
vaak schijn. Er is juist onder dergelijke mensen veel eenzaamheid. Groet
eens, maak eens een praatje, dan kom je er achter hoeveel behoefte aan
aandacht ze hebben. Negeren en uitsluiting zijn soms venijnig. Zijn de armen
in sloppenwijken als de favella's van Brazilië gelukkig met elkaar? Ze geven
elkaar elkaar veel aandacht, maar ook daar is eenzaamheid, als mensen zich
niet uit hun slechte situatie kunnen bevrijden. Koot en Bie vonden in de
typetjes de Positivoos een manier om iedereen aandacht te geven. Ze zeiden
iedereen op straat gedag en lachten voortdurend. Maar ze hadden wel een heel
eigen opvatting over wat positief was.
https://www.youtube.com/watch?v=7adi7OMaWnA. Frank van Putten, een ander
typetje, voelde zich juist door alle aandacht van zijn moeder Carla juist erg beperkt. Hij had liever de aandacht van een mooie blonde meid met wie hij in een sportauto naar de Côte d'Azur kon gaan. Maar helaas, daar was hij voor behandeld.
https://www.youtube.com/watch?v=jFPhd0ljkYE
Walter de Rochebrune die in de tuin van zijn moeder woonde, had juist
helemaal van niemand aandacht nodig. Hij leek zonder te kunnen.
https://www.youtube.com/watch?v=_zG81RogHTM

Wij concluderen dat we anno 2014 met de rijkdom van vrijheid en
individualisme toch de aandacht van andere mensen, familie, vrienden,
kennissen en buren niet kunnen missen! De hoeveelheid aandacht verschilt per
persoon, maar niemand kan zonder!

Als thema voor de volgende keer (een week later dan normaal:) woensdag 20
augustus 2014
Wie ben ik en mijn inspiratie?

verslag Martien Luijcks, met dank aan Hans Koster.

 

Verslag Wie ben ik ….en het Oranjegevoel? 
Wijkcentrum Alleman Amstelveen d.d. woensdag 11 juni 2014

Met een vrouw en drie  mannen zitten wij in het zonnetje op het pleintje voor het Wijkcentrum. Het is geen weer om binnen te zitten!  Voor we met het thema starten beginnen we met ieders eigen nieuws.
Dhr R  had in India binnen 1 maand tijd een vanuit de hele mens gestelde diagnose en goede medicatie. Nu terug in Nederland is er al 6 maanden fragmentair biologisch onderzoek  gedaan en nog is er niets gevonden! En ja, als medicijn krijgt hij Prednison. Hij voelt zich daar niet goed bij.
Mw R. laat de foto’s zien van het kuuroord waar ze met een vriendin was.  Ze staat er zelf ook mooi op! Tevens heeft ze het jubileumboek van Lindehout bij zich. Op twee foto’s uit de 40-er jaren is ze achteraan te vinden.  Ze zegt:  de strenge opvoeding  daar is niet slecht, je leerde er veel vakken die later altijd van pas kwamen.

Dhr K bezocht ter voorbereiding van deze bijeenkomst over het oranjegevoel het Dordrechts Museum voor de expositie over  Koning Willem II, de Kunstkoning.  Professor Hermann von der Dunk  was daar op een filmpje te zien, waarbij hij sprak over ”Nationalisme in Nederland en het Oranjegevoel”.  Volgens de historicus zijn oranje-uitingen van de Nederlanders (op koninginne/koningsdag, rond het voetbal) geen ‘normaal’ nationalisme  als teken van trots zijn op je land (en zijn heldendaden), maar zitten er altijd ludieke carnavaleske elementen (het omkeren van de machtsverhoudingen) in.
Martien is blij met zijn facebook waar hij de mooiste  en leukste plaatjes en filmpjes  op verzamelt. Ook is hij er blij mee dat we vandaag  met z’n vieren over het onderwerp  het oranjegevoel gaan praten. Het WK voetbal begint morgen in Brazilië. Toch lijkt Nederland iets minder oranje dan bij vorige kampioenschappen. Maar ja, vrijdag aanstaande is het Nederland-Spanje!  Hoewel:  Is het WK niet gewoon een voetbaltoernooi waarbij de beste moet winnen?
Dhr K: Rinus Michels zei altijd Voetbal is oorlog!  Overdreven, maar toch…
Dhr R: Natuurlijk is het een mooi sportief gebeuren, alleen zit er in voetbal wel een heel kapitaal achter, dat vind ik wel bedenkelijk! Iedereen mag het natuurlijk op eigen manier bekijken. De mens is uniek!
Dhr K:  Professor von der Dunk stelde dat het Oranjegevoel veel te maken heeft met lol maken en gek doen, als een soort carnaval.  Meestal is het bij het voetbal een gezellige oranjeboel. Het  kan een positieve bijdrage leveren aan het Nederlander-gevoel.  maar ja, als er verloren wordt, dan komt er soms ook agressie los. Zelf heeft hij wel een  leeuwenspeldje en een oranje (voetbal)stropdas, maar hij versiert zijn huis niet!
Mw. R: er zijn oranje toeters, vroeger had Blokker  een Brulshirt, nu is er een juichpak te koop bij de Jumbo.
Martien heeft al een oranje versierde straat in Haarlem gezien. Hij heeft van een vorige keer wel oranje vlaggetjes in huis.  De anderen raden hem aan om niet te wachten met zijn vlaggetjes tot na de voorrondes. Dan kan Nederland er net als twee jaar terug bij het EK al uitliggen: hij gaat akkoord!

Mw R +dhr R vonden het op Koningsdag fijn dat de koning en koningin en kinderen op bezoek waren in Amstelveen.
Mw R. was bij een Oranje feest geweest.

Dhr K zit nog even op zijn historische praatstoel over het oranjegevoel dat juist geen nationalisme is. Anders hadden we wel een nationale feestdag  vanwege bijv. 10 juli 1584, de moord op Willem van Oranje. Koningsdag is gewoon de verjaardag van Willem Alexander , die bij de Nederlanders op bezoek gaat om te zien hoe zij van de vrijmarkt  en allerlei oude spelletjes genieten.  Wij  Nederlanders voelen ons het best in een combinatie van carnaval en handelsgeest. Professor Von der Dunk kwam met de suggestie om de officiële wapenspreuk van Nederland:  Je maintiendrai  (NB in het Frans: ik zal handhaven, maar ja wie is die ik?) te veranderen in een liberaal, anarchistisch Moet kunnen!    Eigenlijk zijn Nederlanders van oudsher republikeinen. Stadhouder  Willem V werd in 1795 eerst weggejaagd,  maar kwam na de Franse bezetting in 1813 weer aan wal  in Scheveningen. Zijn zoon werd omdat de Europese machten dat wilden:  Koning Willem I.  Na het EK van 1988, dat Nederland won is het oranjegevoel en is de oranjeversiering door het voetbal sterk verbonden geraakt en is het ook geëxporteerd:  In Bern heb je nu zelfs een Oranienbrücke vanwege de 50.00 oranjesupporters die daar bij een EK waren!  Buitenlanders mogen met ons meedoen.  In Spanje dragen we oranje horens, in Amerika oranje indianentooien, in Frankrijk zetten we een oranje Eiffeltoren op ons kop. En die buitenlanders lachen daar ook nog om!

Martien: in Friesland heb je Oranjewoud (genoemd naar een Friese tante van de familie van Oranje). Hij vond het leuk dat bijna alle jeugd oranje gekleed was op Koningsdag.
Mw R: bij een concert van de Toppers  was kleding in Rood, Wit of Blauw ‘verplicht’.   Die spelen ook in op het Ik houd van Holland gevoel. Dat kan dus ook zonder oranje.
Martien:  Het kan ook wel eens te ver gaan. Op Facebook kwam hij iemand tegen die schreef: Als je niet  oranjegezind bent, moet je maar emigreren. Dat is natuurlijk waanzin!  Sommigen doen niet mee met die oranjegekte en dat moet natuurlijk ook kunnen. 
Maar ja, wie als Oranje  leeuw op straat wil lopen, die kan de komende weken zijn gang gaan.  Je vraagt je wel af: Willen zulke mensen nu juist  opvallen of willen ze er vooral bij horen in het oranje?
Dat brengt ons heel soepeltjes bij een thema voor de volgende keer, woensdag 9 juli:
Wie ben ik en hoeveel aandacht heb ik nodig?

Martien, met dank aan Hans.


Verslag Wie ben ik en mijn verborgen talenten.
Wijkcentrum Alleman  Amstelveen 14 mei 2014
Wij zijn met drie mensen bij elkaar vandaag. Eerst doen we een rondje:
Mevrouw R heeft een gehandicapte dame begeleid naar een kuuroord in Montenegro. Zelf kon ze ook volop mee-kuren. Heerlijke gym en massage vielen ook haar ten deel.  Het was haar zo goed bevallen dat ze nu weer  hele stukken tekst kan lezen zonder bril. Ook ging haar bloeddruk met 20 omlaag van 80-140 naar 60-120. Alles viel onder de zorgverzekering.

Dhr H, zelf geen ervaring met kuuroorden heeft wel  het boek gelezen van Herman Hesse met de grappige titel Kuren.  Het gaat over de wederwaardigheden uit 1925 van Herman als kuurpatiënt met jicht. Hij schrijft met veel zelfspot over zijn verblijf tussen de andere kuurpatiënten. Psychologische observaties gaan samen met ideeën over filosofie en godsdienst. Eén conclusie: zorg dat jij baas blijft over je ziekte en  dat  je ziekte niet de baas is over jou. Soms moet je aanvaarden, dat je een bepaalde kwaal hebt, die misschien nooit verdwijnt.  Laat je geluk daar dan niet van afhangen. Soms kan je zelf wat voor je gezondheid doen. Dat laatste kennen wij ook.
Martien meldt dat hij elke ochtend oefeningen doet voor zijn rug op advies van de Chiropraktor.
De heer H doet ook oefeningen voor de rug op advies van zijn vroegere Mensendieck fysiotherapeut.
Mevrouw R  doet dagelijks oefeningen voor buik en rug.

Vervolgens komt het verslag van de vorige keer over besturen aan bod: iedereen is tevreden ermee!
Naar aanleiding van het verslag meldt Martien dat de Ghanese Stichting het Kadaster van de Kraamkliniek zal gaan organiseren bij hun volgende reis naar het land.

Dan nemen we  het thema  Ik en mijn  verborgen talenten onder de loep
De heer H. vindt het een paradoxaal thema.  Volgens hem ken je zelf  je verborgen talenten niet.  Ze zijn immers verborgen! Het zijn  anderen die je op deze talenten wijzen; bijvoorbeeld als je een keertje voor andere mensen kookt en die zeggen: dat moet je vaker doen, daar ben je goed in!  Soms moet je daarom zelf iets onbekends uitproberen. Wie weet of je er goed in wordt! Misschien moet hij zelf maar weer eens gaan tekenen.  Maar ja, daar heeft hij nu nog niet veel zin in.

Allen:  een goede trainer en een stimulerende omgeving kunnen talenten doen ontwikkelen.
Martien werd zich door een vriendin bewust van een bijzondere gevoeligheid voor geloofszaken.

De heer H: vindt dat Martien goed kan omgaan met mensen in problemen. Dat herkent hij als een talent in hem. Martien wil dat een beetje relativeren. Ondanks zijn talent  ervaart ook hij  soms spanningen in het omgaan met anderen. Zorgen over subsidie houden hem ook bezig.  Dan heeft hij naast zijn talent  ook een kalmeringspilletje Valdispert nodig.

Iedereen heeft talenten. En soms zou het aardig zijn als we elkaar daarop  wijzen.  Martien vindt dat mevrouw  R  mooi schildert, de heer H vindt dat ze heel zorgzaam is.

Mevrouw R:  Het is leuk om bevestiging te krijgen van je talenten, maar nog leuker  is het als je je talenten samen met anderen kan ontwikkelen. Zij breit graag koningshuispoppen.  De mensen uit haar omgeving zeggen  dat ze dat goed kan. Ze vinden ze mooi, maar er is geen uitwisseling van creativiteit. Dat vindt ze jammer. Ze mist eigenlijk een creatieve club, niet gericht op prestatie, maar op gezelligheid.
Martien heeft veel plezier in het filmen van gezellige mensen. Een filmpje van hem staat al op Youtube: “BoerhaavetafelAnnieUgoJan110619”.  Of dat nu een speciaal talent is van hem of niet, dat kan hem eigenlijk niets schelen.  Ergens plezier in hebben, is dat geen waardevol talent?!

Mevrouw R. heeft haar zorgend talent samen met haar broertje ontplooit in het kindertehuis waar zij een groot gedeelte van haar jeugd heeft doorgebracht. Binnenkort is er weer een  jubileumviering.  Er zullen waarschijnlijk  weer heel veel vrouwen zijn, meer dan mannen.  Ze weet van veel jongens die daar slechte ervaringen hebben opgedaan, sommigen zijn zelfs  misbruikt, ze  blijven daarom  liever weg.  Het gesprek gaat nu veel verder dan alleen over verborgen talenten. Deze persoonlijke dingen zijn niet goed om in een openbaar verslag te worden opgenomen.

Een mooie conclusie van deze keer met dit thema is: ook al ken je al je (verborgen) talenten nog niet. Iedereen heeft talenten en het loont de moeite om nieuwe dingen uit te proberen,  hoe oud je ook bent.  Wie weet heb je daar een talent voor.  Het ontwikkelen van talenten is niet aan leeftijd gebonden. Maar iets graag doen, is misschien nog wel belangrijker. Zonder zangtalent kan je toch heel veel van zingen houden! (Maar denk dan om de buren!)

Omdat het volgende maand WK voetbal in Brazilië is zullen we als thema voor 11 juni a.s. Wie ben ik en het Oranjegevoel?  nemen.

Verslag Martien Luijcks, met dank aan Hans.

 

 

Verslag Wie ben ik en het bestuur, Wijkcentrum Alleman  Amstelveen 9 april 2014.
Wij zijn vandaag met drie man bijeen om onze ervaringen met en ideeën over het bestuur te bespreken.
Mw R. heeft zich afgemeld, ze is niet in staat om te komen omdat haar benen deze keer niet meewerken. Wij wensen haar beterschap.
Tussen de gemeenteraads-  en Europese verkiezingen is dit thema op z’n plaats. Maar hoeveel belangstelling bestaat er nog voor het bestuur?  De aantallen mensen die gaan stemmen gaan omlaag.  Wie wil nog met het bestuur te maken hebben?   Neemt het vertrouwen in de politiek af, of waarderen  de mensen  de vrijheid om te stemmen niet meer, omdat ze geen effect zien van hun stem? Dhr H: Sommigen stemmen niet omdat zij de parlementaire democratie niet direct genoeg vinden. Zij zouden liever via referenda meer invloed wensen (vgl. Zwitserland).  

Besturen gaat natuurlijk niet alleen over politiek.  Ook hier aan tafel hebben allen  privé  bestuurstaken  meestal in het sociale domein gehad.  Dhr R heeft bijv. in een schoolbestuur gezeten, dhr H. in het bestuur van een regionale schaakbond  en Martien o.a. in het bestuur van de Landelijke Vereniging Thuislozen (LVT).

Soms heeft dhr R  geconstateerd dat er sprake was van bestuursleden  die giften deden  vanuit gemeenschapsgeld. Dat ziet hij in de politiek ook.  Zoals de CU die geld binnenhaalt voor de participatiewet, als dank  voor hun steun aan het kabinetsbeleid. Hij ziet dit als vorm van fraude.  Daar is de heer H. het helemaal niet mee eens. Hier speelt natuurlijk geen persoonlijk gewin zegt  dhr H..  Het is aan  een politieke partij haar doelen voor een bepaalde doelgroep na te streven.  Fraude kan je dit volgens hem niet noemen. Martien vindt stemkaarten kopen om verkiezingen te beïnvloeden wel  fraude.

Dhr R. heeft toch een andere mening. Hij vindt het bijvoorbeeld kwalijk dat de PvdA na de verkiezingsnederlaag bij de gemeenteraadsverkiezingen, de huurverhoging voor de armen bevriest blijkbaar om later bij volgende verkiezingen weer stemmen terug te kunnen winnen.  De VVD die dan weer de Arbeidskorting binnenhaalt. Politieke partijen kijken altijd naar verkiezingen, ze zouden daar niet naar moeten kijken als ze maatregelen nemen.
Dhr H. vindt het wel belangrijk dat politieke partijen hun verantwoordelijkheid nemen voor hun keuzes.  Dhr R stelt dat het erom gaat de waarheid te vinden! Dit  geldt ook voor een kabinet. Maar ja, vinden de meeste mensen de politiek niet veel te ingewikkeld?

Martien vertelt  over de Vietnamese  generaal Giap (1911-4-0ct. 2013), volgens hem een briljant politicus. Die had zo’n eenvoudig aanvalsplan, dat iedere soldaat het snapte en kon uitvoeren. Zo bood hij weerstand tegen de Japanners bij Tonkin;  verjoeg hij de Fransen uit Dien Bien Phu en de Amerikanen later uit Saigon . Dit als voorbeeld van de eenvoud als kenmerk van het ware! Zouden politici het voor de mensen in het land niet veel simpeler moeten maken?
Maar ja, is de samenleving niet erg ingewikkeld?  Toch zouden politici duidelijker voor hun keuzes uit moeten komen. Dhr H vindt het soms  moeilijk te begrijpen  dat men elkaar in wandelgangen van de Tweede Kamer vriendelijk bejegent, terwijl men  tijdens  het debat elkaars tegenpool is.

Zijn politici vooral de behartigers van hun eigen belangen?  Doen ze het om er zelf beter van te worden?
Martien: De Griekse filosoof Plato vond dat de beste mensen moesten regeren en dat volksvertegenwoordigers niet betaald moesten worden. Dan was je als politicus ook vrij van het verwijt een zakkenvuller te zijn.  Dhr H: maar die politici uit de tijd van Plato waren ook rijk genoeg om dat te kunnen doen zonder betaling.

Dhr  R. zit het onderwerp fraude zeer hoog.  Er is volgens hem ook veel fraude bij gesubsidieerde ontwikkelingsprojecten. Hij werd eens uitgenodigd bij een weduwen- en wezen-project in India. Het zou gaan om het financieel ondersteunen van  meer dan 20 wezen, hij vond  er slechts 2. Het geld was verdwenen in de zakken van lokale bestuurders.  Het hele bestuur (bestaande uit westerse ex-zakenlui) van dit ontwikkelingsproject dat het al die jaren niet had ontdekt, moest aftreden.  Er waren nog meer schandalen. Dhr R: Ze hadden ook gebouwd op land van de overheid zonder daarvoor te betalen. Toen dat ontdekt werd moest  dat gebouw deels afgebroken worden.  Er loopt nu nog een rechtszaak over.

Dhr R was eens secretaris in een bestuur.  Hij zag alles wat er gebeurde en schrok van wat hij allemaal zag. Hij wil graag controleren of bestuurders wel integer zijn. Hij heeft ook moeite om integere nieuwe bestuurders te vinden voor het wezen-project.

Terug naar de Nederlandse politiek.
Dhr H. ziet wel dat politici met beloftes komen, waarvan ze weten dat ze die niet waar kunnen maken, omdat ze na de verkiezingen het niet alleen voor het zeggen hebben.  Dat stoort hem wel. Hij vindt dat Nederland in het algemeen goed geregeerd wordt, al ben je het soms niet eens met genomen besluiten.  Hij vindt niet dat het volk door de Nederlandse politiek gemanipuleerd wordt.

Martien en dhr R manipuleren soms voor het goede doel, vergelijk het Yeah roepen in het Britse Parlement. Zo proberen ze in Engeland mensen aan hun kant te krijgen.

Tot hier dan dit verslag. Het was gezellig, maar soms wel wat gezellig warrig.  Ik en het bestuur blijkt een lastig onderwerp.

Thema voor de volgende keer woensdag  14 mei 2014: Wie ben ik en mijn verborgen talenten?

verslag Martien Luijcks met dank aan Hans Koster die me ook op deze jonge eendjes attendeerde, waarvan acte.

Verslag  Wie ben iken mijn lentegevoel
Wijkcentrum Alleman  Amstelveen  d.d. 12 maart 2013.
We zijn met  z’n vieren, mevrouw R. , de heren K. en H. en gespreksleider Martien. in de gezellige hal van Alleman waar ook enige moeders met kinderen hun activiteit hebben .
Martien opent het thema. Wie ben ik… en mijn lentegevoel.  De lente  is dit jaar al vroeg begonnen.  De bloembollen barsten open,  struiken tonen hun bloesems en er staan veel bloemen  in bloei.  Opluchting dat de  winterkou hopelijk achter de rug is. Lente roept ook emoties op.  Een foto van een laantje vol  bloeiende krentenbomen dat Martien  op Facebook zette,  kreeg  tot zijn vreugde veel likes.  De foto sprak veel mensen aan en die gaf hun blijkbaar een positief gevoel.
Maar ja, niet overal is het jonge groen aanwezig. De struiken voor het balkon voor zijn huis zijn allemaal weggehaald.  Hij vraagt zich af of hij de huismeester moet  vragen om weer struiken te planten  met het oog op het klein gevogelte dat daar zo dankbaar gebruik van maakt. Goed idee!  De anderen steunen hem in deze actie.
De lente nodigt uit er wandelend op uit te trekken en vandaar dat we het opeens over wandelen hebben. De heer H. heeft lang geleden als dienstplichtig militair de vierdaagse van Nijmegen gelopen 40 km met 10 kg bepakking en eerder nog een keer  als gewoon burger de vierdaagse van Apeldoorn. Dat was leuk, ondanks de (afgeplakte) blaren.  Als je maar flink doorloopt  en niet stopt, dan voel je de pijn niet.  Het zwaarste stuk was daarom de ‘feestelijke’ intocht,  toen iedereen langzaam achter de fanfare moest lopen.
Mevrouw R.  heeft met de wandelgroep WWN  (Wij  Willen Niet) als kind van Neerbosch  ook een paar keer de vierdaagse van Nijmegen meegelopen, eerst 30 km, later 40. Zij had nooit blaren.
Martien heeft ook meermaals de vierdaagse gelopen. Een keer werd hij vanwege zijn blauwe regenjas  door een wandelgroep toegezongen “see the man in blue, he is getting very moe” .  Dat vond hij leuk en het stimuleerde hem om ondanks de vermoeidheid  vol te houden.  Een mindere ervaring  was toen hij op de beruchte Zevenheuvelenweg na de eerste heuvel even lekker dacht te kunnen uitrusten. Kramp in zijn dijbeenspier was het resultaat, maar gelukkig, dankzij  ondersteuning van mensen om hem heen haalde hij toch de eindstreep.
Genoeg over de Vierdaagse. Die is trouwens pas in juli. Terug naar de lente.
De heer K.  moet bij lente denken aan het liedje:  het is lente in de ogen van  de tandartsassistente.  Daar krijgt hij een vrolijk gevoel bij. Luister maar: https://www.google.nl/?gfe_rd=cr&ei=Q9IhU6SlGobG4wbo4oD4Aw#q=liedje+tandartsassistente
De heer H.:  Carnaval gaat meestal vooraf aan de lente. Een paar dagen wordt nog even alles op zijn kop gezet.  De nar stoot de koning van de troon en de carnavalsprins neemt de burgemeesterrol over.   Je even helemaal  laten gaan was  het idee in katholieke landsdelen, alvorens de  periode van 40 dagen (tot Pasen) van vasten en bezinning begint.  In carnavalsgewoonten zijn er wel verschillen:
In Noord Brabant loopt ieder in een boerenkiel om te laten zien, dat iedereen, notaris en straatveger gelijk is.  In Limburg gaat het er juist om je zo opvallend mogelijk te kleden.
Martien met Limburgs-Brabantse ouders was een keer een Indiase prins.  Hij doet niet elk jaar mee. 7 jaar geleden was hij voor het laatst met carnaval.  Belangrijk is, dat je het samen met anderen beleeft. Mw. R is met haar kinderen en familieleden ook een keertje naar carnaval geweest. Als je dan  in de cafés op de grond kijkt, kan je veel muntjes  vinden.  Ze deden wie  er het meest kon verzamelen. Grote pret.
Carnaval maakt ook plaatselijke sentimenten los. Martien herinnert zich een Kerkraads anti-Heerlen-carnavalsliedje.  Volgens hem heeft Venlo  de mooiste carnavalsliedjes  zoals  “als de sterren doarboaven straolen…..”  luister: https://www.youtube.com/watch?v=ze7c0nOPlsM 
De heer H. stelt dat een lentegevoel ook met daglicht te maken heeft: het extra licht ’s ochtends en ’s avonds .  Heerlijk. Een zachte winter met een vroege lente heeft ook wel nadelen. Mevrouw  R. stelt:  Een koude winter met een strenge vorstperiode geeft in de lente minder teken en muggen.  Na zo’n zachte winter als nu  overleven er ook meer fruitvliegen. Die kunnen in huis en vooral in de keuken een probleem zijn. Martien legt daarom zijn fruitafval over de rand van de prullenbak te drogen. Dan lusten de vliegjes het niet meer en gaan ze naar de buurman. De heer  K. oppert een hor. Dan komen de vliegen  niet binnen.  Maar ja, als ze zich eenmaal gevestigd hebben, krijg je ze moeilijk weer naar buiten. De heer H. merkte eens dat onder de binnenbak van zijn prullenbak  vliegen eitjes hadden gelegd, die na een tijdje tot een miniplaag leidden.  Gelukkig  waren de jonge vliegen gemakkelijk te vangen.
Na de pauze ronden we af.  Het thema ‘lente’ zorgt ervoor dat het een vrolijke boel wordt.  Zeker als  Martien vertelt van het zaad van het heksenkruid dat hij eens aan zijn vriendin gaf, omdat er zulke kleurrijke bloemen uit zouden groeien.  Zij was er niet blij mee!  Vond hij haar een heks?  Hij had dus beter koninginnenkruid op het zakje kunnen schrijven, dan was ze vast blijer geweest!
Ik en mijn lentegevoel, wat vonden we van het thema?
De heer K. vond de discussie wat rommelig, maar  wel gemoedelijk
De heer H. is een stuk positiever.  Het is een vrolijk onderwerp,  door er over te praten komt het lentegevoel extra binnen en til je niet zoveel meer aan de zorgen van alledag. Lachen is goed voor een mens.
Martien (met een grote glimlach, maar ja wie kent hem chagrijnig? Niemand toch) kan zich hier wel in herkennen.
Mevrouw R.  vond het prima, Zij neemt  de herinnering aan het gesprek mee naar huis en  krijgt er nieuwe inzichten van. Vanwege de lente  heeft zij thuis  orchideeën staan. Lente is niet alleen tulpen, narcissen en primula’s (waar ze overigens een hekel aan heeft!) Waardoor waren we vandaag zo vrolijk, terwijl de lente officieel nog niet eens begonnen is?  Kwam het door het mooie weer en de lekkere temperaturen of zat er wat in de thee?
Volgende keer  bij Wie ben ik… toch maar weer wat serieuzers.

Op woensdag 9 april 2014  is het thema in Alleman ( met een knipoog naar de gemeenteraadsverkiezingen van 19 maart a.s.) :
Wie ben ik ….. en het bestuur?

Verslag Martien met dank aan Hans d.d. 13 mrt 2014

                                                                                                                            

Verslag Wie ben ik en mijn sociale media?  d.d. 12 februari 2014
Aan een kleine ronde tafel  in wijkcentrum Alleman te Amstelveen buigen we ons met vier mannen over de sociale media! Twee van ons zijn enthousiaste gebruikers, de andere twee doen er weinig of niets mee.
Mevrouw  R is helaas verhinderd vandaag.
Eerst blikken we terug op het verslag van januari.  De tijd heeft het verslag ingehaald: de heer H  is toch weer als taalcoach actief geworden.  Helaas heeft Martien  zijn sleutels niet teruggekregen, maar later wel een verloren fietssleuteltje teruggevonden.  N.a.v.  een opmerking over een  vakantiebeurs vertelt de heer  K. dat hij bij een emigratiebeurs was. Emigratielanden zijn van oudsher Australië en Canada, maar ook Ecuador, Peru en Noorwegen dingen naar de gunsten  niet in de eerste plaats van jonge werknemers, maar van rijke  pensionadas om die in hun landen hun geld te laten uitgeven.

Dan het thema:  Wie ben ik en mijn sociale media
?
De eerste vraag: Dringen digitale sociale media zich aan ons op?

“Nee hoor”, zegt de heer R, “Ik heb veel plezier van Facebook en  vind vrienden  over de hele wereld die altijd bereikbaar zijn. Als in Japan de zon opkomt is men in Amerika nog wakker.   De heer H. vraagt, wat hij allemaal met Facebook doet.  De heer R: “Het varieert bij van praten over het weer, tot praten over geloof, mensen geruststellen, inspireren en hoop geven. Martien vult aan:  je kunt via Facebook ook mensen troost bieden, relativeren of de langdradigheid van het bestaan doorbreken. De heer H: “En dat de hele dag door?”.  De heer R is 6 uur per dag bezig, Martien  ongeveer anderhalf uur per dag.  De heer R communiceert in het Engels, Martien “chat” meestal in het Nederlands.

Vraag: “Gaat het alleen om chatten en berichten sturen of kun je ook andere dingen via Facebook.
Martien: het leuke van Facebook is dat je ook smileys, foto’s ,filmpjes en muziek kunt delen.   Je hoeft niet altijd een foto van jezelf op je Facebookpagina te zetten. Bijv. iemand had als profielfoto er één van een hartvormig bloemperkje waarbij de zonnestralen net op een cyclamen vielen.  Heel leuk!

Vraag: “Hoe zit het met de privacy?  Ligt niet alles voor eeuwig op (de digitale) straat?”

Voor mensen die privacy willen, die moeten hun Facebook afschermen. Het jarige meisje in Haren  (die van de Facebookrellen in dat dorp bij Groningen) had dat niet goed gedaan. Haar uitnodiging was aan ‘iedereen die het las’ gericht.  Toen mensen dat gingen doorsturen was er geen houden meer aan.

Julian Assange, nu asielzoeker in de ambassade van Ecuador in Londen, heeft juist bewust documenten publiek gemaakt. Net als Edward Snowden, die  het werk van de geheime diensten, m.n. die van Amerika aan de kaak stelde. Zo lieten ze zien, dat privacy op internet uiteindelijk niet bestaat, want zij maakten openbaar wat anderen als privé-informatie geheim wilden houden. Je moet dus uitkijken wat je op Facebook zet en regelmatig berichten opruimen.

Martien zegt dat je niet actuele berichten altijd moet opruimen. Zelf had hij een bericht over een vermist meisje gedeeld, maar toen ze terecht was heeft hij het bericht snel verwijderd.

Facebook bestaat dit jaar 10 jaar. Iedere Facebookgebruiker kreeg als cadeautje een terugblik van de eigen activiteiten op Facebook. Voor mensen die de minder geslaagde ogenblikken van hun verleden,  die op Facebook terecht zijn gekomen, wilden vergeten, niet zo’n leuke verrassing. Voor mensen die hun herinneringen (of hun sleutels) niet willen verliezen is Facebook echter een uitkomst: Niets raakt verloren, alle berichten die je post, blijven bewaard.

De heer K. zegt dat het  soms handig is om meerder emailadressen aan te maken, zeker als je spam wilt weren op je vaste adres.  Gratis emailadressen zijn nog te verkrijgen via Gmail, Hotmail (live), Yahoo en Lycos zie  evt. verder op:  http://www.gratiz.nl/email.html 

Vraag:  “Kom je ooit van Facebook af? “ De heer R: “Ja , je kunt je account opheffen.”

Soms is het een vrolijke boel op Facebook al loopt het ook wel eens uit de hand. Martien vertelt over een chatsessie over een vrouw, die als grapje meldt dat haar kapper hoopt dat ze in een volgend leven als papegaai terugkomt. Aardig bedoeld. Niet iedereen vat het zo op. Reageert een vriend: “Hou dan ook eens je kop”.  Reageert de vrouw: “Het mag wel wat vriendelijker!”  en een begin van ruzie is geboren. Voor de meelezers is het misschien smullen, maar zelf heb je er niets aan. Soms worden de sociale media  helaas ook gebruikt om anderen neer te halen. (met pest- en geweldsfilmpjes) Dit  vinden we natuurlijk niks.

Ook  de uitspattingen van burgemeester Ford van Toronto (o.a. met alcohol, drugsgebruik en grof behandelen van andere mensen) werden via Facebook bekend  op een manier die hij liever niet had gehad.

Trends als selfies (foto’s die jongeren) met daklozen maken om op Facebook te zetten, vind Martien niet altijd geslaagd voor de daklozen. Hij raadt de daklozen aan of er niet aan mee te werken of geld voor de foto te vragen.

Over grappen gesproken.

De heer K las laatst over  ene Willem Bos, een gemeenteraadslid, dat wilde laten zien hoe betrokken hij was bij wat er in zijn gemeente gebeurde. Hij  zette overal zijn gezicht op nieuwsfoto’s uit zijn gemeente.  Anderen pikten dat op door zijn foto op allerlei  andere nieuwsgebeurtenissen wereldwijd te plakken, van de  huldiging van koning Willem Alexander tot de maanlanding in 1969 en de slag bij Waterloo met de mededeling: Ook hier stond Willem Bos vooraan! Die kon dus even niet meer over straat.

Martien:  Trijntje Oosterhuis met haar aanbod dat ze een euro per like op Facebook voor giro 555 zou doneren, haalde snel bakzeil, toen dat er in korte tijd meer dan 200.000 waren.

De heer K of Martien zonder likes kan?  Hij zegt dat hij likes  waardeert, maar er geen cent voor doneert!

Volgende keer: 12 maart 2014 thema: Wie ben ik en wat brengt de lente?

Martien Luijcks,
met dank aan Hans

Wie ben ik in 2014?
15 jan 2014

We zijn in de gezellige hal van Alleman in Amstelveen met z’n vieren bij elkaar, gespreksleider Martien, mevrouw R. en de heren H. en K.  Om 2014 te begroeten  met een gezellig en inhoudelijk gesprek over de vraag: Wie ben ik in 2014?

Voor mevrouw  R. is het jaar goed begonnen. Ook door vrijwilligerswerk dat ze doet. Ze helpt bijv. een oud echtpaar met het huishouden en schoonmaken. Kleine ergernis:  doet ze de douche, gaat de ”vrouw des huizes” dat  nog een keer overdoen. Zo moet het dus niet! Ze zegt:  "Ik wil  zelf de regie hebben over wat ik doe en geen betutteling of ik het wel goed doe." Dat principe houd ik vol in 2014. Zo ben ik!  Zij was onlangs bij haar broer geweest die de Erasmus speld kreeg, voor zijn vele vrijwilligerswerk in Rotterdam. Voor hem was het jaar leuk begonnen met zo'n verrassing:  "Hij wist niet wat hij moest zeggen!"  Haar kleinzoon was bij haar op bezoek geweest en  zij heeft toen  een roos met orchideeën en een vlinder geschilderd. Allemaal niet spectaculair, maar gewoon een goed begin van het nieuwe jaar.

De heer K. wenst iedereen eerst het beste voor het nieuwe jaar. Toch zijn er al weer nare dingen gebeurd. Dat stopt niet bij een nieuw jaar.  Als je in de krant leest dat een directeur van een psychiatrische instelling  die de hond uit liet op Nieuwjaarsdag is vermoord. En dat in Amsterdam al weer een man is doodgeschoten terwijl hij zijn kindje op zijn arm had. Dat kan je nu niet bepaald een goed begin van 2014 noemen.  Zelf  heeft hij 2013 goed afgesloten. Zo is hij  met de kerst met een busreis naar Polen geweest. Het weer was zacht, het was er mooi en hij heeft heel veel gezien.  Een bezoek aan een boerenbedrijf was leuk.  De eigenaar van het hotel waar ze logeerden was een Hollander die met een Poolse vrouw getrouwd is. Het was  een gezellige groep.  Alleen moest je in de bus niet naast die ene vervelende vrouw komen te zitten. Volgens hem zijn sommige voorzieningen heel goed in Polen.  Zwangerschapsverlof  kan daar wel 2 jaar duren.  Nee, niet de zwangerschap, maar de tijd die jonge moeders krijgen voor ze  weer aan het werk moeten. In  Polen bouwen ze graag met vrienden hun eigen huis en hebben nooit een hypotheek. Met dank aan Lech Walensa. Hij heeft een positief beeld van Polen gekregen.

De heer H  vraagt: "Zou je dan in 2014 niet emigreren naar Polen?" De heer K:  "Dat nou niet direct,  maar ik hoop wel  dat in 2014 in Nederland de voorzieningen beter worden, anders... je weet het maar nooit."    Er zijn natuurlijk ook Nederlandse mannen die Poolse vrouwen naar Nederland halen.  Het is bekend dat  ze hard werken. Hij heeft zelf in Polen een meisje ontmoet dat zei dat ze op de vakantiebeurs in Nederland reclame gaat maken voor vakantie houden in Polen.  

Martien had een minder positief begin van 2014: zijn sleutels verloren. Heel lastig allemaal. Misschien dat hij ze via gevonden voorwerpen nog terugkrijgt?  De rest raadt hem aan het nieuwe jaar te beginnen zo gauw hij zijn sleutels weer terug heeft of natuurlijk weer nieuwe.

 

Een nieuw jaar en dan je goede voornemens realiseren?  Met hulp moet het lukken!

De heer K zegt dat hij eind vorig jaar na tweeëneenhalf jaar gestopt is met het vrijwilligerswerk als  taalcoach van vluchtelingen. Hij had er even genoeg van  om achter hen aan te lopen als zij afspraken lieten lopen.  Nu heeft hij nog meer tijd voor zijn hobby Spaans.  Door ander vrijwilligerswerk afgelopen zomer, als gids en gastheer in een kerk in Amsterdam heeft hij nu wekelijks mailcontact met een Spaanse. Hij vertelt dat ze onlangs allebei hetzelfde boek (in het Spaans) hebben gelezen,  van  de schrijfster Elena Poniatowska (inderdaad, oorspronkelijk van Poolse familie) over de Engels-Mexicaanse surrealistische kunstenares  Leonora Carrington.  Dat soort goede voornemens: meer aan je hobby doen, is gemakkelijk vol te houden. 

Als je iets in je leven helemaal anders wil doen (afvallen,meer sporten, geen schulden maken, werk vinden etc.) , is het veel lastiger.  Hij heeft Martien daarom voorgesteld dat de ISP zich aanbiedt  om cliënten bij hun goede voornemens te gaan ondersteunen.  Door mensen regelmatig te herinneren aan hun goede voornemens en er voor te zorgen, dat ze niet te veel hooi op hun vork nemen, kan je hen steunen hun doelen te bereiken.  De ISP doet dat natuurlijk altijd al, maar je kan er een Eerste Hulp bij Goede Voornemens Project van maken. Martien gaat erover nadenken. Misschien iets om eind dit jaar te lanceren?

De heer K  biedt zichzelf  aan als proefpersoon met een goed voornemen. Hij had Martien al vaak beloofd een keer op de fiets naar Haarlem te komen. Het is er in 2013 niet van gekomen. Nu zegt hij dat hij dat voor de zomer gaat doen, zeker nu het ISP een nieuw kantoor (Lange Herenvest 122)  heeft.  Kan  Martien helpen dat hij zich aan zijn voornemen houdt?   Martien pakt de handschoen op en zegt:  "Kom dan maar voor de Pasen. De zomer is me te ver weg."

We blijken alle vier nog grotendeels de mensen die we in 2013 waren. Daar zijn we ook blij mee. "Wie ben ik? " heeft misschien ook weinig met 2014 te maken.

Als thema voor de volgende keer, woensdag 12 februari kiezen we “Wie ben ik en mijn sociale media? ”  Mevrouw R. neemt al vast een voorschot. Ze is een enthousiast Facebook gebruikster en heeft o.a. ook uit het oog verloren familieleden zo weer teruggevonden. Als middel tot sociaal contact werkt het volgens haar geweldig en ook als je met anderen je hobby wilt delen is het een goed middel.

verslag met dank aan Hans.

 

december 2013 was er geen wie ben ik bijeenkomst wegens verhuizing ISP naar Herenvest 122 Haarlem (Pletterij)

 

Verslag  Wie ben ik en mijn hobby’s woensdag 13 november 2013 in wijkcentrum Alleman 14-16 uur.
DSCN1092.JPGWe zijn met 4 personen bijeen, een vrouw en 3 mannen, om onze hobby’s met elkaar te delen.
Eerst bespreken we het verslag van de vorige keer.  Wie ben ik en hoe overleef ik de crisis?
Dhr R:  de vogels gaan niet zozeer fluitend door het leven, maar zonder zorgen over de dag van morgen!

Mw R ziet  direct een link naar het onderwerp van vandaag:  Zorgen voor iemand kun je ook als hobby zien. Zelf vind ik het erg leuk om te zorgen voor mijn kleinkind als die bij mij logeert. Bij mij logeren betekent zelfs als zijn vader aanwezig is, dat ik dan niet toesta dat die zich opwindt over iets dat zijn zoon doet, want zelf maak ik me dan ook niet druk. Ik  laat het kind in zijn waarde, soms ook in zijn eigen wereldje wanneer hij dat nodig heeft.  Af en toe  een beetje corrigeren mag wel!  Ik reageer in het algemeen  met geduld en blijf rustig.  Wanneer hij bij mij is, dan mag hij rondrennen, maar soms heeft hij plezier in gewone dingen zoals brood in stukjes snijden. Het geeft me veel energie om te zien hoe hij bij mij deze dingen leert. Zo hebben we allebei plezier en dat geeft voldoening.  Mijn verhouding met de moeder is nu ook aanzienlijk verbeterd.
Martien zegt dat door bijzondere omstandigheden mensen vaak bijzondere belevingen hebben. Bijv. toen hij als kind op bezoek ging  bij een aardige oudtante die kloosterzuster was,  smaakte het water uit de kraan daar als kloosterwijn.  Voor een stagiair die meeging naar een plek waar z’n  baas vrijwilligerswerk(!) deed, smaakte de tjap tjoi extra lekker.

Mw R:  Ik zou gewoon voor mijn plezier oppasoma willen zijn. In mijn jeugd was ik  ook al vaak zorgend actief .
Dhr K vindt dat bijzonder: Zorgen wordt door de meeste mensen  meestal als een verplichting  gezien en niet vaak als hobby!  Heeft Mw R ook ‘gewone’ hobby’s?

Mw R:  Ik houd van lezen, bijv. boeken van Konsalik  en ook boeken over de apartheid.  Poppen breien is ook een hobby van haar. Ze is nu bezig met  het hele koningshuis, van Juliana en Bernhard tot de kinderen van Willem Alexander en Máxima aan toe. En vaak nog met verschillende kleding voor ieder. Ze zal een volgende keer een voorbeeld daarvan meenemen. Ook houdt ze van schilderen. Ze heeft een paar voorbeelden bij zich. (Zie hierbij)  Dit stamt uit het begin van wat je zou kunnen noemen een  therapeutische hobby,  ook bedoeld om uit een depressie te komen.  Dit is een vrij donker werk. Later schilderde ze ook lichter. Schilderen heeft voor haar een innerlijke betekenis. Het ging er toentertijd om alles eruit te gooien met het schilderen, de onverwerkte dingen dus.  
Martien houdt van wandelen, fotograferen bijv. portretten, vijvertjes en tuinen. Portretten zet hij niet op Facebook, andere onderwerpen wel. Ook houdt hij van  filmen, met name ook leuke, grappige dingen.  Ook mag hij graag zingen, liefst als solist. Op 10 dec.  a.s. is hij in Koinonia te horen. Ook  puzzelen van m.n. sudoku’s  is een hobby.
Dhr R houdt zich veel bezig met Facebook, Hij inspireert en bevestigt anderen daarbij.
Martien: Is dat deel van je pastorale werk (uit latijn betekent: geestelijk werk en herderlijk werk)?
Dhr R: Zo zie ik het niet helemaal. Hij houdt ook van wandelen in combinatie met rennen (speedmars) en van fietsen.  Hij rent individueel, ook voor het versterken van het vertrouwen in jezelf.  Je moet bezig zijn met je horizon te verbreden anders wordt het leven een sleur. Hij heeft graag verse jus, dus koopt hij zakken met sinaasappels om uit te persen, en let daarbij op de prijs.
Dhr K houdt van zingen, vooral in een koor.  Hij zingt nu in een kamerkoor, maar heeft ook veel in oratoriumkoren gezongen. Spaans is ook een grote hobby van hem:  lezen,  schrijven en spreken.  Eens in de maand heeft hij  een conversatiegroepje in het Spaans met vier dames en hij mailt met Spaanse vrienden. Een andere hobby is  vogels spotten met verrekijker en telescoop.
Nu ieder iets over zijn hobby’s is verteld, is het tijd voor wat vragen en antwoorden.
Martien: Wanneer kom je niet aan je hobby’s toe?  Hij denkt zelf : Vooral als je het druk hebt of soms misschien als teken van depressie.
Dhr K: Kan een hobby ook  verslavend zijn?
Mw R: Wanneer je er de hele dag mee bezig bent en het niet kan loslaten, dan kan het ten koste gaan van je plezier!  En dan noem ik het geen hobby meer.
Dhr K:   Je moet altijd oppassen dat jouw hobby anderen niet stoort.  Zo speelt hij graag piano.  Als je  dan geen afspraken maakt met je buren over de tijd waarop je piano gaat spelen en hoe lang en hoe hard, dan kan jouw hobby wel eens tot vervelende toestanden leiden.  Het beste is natuurlijk als de buurman ook piano speelt.  Dan ‘stoor’ jij hem en  hij ‘stoort’ jou.  Of nog mooier, dan kun je misschien samen spelen. Een hobby is ook leuk als je hem met anderen kan delen!
Dhr R  vindt  dat het met taal bezig zijn of met het verbeteren daarvan ook een leuke hobby kan zijn. Hij waardeert het als mensen elkaar wijzen op grammatica of de uitspraak van woorden en daar plezier aan ontlenen.
Is tv kijken ook een hobby?
We zijn het met elkaar eens:  kan een hobby zijn, maar wel de meest passieve vorm van hobby
Over het algemeen zien wij actieve hobby’s toch als van hoger kaliber. En hobby’s waarmee je contact hebt met andere mensen.  De hobby Spaans van dhr K heeft hem nog een leuk gezegde in het Spaans opgeleverd, dat een man hem op een terras in Valencia gaf.  Niemand hoeft bang te zijn om een volgende keer bij een Wie ben ik? bijeenkomst aan te sluiten als hij of zij weet:
“De artista, poeta y loco, todos tenemos un poco”.  Ofwel in het Nederlands:   In ieder van ons zit ook wel een beetje een  artiest, een dichter en een gek.  En dan worden het  leuke bijeenkomsten!

Thema volgende keer:  woensdag 11 december a.s.  Kerst een zegen of een last? Overleef ik de kerst zonder kerstpakket?
Helaas is de dhr R  dan  verhinderd, want op reis in Azie: India, Thailand en Philipijnen.

Verslag: Wie ben ik en hoe overleef ik de crisis?  Woensdag  9 oktober 2013
Met vijf  mensen komen wij bijeen in de gezellige hal van Alleman in Amstelveen.  Het onderwerp van vandaag is: Wie ben ik en hoe overleef ik de crisis?  Mensen raken werkloos, lonen en uitkeringen  gaan niet of nauwelijks omhoog, terwijl de kosten van levensonderhoud,  bijv. huren en energiekosten wel behoorlijk stijgen.  Steeds meer mensen hebben moeite de touwtjes aan elkaar te knopen. Ook de sfeer in het land lijkt achteruit te gaan, door voortdurend gepraat over de crisis en de onzekerheid wanneer die eindelijk voorbij is.
Mw. R. zegt:  “Ik geniet nog steeds van het leven door regelmatig uitjes te maken in het land. Vanwege hogere  kosten vraag  ik  soms aan mijn kinderen  om een bijdrage.  Een buurvrouw van vroeger wilde voorheen dat ik altijd bij haar op bezoek kwam. Ik heb hierover met haar gepraat. Nu komt ze  ook bij mij.  Zo worden de reiskosten gedeeld.  Ondanks alles zoek ik altijd de gezelligheid.”
Dhr R. vult aan: “Het leven is een plezier,  je moet ervan genieten, de zorgen gaan weer voorbij.”

Dhr H. gaat in op de media met voortdurend nieuws over ‘de’ crisis: “Soms denk je dat het jou dan ook slecht  ‘moet’  gaan, maar dat valt soms toch mee.  Niet iedereen is even hard getroffen en sommige mensen hebben nergens last van. En iedereen heeft het tot nu toe overleefd.”

Martien haalt een zin aan die politici graag gebruiken, maar stelt hem als vraag:  “Kan men sterker uit de crisis komen?”  Hij geeft zelf een voorbeeld dat sommigen creatiever worden:  “In Griekenland gaan mensen over naar ruilhandel.  En sommigen hier denken terug aan  de gezelligheid van vroeger in volksbuurten zoals de Jordaan in Amsterdam. Toen hadden de mensen het veel armer en toch overleefden ze. Wat zouden we dan nu klagen? ”
Dhr K heeft ook een persoonlijk voorbeeld: “ Door het vrijwilligerswerk dat ik doe, voel ik mij beter!”
Dhr R.:  “Als ik met een lastig probleem word  geconfronteerd,  maak ik mij geen zorgen.  In de Bijbel staat: Kijk naar de vogels,  zij zaaien niet en maaien niet en toch gaan ze fluitend door het leven.  Een mens moet soms wel zaaien, iets doen om uiteindelijk iets te bereiken. Soms duurt het een tijd vooraleer je kunt zaaien en nog langer voor je kan oogsten. Je moet ook geduld hebben.”
Dhr K: “Niet alles is afhankelijk van wat je doet of hoe je je opstelt. Je kan tegenslag hebben,  ziek worden, dat kan je overkomen!”
Dhr R: “Als je tegenslag hebt, gaat het toch om je eigen instelling, een idee van “ ik ga de moeilijkheden overwinnen”.  Het hangt van je levenshouding af.  Ik ga er gewoon voor.  Deze houding kan je echt helpen.
Dhr. H. stelt:   “Een positieve levenshouding is toch geen garantie dat alles goed gaat. Je geluk hangt van heel veel factoren af.  Er is ook pech.”
Dhr R:  “Ja, maar als je gaat twijfelen aan jezelf, kun je moeilijk overwinnen!  Niet schieten is altijd mis, niets proberen levert niets op.  Onverschillig zijn maakt fatalistisch en dan laat je  kansen liggen.”

Op dat moment gaat Martiens telefoon en wordt deze theoretische discussie opeens praktisch. Als hij na een tijdje terugkomt vertelt hij: “Ik werd opeens gebeld door een alleenstaande moeder in paniek. Ze heeft al veel schulden en is bezig met een afbetalingsregeling maar nu op dit moment had ze geen geld meer om Pampers  en eten voor haar kind te kopen.  Gelukkig  kon ik voor directe noodhulp  voor haar een beroep doen op een kerkelijk fonds .”
Dat brengt ons op een nieuw aspect van ‘Hoe overleef ik de crisis’: saamhorigheid.
Mw. R:  “Mensen kunnen elkaar helpen.  Als het kan, ga naar anderen voor hulp.  Je moet je niet direct in je eentje druk maken.”
Dhr H.: “Dus  je moet  oppassen niet eenzaam te worden.”
Mw R: “Mensen om je heen hebben  is nodig, gezelligheid is belangrijk.  Voor mezelf zorg ik daarvoor.”
Dhr K: “Toch zijn er  meer dan 1 miljoen mensen in Nederland eenzaam.  Niet iedereen slaagt erin mensen om zich heen te hebben.”
Dhr H: “Soms willen oude mensen ook liever geen hulp van anderen. Ze hebben het altijd zelf gered. De hulpvraag is moeilijk en dan nemen ze eenzaamheid op de koop toe.”
Mw R ziet ook die twee kanten: “Sommige ouderen hebben interesse in jongeren, dat levert voor beide partijen plezier op. Maar ik ken ook andere ouderen die altijd maar klagen. Ook  al heb je kwalen en zijn je mogelijkheden veel minder dan vroeger, met alleen klagen kom je ook niet ver.”
Dhr K: “Er zijn natuurlijk ook activiteiten voor ouderen om eenzaamheid te voorkomen.” Hij wijst op de ouderenbijeenkomsten bij de Kringloop in Amstelveen
Mw R: “De vrouw aan wie ik denk, heeft geen goed contact met de vrijwilliger van de Kringloop. Daardoor wil ze daar niet heen.”

We praten nog even door over mensen met financiële problemen en schulden.  Vaak komen mensen pas in de schuldhulpverlening als de nood heel hoog (te hoog?) gestegen is.  Ze hadden beter eerder kunnen komen.
Dhr H: “Mensen laten dingen te lang lopen. Het is moeilijk om over de toekomst na te denken en daarmee rekening te houden.”
Dhr R is het met hem eens:  “Een keer hulp is mooi, maar worden de zaken daarna wel goed geregeld?  Als je weinig geld hebt, dan is het verstandig om een kasboekje bij te houden.”
Dhr H: “En koop niets op krediet, dan verlies je al gauw het overzicht. Voor mensen met jonge kinderen is het wel een probleem om nee te zeggen als hun kinderen iets willen hebben.”
Martien vraagt wat je kunt doen om uit de schulden te blijven. Iedereen heeft wel een tip.
Dhr H: Het is verstandig om de vaste lasten zoals huur en periodieke energiekosten automatisch af te laten schrijven.
Dhr R. Budgetteren is de oplossing. Weet wat je voor eten nodig hebt en wat je aan kleding kan besteden.
Dhr K: Neem vaker de fiets in plaats van altijd met de bus te gaan.
Mw R: Vaker samen eten of samen reizen (één kortingskaart NS geldt  voor 3 medereizigers)
Daarmee wordt de kwestie: Hoe kom ik uit de crisis, uiteindelijk een zaak van ‘voorkomen is beter dan genezen’.  Zorg dat je persoonlijk niet in een crisis komt. Doe dingen samen, denk aan de toekomst, houd daar rekening mee en behoud je positieve levenshouding, ook bij pech en ziekte. Hiermee sluiten we af.
Het thema voor de volgende keer op woensdag 13 november 2013 wordt: 
Wie ben ik en mijn hobby’s ?

Martien Luijcks, 14102013 met dank aan Hans

Wie ben ik en de samenleving, Alleman dd 11 september 2013
We waren vandaag met 3 personen bijeen.  (een beetje later begonnen en wat langer doorgegaan)
De Maatschappij houdt ons heel concreet bezig.
Bijvoorbeeld, zo vertelt mw. R. bij het aanmelden voor een nieuwe woning moet je digitaal inloggen. Heeft je zoon jou aangemeld met een account. Wil jij een woning gaan zoeken, zet braaf je postcode neer en de inlog weigert telkenmale je toe te laten. Wat is er misgegaan? Puntjes tussen de 2 leters van de postcode waren de oorzaak van de weigering. De PC vraagt zeer precieze informatie van ons. Het duurt ca 3 jaar eer er een woning echt in beeld komt.
Mw R. houdt wel van de computer, maar wordt soms uitgenodigd voor spelletjes waarin ze geen zin heeft om zich erin te verdiepen. Wel speelt zij graag Mahyong en andere alleen te  spelen  spelletjes op de PC.
Dhr H wijst op de fraaie uitvoering van de stukken bij de Suite variant van Mahyong. Het is een soort Memory stelt hij.
Mw R heeft problemen met Power Point presentaties, die kan zij niet openen.
Dhr H adviseert haar om het gratis te downloaden bij Open office(open source)
Mw R kent wel iemand die haar daarbij kan helpen.
Zij heeft een leuke foto op haar OV-chipkaart zitten, een vriendin vond haar daarop wel 20-er jaren, is Mw R wel blij mee, toch een beetje tijdloos!
De ex-vriendin uit het oosten des lands wordt mogelijk door haar zoon en ook buren bespioneerd. De zoon komt ook in haar huis als zij weg is. Misschien probeert hij haar gek te maken dat zij in zijn woningen gaat wonen, zodat zoonlief zelf in het ouderlijk huis kan gaan wonen. Haar man was ex-militair en had een vakantiehuisjes park gerund.
Waarom zij elkaar niet meer zien ligt aan het cultuurverschil, zij is meer stijfje, mw R is meer vrij.
Dhr H:  goed dat je niet meer kaarten stuurt, als de ander niet meer wil, dan heeft het niet veel zin.
Mw R. had een foto van het Internaat waar zij opgroeide met 2 kleine babies op haar arm. Haar logerende kleinzoon vroeg of het haar kinderen waren. Zij vertelde hem dat ze op het internaat een zorgende taak had naar deze 2 kleine kindjes.
Dhr H: de kosten van de eigen bijdrage in de zorg is te hoog en gaat misschien nog verder omhoog!
Ook de huur gaat veel omhoog, maar de vraag of de toeslag in gelijke tred gaat. In Amstelveen wordt aan Minima-gezinnen PC-s  voor de kinderen aangeboden, vraag of het ook voor alleenstaanden in de bijstand geldt.
Martien vertelt dat ook in Haarlem zo’n PC-project is geweest.
Mw R: jij kunt voor de eigen bijdrage wel een betalingsregeling treffen. Er is voor ouderen een voorziening om eens per 3 jaar 750 euro te krijgen.
Dhr H de AWBZ komt naar de gemeenten, die hebben geen ervaring met de doelgroep
Martien:  Maar de gemeenten zitten er wel dichterbij en kunnen zo de individuele hulpvraag beter herkennen.
Dhr H. dat moeten we dan maar hopen!
Mw. R. De Europese politiek is ook een drama. Wij worden belast met de schulden elders.
Noorwegen en Zweden hebben nog hun eigen munt. In Noorwegen draait de economie goed.
Zweden heeft ook last van de crisis.
Dhr H de 3% norm zou verruimd moeten worden,door het noodfonds blijft er hier niks meer over.
Martien: maar brengt armoede niet ook positieve dingen? Bijvoorbeeld meer saamhorigheid
Dhr H: in Griekenland heeft men nu veel ruilhandel, zo sla je de tussenhandel over!
Mw R maakt zich zorgen over het opbergen van de “asociale” gezinnnen naar de rand van de stad zoals Burgemeester van der Laar voorstaat. Waar is de grens, gaan we nieuwe ghetto’s creeeren?
Haar buurman klaagt over haar buurvrouw, ze zou te hard met haar deuren slaan en spoelt de WC te vaak door. Mw R poeiert hem af als hij haar onder vuur probeert te nemen.
De man woont het halve jaar in Frankrijk maar nu is hij weer thuis. Hij heeft erg goede oren en stoort zich aan alle geluid. Van blaffende hondjes vroeger, nu van toch niet harde muziek van Beethoven uit de speakers van de PC. 
Dhr H had last van thuiszorg die met hakken op het laminaat boven hem lopen, doen nu sloffen aan.
Mw R. iemand met een rollator stoot weleens tegen een ander aan. Die kunnen dan boos worden.
Dhr H. vertelt dat hij vroeger last had van de muziek van zijn uit Suriname afkomstige benedenbuurman. Hij had toen de buurbeheerder ingeschakeld, en na 2 brieven was dat opgehouden. Maar sindsdien heeft hij last van het zeer harde lachen van de man. Hij heeft hem daarop aangesproken, maar hij reageerde daar niet naar gewenst op, zodat H zei dat hij dan maatregelen zou moeten nemen. Waarop de buur zei “zo, gaan we dreigen?”Sindsdien reageert hij met pestgedrag als de heer H hem vraagt niet na 10 uur hard te lachen of praten.  dhr H heeft inmiddels weer contact met de woonconsulent  en die schakelde de buurtbemiddeling in. Hij liet hen niet eens binnen!. H. wil nu graag  met de directie hierover praten.  Huurders moeten toch als goed huurder wonen!
Martien vertelt dat in Engeland een man geklaagd had over een buurvrouw die (te) veel geluid maakte bij het vrijen, en die had van de rechter gelijk gekregen. Zij moet zich nu inhouden.
Mw R. na renovatie gaat de huur vaak omhoogMartien dan is het wel vaak bedoeld dat je minder stookkosten hebt.  Ook bij woningruil gaat de huur omhoog.
Mw R. In ouderenwoningen is geen gasfornuis, maar een elektrische kookplaat.
Het thema voor de volgende keer:  Wie ben ik en hoe overleef ik?

Verslag Wie ben ik en hoe deel ik mijn leven zinvol in?
dd.  7 augustus 2013 te Café anno 1890 Amstelveen.

We zijn met 3 personen bijeen om het thema te bespreken. 
Martien vertelt over een man die naast zijn saaie betaalde baan, als vrijwilliger actief is om een jongerensoos te draaien. Dhr N: in de leeftijd tot 14 jaar zijn kinderen nog aanspreekbaar. Hij vindt dat kinderen begeleid en soms gestuurd moeten worden. Martien beaamt: grenzen stellen is een goede zaak. Dhr N: in onze tijd was het toch anders, kinderen waren meer gehoorzaam. Maar  misschien lijkt dat alleen maar zo. omdat we alleen de goede dingen onthouden.
Martien: we leven in een tijd waarin alles dat van tegen het licht wordt gehouden.
Dhr. N:  de vriendenkring, en de opvoeding spelen een belangrijke rol bij de jeugd.
Dhr R: Het gaat om de balans in je leven!

Voorstelrondje:
Dhr R. levert naar vermogen een kleine bijdrage aan India van zijn pensioen.
Dhr N. heeft naast zijn werk veel vrijwilligerswerk: o.a. wijkplatform, Rode Kruis (zowel chauffeur als hulpverlener) en ook actief bij operette en musical gezelschap, zijn nu bezig met Ciske de rat.
Martien is vrijwilliger bij het ISP en ook bestuurslid bij het Pad van Simeon.

Thema:
Dhr R: Hij verkondigt: de waarheid maakt vrij. Wat je denkt ben je zelf; altijd positief denken!
Dhr N: is dat altijd makkelijk?  Dhr R. je bent je eigen gevoelens, de kunst is je niet laten beïnvloeden door je omgeving! Dhr N: dan is het de vraag: hoe goed ken je jezelf? Dr R: je moet zelfverzekerd zijn, maar heeft niet de waarheid in pacht.  Dhr. N je aard niet verloochenen! Dhr R: ik ben dienstbaar! Hij vervolgt: in de sociale samenleving hebben wij verkeersregels, handhaving ervan zodat iedereen zich eraan houdt.  Zo is er harmonie, en weet iedereen wat ie aan de ander heeft.
Dhr N: je moet wel weten wat je aan elkaar hebt! Dhr R: er moet in muziek een bepaalde lijn zitten,
Dhr N  Je moet weten wat je moet spelen, stijlen verschillen.
Dhr R: je moet ook voor mensen aantrekkelijk zijn, o.a. voor de leuke dames! Dus hoe je het brengt is belangrijk!  Dhr N: Idealen veranderen vaak naar “gewoon” zodat je teveel gaat aanpassen?
Dhr R: De mens is uniek! Mens is geen kopie van een ander! Ieder eigen karakter, moet je in geloven.
De spelregels spelen in het maatschappelijk gebied, ouderen hebben een taak om de jongeren te begeleiden. Dhr R: in Dubai werd een vrouw aangehouden, omdat ze aangifte deed wegens verkrachting, ze had geen overspel mogen spelen. Mensen mogen wel een huwelijk sluiten voor 3 uur!  Martien: vaak buitenlandse vrouwen net als bij reclame nachtkleding?
Dhr N: huwelijk is geen zekerheid, bij het trouwen denk je niet aan huwelijkse voorwaarden Dhr R: Halleluja familie leren kennen. In zijn cultuur is het huwelijk voor altijd, en wie het doorbreekt wordt verantwoordelijk gesteld, echte haat t.g.v. frustratie.  
Dhr R: heeft zijn kinderen erkend, zij zijn juridisch gezien zijn erfgenamen. De kosten van de notaris: hij declareerde teveel, ipv afgesproken 900 kwam met 4000 euro, aangevochten! Dhr N: je moet doen wat nodig is!  Bijna 2 op de 3 huwelijken lopen mis.  De roze wolk is na 7 jaar wel weg, wat dan?
Dhr R: is een ander land, Dhr N: in Islamitische landen zijn meer vrouwen.  Dhr R: wie verzorgt wie? Bent afhankelijk van je gezin, en van je eigen situatie. Zat met een dakkapel, moest keuzes maken: laten doen kostte 4000, dus besloot het zelf te doen. Hij heeft tijd genoeg dus dat ging prima. Hoefde geen stelling, want hij klom gewoon op het dak. Heeft toen meteen de lekkage opgelost!
Dhr R: Scheiden is een stressvolle situatie. Ongelimiteerd declareren door ex. Moet ze van te voren opgeven! Dhr N: als je wilt weggaan, ga maar, dan krijg je niks meer! De vrouw was vroeger meer afhankelijk van de man, is tegenwoordig veel meer eigen baas en de man is veel minder kostwinnaar, dus is het niet tijd om de regels aan te passen?
Dhr R: Alles is je tijdelijk toevertrouwd. Dhr N: je vrouw en kinderen zijn geen bezit, tijdelijke band! Is geen fiets!! Dhr R: inderdaad, wel verantwoordelijk voor kinderen

Martien: de volgende bijeenkomst is weer op de 2e woensdag 11 september bij wijkcentrum Alleman. Welk thema  zullen wij nemen?
Samen stellen we vast: Wie ben ik en de samenleving?


Verslag wie ben ik en mijn feesten?

d.d. 17 juli 2013 te Café Anno 1890 Amstelveen

We waren met één vrouw en 3 mannen bijeen om het thema te bespreken.
Dhr R. opent met de mededeling dat z.i.  sommige migranten vinden dat ze, ondanks dat ze een minimumuitkering hebben,  toch op (feestelijke) vakantie moeten kunnen gaan. Zij zien dit als hun recht! Wie draait voor de schulden op? Mensen zouden meer recht door zee moeten zijn.
Mw T: heeft leuke vakanties meegemaakt samen met haar familie.
Dhr R: wil graag bewustwording brengen.
Mw T. houdt van Russische literatuur, met strijdbare goden, en heilige eiken, goulag en kampen
Dhr R: kennis is veel waard, biedt inzicht.
Mw T: heeft vroeger veel gelezen, nu leest ze weer. Ze leeft zich echt in!
Dhr R: als je invulling aan je leven geeft, en problemen kunt overwinnen, dan is het reden voor feest!
Mw T: na een moeilijke start in mijn leven, gaat het nu toch goed. Een man in de buurt had onterechte klachten tegen haar gehad, ze had hem van repliek gediend en hij taaide stampvoetend af. Een vriendin was jarig en mw T. had haar gebeld, had kritiek dat alles van een kant kwam. Wilde haar niet meer zien. Mw T. heeft haar een gedicht “Verzoening” en een kaart met Rozen toegestuurd. Die vriendin is 77 jaar oud en vergeetachtig. Had een zware val gemaakt, was bont en blauw. Is gauw achterdochtig.
dhr H. vertelt dat hoge bloeddruk ook kan leiden tot vergeetachtigheid. Hij nam recent afscheid van een goede oudere vriend die hij jarenlang bezocht.
Mw T: zegt dat ze met die vriendin van het internaat waar ze samen hun jeugd doorbrachten. Er is sinds een reünie hernieuwd contact. Tijdens de laatste reünie ontvingen ze een boekje over 150 jarig bestaan van het internaat. Het aantal aanwezigen neemt met de jaren weliswaar af, maar het blijft gezellig.
Dhr R. het leven is een feest, tenminste als het goed gaat.

Martien vraagt het verslag van de vorige keer (wie ben ik en mijn gezondheid) te bespreken. 
Dhr. R: al die  supplementen van die gezondheids-mijnheer, moeten wel een dure hobby zijn! Hij staat zelf met zijn geloof opgewekt in het leven!
Martien: Hoe ga je naar een feest toe?
Dhr R. Het gaat om het gevoel wat je hebt over het feest, heb je er zin in of niet. Als je niet met een goed humeur erheen gaat, dan kun je beter niet gaan!
Mw. T:  Je kunt ook erheen gaan en kijken of het leuk is, soms wordt je dan vanzelf meegenomen in de leuke stemming. Dhr R: dit lijkt meeliften op de golf van de anderen.
Mw. T. ik was uitgenodigd bij een VIP-partijtje, ik vroeg me af hoe ik tussen Rang en stand zo staan. Ik werd echter volledig geaccepteerd als moeder van een van de directeuren van het bedrijf. Het was echt supergezellig.
Samen:  Herkenning, erkenning en waardering spelen samen een rol. Ook de positie die je hebt.  En niet te vergeten de humor.
Dhr R. Als je je niet op gemak voelt bij een feest kan dat stress geven. Dan kun je je maar beter aanpassen. Anders kom je in een hoekje te zitten met veel stress.
Mw T. vertelt: ik ben vaak bij het gezin van mijn zoon, en geniet van de 2 kinderen. Zij maken onderling wel veel ruzie (jaloezie), maar ik ken dat van mijn eigen kinderen vroeger, en kan er nu beter mee omgaan. Door ervaring wijzer! We deden eens een oefening hoe oud je was? Ik kwam op 60; mijn zoon kwam uit op 50!  Natuurlijk geintjes over gemaakt.
Dhr R. toen mijn zoon 6 jaar oud was zei hij eens: Papa, als jij dood gaat dan zijn wij de eerste dag allemaal bedroefd, maar de tweede dag blij met alles dat je voor ons hebt nagelaten!
Mw T. in sommige Surinaamse culturen wordt feest gevierd bij begrafenissen.
Dhr H. bevrijd worden uit het lijden.
Dhr R. bij sommige Joodse groeperingen zijn er reidansen bij een begrafenis en wordt veel gedronken.
Hiermee sluit Martien het thema af.

We kiezen gezamenlijk voor het nieuwe thema: Wie ben ik en hoe deel ik mijn leven zinvol in! En wel op woensdag 7 augustus (wegens vakantie Martien een week eerder dan gebruikelijk)

ALS HET KAN ZAL DAT WEER IN ALLEMAN ZIJN, EN ANDERS TOCH IN CAFE ANNO 1890


Verslag Wie ben ik en mijn gezondheid
en hoe word ik (met een goed humeur) 125?

Op 12 juni 2013 zijn we met 4 mannen bijeen in de knusse hal van wijkcentrum Alleman te Amstelveen Bankras.
Er is een nieuwe deelnemer: Dhr R. Hij heeft van de middag gehoord via Buurtlink.  Als ik vertel dat de mens die nu geboren wordt wel de 135 kan halen, lacht hij vriendelijk: “Maar dan moet je wel in de gelukkige omstandigheid zijn van goede genen, veel bewegen, gezond eten en drinken en hulp op maat.  “Je gelukkig voelen”  is daarbij een voorwaarde en  een wens.
Wat is het belang van kennis?  Kennis helpt om de wereld te begrijpen. Maar je gevoel is ook belangrijk.  Gevoel en verstand moeten met elkaar in balans staan.  
Dhr R: “Het ergste wat een mens kan overkomen is als hij door anderen gekleineerd wordt. Ieder mens is uniek! Maar de emotie moet niet overheersen. “   We zijn het erover eens dat de communicatie altijd open moet blijven.  Dhr. R: “Door een misverstand en slechte communicatie  kan agressie ontstaan.”  Martien stelt dat als iemand zich niet serieus genomen voelt of zich niet goed kan duidelijk maken, dat hij dan makkelijk agressief wordt.
Dan bespreken wij het verslag: van mei, toen het over ‘grenzen stellen ging’.  Dhr R: “Met name het misbruik van de voorzieningen trekt aandacht! Dat is inderdaad een schande. Soms maken mensen  echter  gebruik van mazen in de wet.  We moeten oppassen om niet te emotioneel te worden! “
We  spreken wel schande van  valse declaraties en verkeerde of zelfs gefingeerde diagnoses in de zorg! Dhr R: “Dit gaat om miljarden euro’s, en wie betaalt de rekening? De patiënt!”  Hij moest laatst een prikje halen en daarvoor 59 euro eigen bijdrage betalen. Toen hij vroeg hoe duur het prikje  was, bleek het om nog geen 10 euro te gaan! De zorgkosten zijn omhoog gegaan. De  premie voor ziektekosten is weliswaar gelijk gebleven maar de eigen bijdrage is gestegen van 225 naar 350 euro.  Dan zijn er ook  nog eens zorgkosten. Boosheid is begrijpelijk, maar zo zijn de wetten.

We gaan over tot het thema van vandaag.  Ik en mijn gezondheid en hoe word ik (met een goed humeur) 125 jaar?  (Het is jammer dat de bedenkster van het thema nu niet aanwezig is. Martien vertelt dat ze ziek is.)
Dhr H: “Hoe oud  een mens kan worden is eigenlijk nog niet eens bekend! Meestal wordt gesproken van 120 jaar. In de toekomst wordt dat misschien hoger. ”
Dhr K: “Gisteren is de naar bekend oudste mens ter wereld overleden: een Japanner van 116 jaar en één maand. Hij was tot zijn 65e postbode. Nu is een Japanner van 115 de oudste.”
Wat zeggen de superoudjes zelf?
Martien:  “Een man van boven de 100 zei dat hij zo oud geworden was door iedere dag  een  kopje thee te drinken! “
Dhr R: “Voeding, fruit en emoties spelen een rol bij langer leven.”
Dhr H: “ Hoe oud een mens wordt hangt voor 50 %  af van hoe hij of zij in elkaar zit, van de genen, 20% betreft de toevallige omstandigheden bijvoorbeeld  of je een ongeluk krijgt, slachtoffer wordt van oorlogsgeweld of een ongeneeslijke ziekte krijgt en de resterende 30 % zou je misschien kunnen beïnvloeden. Dan heb je het over hiervoor genoemde zaken zoals goede medische voorzieningen, goed voedsel, goed slapen, geen stress en een positieve levensinstelling.
Dhr R: Mijn dokter zegt: lachen is gezond!  (Daar lacht iedereen meteen vrolijk bij!)

Dhr K: Ook hygiëne is van belang!
Dhr R:  Zuivere lucht is ook heel belangrijk. Eigenlijk zou je naar Nepal moeten verhuizen. Daar is in de bergen nog zuivere lucht.
Dhr K: in Nepal wordt men oud? 
Dhr R:  Het probleem van Nepal is helaas dat de meeste mensen daar erg arm zijn en zich niet voldoende gezond voedsel kunnen permitteren. Als je dat wel hebt plus goede medische voorzieningen, dan zou je naar Nepal kunnen gaan. Ook vanwege  minder straling. Hij
wijst op het gevaar van radiogolven in onze omgeving.  Dhr K weet van een telecom-mast in Duitsland waaromheen  een hoog percentage straling werd gemeten met meer kankergevallen bij omwonenden als gevolg.  Volgens Dhr H. zijn bewijzen van gezondheidsschade door hoogspanningsmasten omstreden.
Dhr H:  Gaat het bij onze discussie nu alleen om de leeftijd, waarop iemand sterft of het aantal gezonde jaren zonder ziekte?  Hij heeft een aardig boekje meegenomen waarin dit thema wordt behandeld. Het heet De gezondheidsepidemie Waarom wij gezonder én zieker worden (Johan Polder e.a. Reed Business Education2012)  Op de oude dag krijg je vaak met (chronische) ziekte te maken.  Gezond blijven is soms een kwestie van preventie, maar lang niet altijd mogelijk.
Dhr R: Tegen je zwakheden moet je optreden! Bijv. tegen het krijgen van  Alzheimer helpt ½ uur  bewegen per dag. En  het dagelijks eten van de Noni vrucht, zuurzak vrucht helpt ook al is die wel prijzig.  Dhr K heeft gehoord van de heilzame werking van vijgensap.  In Zuid-Europa  zijn minder  gevallen van kanker.  Er blijkt een relatie met  het gebruik van olijfolie(producten). Martien noemt het eten van sambal  als mogelijk heilzaam, maar vraagt zich af of  alles wel goed wordt onderzocht.
Dhr H is veel sceptischer over deze aanbevelingen en noemt als voorbeeld erfelijke  borstkanker. Dat is met bepaald voedsel niet te voorkomen.  En middelen ter voorkoming van Alzheimer bestaan helaas niet!  Hij vindt het kwalijk dat zieke mensen een schuldgevoel wordt aangepraat door mensen die zeggen: had je dan dit of dat gegeten of gedaan.  Wanneer had je daarmee moeten beginnen?
Dhr. R.  zegt dat sommige werkzame medicijnen in het buitenland veel goedkoper zijn dan in Nederland.

Dhr H heeft  “Hoe word ik 125” gegoogled en kwam op het boek van Ray Kurzweil (nu 62 jaar) en Terry Grosman: “Nine steps to living well forever”   (zie: www.mens-en-gezondheidinfonu.nl )  Kurzweil is een Amerikaan die naar eigen zeggen al 35 jaar gezond leeft. Hij ziet het lichaam als een machine die elke dag goed gesmeerd moet worden. Hij slikt daarvoor 150 pillen (m.n. vitaminesupplementen) per dag. Hij  raadt verder gewone dingen aan : blijf bewegen, eet minder, slaap genoeg, vermijd stress., maak dagelijks puzzeltjes om het brein te trainen en vergeet de seks niet. Dus als hij niet onder een trein komt of ander onheil hem treft, hoopt hij daarmee  125 jaar oud te worden, maar hij is nu pas op de helft.

Met de twijfel of je met al die pillen, die je niet mag vergeten en al die aanwijzingen zonder stress leeft, vinden we dat een rustig leven inderdaad levensverlengend kan werken. Die ervaring hebben we in deze groep ook.
Dhr R zegt dat als hij soms stress heeft,  hij prettige dingen om te doen zoekt  bij voorkeur met gelijkgestemd iemand.
Dhr H herinnert eraan dat  mensen met een relatie  meestal ouder worden dan alleenstaanden, al geeft een slecht huwelijk natuurlijk ook stress. Gaat het erom je verhaal kwijt te kunnen?
Martien:  Maar dan hoop je dat die ander ook wat terugzegt. Tegen een kat kun je je verhaal niet gelijkwaardig kwijt. (Hij doet zijn kat overigens  niet weg!)
Dhr R:  Zelfvertrouwen, dat je denkt dat je een waardevol iemand bent, dat heeft ook een gunstige invloed op je gezondheid.
Dhr K:  In balans zijn, een positief persoon zijn! Positieve mensen zijn vaak ook prettig in de omgang.
Dhr R.: Als in een relatie altijd wordt gevit op elkaar heeft dat natuurlijk geen gunstig effect.
Het leven is een wonder. Helpen wonderen ook om langer te leven?
Dhr K. kent het geval iemand met prostaatkanker. Werd via een wonderlijke, bovennatuurlijke- dus niet medische-  ingreep geholpen. De kanker was daarna niet meer terug te vinden!!
Martien:  Was het de kracht van de geest? Hij herinnert aan het verhaal van Mozes, toen hij in Gods-geest op de rots sloeg was er water, toen hij meende dat hij het ook zonder wel kon, lukte het hem niet. Dhr R  legt het anders uit: Mozes was emotioneel over zoveel  geklaag door zijn volk, waardoor hij vergat te vragen aan de rots of hij water wilde geven. Maar bijzondere gaven van mensen en wonderen bestaan wel.
Gezien de tijd komen we tot een afronding. Wat wil ieder nog kwijt?
Dhr H: Je moet niet gaan bijhouden hoe oud je bent. Pluk de dag!
Dhr R: Iemand zei me: er is een zekerheid in het leven: je gaat dood
Martien: Dus pluk de dag, maar blijf bescheiden, want sterven doe je toch!
Dhr H: De eindstreep is niet belangrijk, het gaat om gelukkig zijn: genieten van de uren, dagen, maanden!
Dhr R: Het is belangrijk dat je zelf nog alles kan doen!
Dhr H: Maak je dus niet te druk om je gezondheid.  Hij  laat uit de Gezondheidsepidemie een fotootje uit Amerika zien  van de Heart Attack Grill Waar je lekker veel kunt eten en waar in sexy verpleegstersuniform gestoken meisjes bedienen.  Op het menu:  Grote hamburgers en vette friet, met klodders mayonaise, veel suiker en slagroom,  sigaretten, mega-cola  en alcohol ruim beschikbaar. Dus een fastfood restaurant tegen al die  gezondheidsgoeroes.  Geen stress of je wel gezond eet of misschien te dik bent.  Onzin! Schransen maar!
Het is natuurlijk het andere uiterste, maar zeker voor korte tijd houdt het de stress wel buiten de deur! We moeten er van harte om lachen. (Heel gezond!)
Dhr R sluit af: “De waarheid maakt de mens vrij.”

Op woensdag  17 juli  2013 (een week later dan anders) weer een gezellige en zinnige bijeenkomst  in Alleman Amstelveen met als thema:
Wij ben ik en mijn feesten?  Kan je je een leven zonder feesten voorstellen? Welke feesten vier ik altijd en welke nooit?  Vind ik het belangrijk om bepaalde gebeurtenissen jaarlijks te herdenken?


verslag Martien, met dank aan Hans.

Wie ben ik en mijn grenzen?
Wij zijn op woensdag 8 mei 2013 in Alleman in Amstelveen met zijn vijven bijeen om het thema ‘Wie ben ik en mijn grenzen’ met elkaar te delen. 
Martien heet iedereen welkom en opent het voorstelrondje:

Mevrouw T.  komt hier al lang en blijft doorgaan, zolang ze gezond is.  Ondanks moeilijke  ervaringen in haar leven is zij  daar sterker uitgekomen;  ze is niet meer depri, en nu zegt ze: Ik moet niks, alles mag. Zij sprak met haar vriendin er al over hoe ze  125 wordt.
Zij voelt zich bij deze groep thuis, van alle leeftijden, niet te grote groep, goede thema’s.  Zij woont in een zeer gezellig straatje, waar ze allemaal voor elkaar klaarstaan. Zij vindt het belangrijk om jezelf te blijven.
Mevrouw  Adriënne Bos is maatschappelijk werker van Vita Welzijn  in de wijk Bankras en omstreken. Adriënne Bos  vertelt dat zij uit Amsterdam naar Amstelveen kwam. Vergeleken met Amsterdam kijkt men hier meer  de kat uit de boom.  Men let ook op hoe men er uitziet, vult mevrouw T. aan.
Mevrouw T. helpt mensen graag ,maar haar grens ligt bij onrecht, bijvoorbeeld als iemand een voorziening vraagt terwijl hij het  nog heel goed zelf kan redden.  
De heer K.  kent Martien via de eetgroep van Hoofddorp. Hij is op zeker moment zijn baan kwijtgeraakt en is daardoor in een dip beland.  Hij is wel actief, hij bezoekt via ouderenadviseurs van Vita  oudere mensen twee uur, eens per twee weken.  Ook biedt hij PC-hulp via een keuzegesprek van de vrijwilligerscentrale.  Martien wijst op de Hobby Computer Club (HCC) die hulp biedt bij soft- en hard-wareproblemen. Voor PC-lessen  noem Adriënne Bos :  Silveronline. en mevrouw T. noemt Seniorenweb.  
De heer K.  vindt het fijn om nuttig bezig te kunnen zijn, maar toch ziet hij er soms echt geen gat meer in. Vragen als Hoe gaat het met je? roepen dan problemen op. Als je zegt:  Gaat wel. Dan meteen de wedervraag:  Hoe bedoel je?  Hoe geef je dan je grens aan?  Je kunt niet zeggen dat het goed gaat!  Misschien zeggen: het gaat z’n gangetje ?
De heer  H wijst op culturele verschillen.  Engelsen reageren op How do you do?  gewoon ook met How do you do? zonder direct te antwoorden hoe het met je gaat. Soms is het juist de gewoonte om er gezellig een beetje omheen te praten. Direct  antwoorden op de vraag “Hoe gaat het? “ leidt dan vaak tot hele verhalen en als je dat niet wilt, moet je het niet doen.
Dit herkent de heer  K ook. Een vriend van hem begint hier ook mee als hem wordt gevraagd hoe het gaat!  Dhr K: Een andere man schijnt te zeggen: “Iets beter dan rot!”
Ook een leuke(?): “Vast iets beter dan met jou!”
Als je reageert met “Ik mag niet klagen!” kun je de vraag krijgen “Van wie niet?”
Zo is er altijd wat met de vraag “Hoe gaat het met je?”
De heer  H. had eerst niet zoveel met het thema “grenzen stellen”.  Hij heeft dat meestal niet nodig.  Bij grenzen stellen denk je al gauw aan het afkomen van verslaving.  Misschien dat verslaafden iets aan het thema hebben ? Is het dan helemaal stoppen of langzaam minderen?
Hij werkt ook  als vrijwilliger taalcoach voor vluchtelingen. Zijn grens is dan wel, een jaar en niet langer; daarna weer een ander. Maar de vluchteling kan altijd contact met hem opnemen, al doet niet iedereen dat. Hij heeft wel een klein dilemma met grenzen stellen.
Een leerling kwam soms niet en belde niet af. Bleek dan naar eigen zeggen geen beltegoed te hebben. Was dat waar? De tweede keer weet je dat niet zeker. Daar sta je dan, want  aan de ene kant vind je dat je moet stoppen als mensen zonder afbellen niet komen, maar ja,  het is wel een leuke gast, die als hij komt wel zijn best doet.  Dus dan ga je toch door. Grenzen moet je soms flexibel hanteren.
Mevrouw T heeft ook een Marokkaanse man geholpen met de Nederlandse grammatica. Zij is  ook blij met de Marokkaanse buurvrouw die vraagt  haar erop te wijzen als zij fouten in het Nederlands maakt. Ook Martien praat met een Egyptische buurvrouw met dat doel.
Martien opent nu het afsluitende rondje, want Adriënne Bos moet weg.
Adriënne Bos vraagt de betekenis van deze middag.  Martien noemt het geven van onderlinge steun als een doel.  Mevrouw T. vult aan: Hier  kun je je verhaal kwijt. Dhr K zegt:  Het is gezellig! en de heer H. doet er nog een schepje bovenop: Het scherpt je geest! Genoeg redenen om met Wie ben ik door te gaan en ook anderen hiervoor uit te nodigen.

Het volgende thema op woensdag 12 juni a.s.:
Wie ben ik en mijn gezondheid en hoe word ik (met een goed humeur) 125?
Martien Luijcks met dank aan Hans

 

Wie ben ik en mijn bruggen bouwen, 13 maart 2013

We zijn met 3 volwassen en 1 kind aanwezig, later aangevuld met nog een man.
Eerst bespreken we het verslag van de vorige keer.
mw T is het weekend bij haar schoondochter uitgenodigd, vindt ze erg leuk. O.a. samen winkelen.
Martien is inderdaad naar zijn achternichtje gegaan, ze lachte zeer vriendelijk, is hij blij mee.
Mw. T vertelt dat een familielid terug is verhuisd naar haar geboortestreek nabij Emmer-Compascuum.  Terug naar de oorsprong! Ze past nu niet meer op het hondje, want het baasje is te ziek, het hondje is nu bij dochter van het baasje.
Ze vervolgt: na haar operatie (3 weken geleden), heeft ze hulp in de huishouding tot 10 mei a.s. Ze wilde geen verpleegkundige, want ze doet graag zoveel mogelijk zelf. ‘s ochtends helpt iemand van de thuiszorg haar.

mw T. en Mw S, met zoontje mw S.: Wendell | foto Martien

Dan starten we het thema: bruggen bouwen:
mw T vertelt, door roddelen en geruchten ontstaan vaak vooroordelen, waar mensen vaak in geloven.  Toch kunnen mensen ook veranderen, Dan kunnen contacten met oude vrienden weer worden hersteld.  Bij ruzie is het belangrijk om toch uit te praten, dan sla je toch een brug naar de ander.
Martien vertelt over een ambtenaar die echt bruggen sloeg, waar collega’s alleen continue bruggen afbraken. Ook in de schuldhulp is het belangrijk met bewindvoering en soms ook schuldeisers te praten.
Mw S.  Vertelt over een vriendin waarmee ze bang was wat verkeerd te hebben gedaan. Toen ze elkaar tegenkwamen negeerden ze elkaar. Nadien kreeg mw. S toch een uitnodiging van haar. Toen bleek dat het alleen maar een misverstand was. De brug was weer hersteld.
Mw. T  heeft mooie poppetjes toegezonden naar haar andere schoondochter, die ze niet meer ziet.  Ook heeft ze een kaart gestuurd naar de oudste zoon van haar, met ook haar eigen adres erop.
Ze hoopt zo kleine bruggetjes te slaan, om het ijs te breken.
Zij vertelt dat vroeger zij en haar broer altijd in de verdomhoek zaten van de familie. Ze werden afgeschilderd als onbetrouwbaar en losbandig.  Daarom is mw T uit protest (het interesseerde haar allemaal niets meer)  erg losbandig geweest (aan de verwachting voldoen). Nu is ze weer zichzelf geworden, mede dankzij een goede vriendin en ook hierdoor.
Ze was blij toen ze in de schuldhulp kwam, maar als ze binnenkort weer uit komt, viert ze toch een feestje.
Toen ze uit het ziekenhuis kwam hadden de buren allemaal bloemen gegeven. Met Pasen zal ze wat leuks terugdoen, als blijk van dank.
Ze vat samen: als je lak hebt aan iedereen, dan blaas je alle bruggen op. Het was een sombere periode verzucht ze.
Dhr H, die inmiddels is aangeschoven: het kabinet probeert ook veel bruggen te slaan! Hij vertelt iets over irritaties.

Het nieuwe thema voor 10 april a.s. is: Hoe ga ik om met kleine irritaties?

Verslag Martien 16mrt’13

MW TMw. T. | foto: Martien

Wie ben ik? Wijkcentrum Alleman, 13 februari 2013
We waren vandaag met z’n tweeen om het eigenste thema:  “Wie ben Ik?” te bespreken.

In de gezellige hal van het wijkcentrum begonnen we:
Mw T. (zie foto) vertelde dat ze de laatste jaren steeds dichter bij zichzelf is gekomen. Het is een verschil van dag en nacht met vroeger. Waar ze toentertijd veel  drukker in haar doen en laten was, straalt ze tegenwoordig meer rust uit. Altijd maakte ze voorheen veel afspraken als ze ergens naar toeging, terwijl ze nu vaak gewoon op goed geluk ergens heen gaat, en vertrouwt dat ze wel een gezellig iemand ontmoeten zal, of om te zien wat ze leuk zal vinden.
Ze vertelt dat ze daarbij veel steun heeft gehad van een goede vriendin, die haar in die jaren veel steunde, waar ze goed kan en kon praten. Ze past nu vaker ook op de kleinkinderen en soms ook op de hond van de buren.
Ook heeft ze veel steun gehad van de gemeente Amstelveen. De grote onrust en zenuwachtigheid die de schuldeisers en deurwaarders brachten door de vele dreigende brieven, is nu helemaal voorbij. Dankzij de schuldhulp is er nu ook meer rust in het huiselijk leven.  Ook heeft ze nu genoeg geld om van te leven.  Waarbij ze soms ook nog een extraatje kan krijgen om wat bijzonders te doen voor verjaardagen en zo.
De vrede met haar jongste zoon is nog niet getekend, maar met haar oudste zoon en zijn vrouw is het contact verbeterd. De kleinkinderen zien de verandering in haar leven duidelijk en spreken haar daar ook over. Ze zien haar graag komen.
Ook haar huishoudelijke hulp is blij met haar adviezen hoe hij alles moet reinigen.
In de Kapperschool aan de Weteringschans is zij welkom als model!
Ze vindt dat tegenslagen haar sterker hebben gemaakt!
Ze raadt iedereen aan om niet in de put te gaan zitten, de rug recht te houden en vooruit te blijven kijken. Er zijn altijd mensen om je heen die je daarbij (wederzijds) kunnen steunen.
Martien vertelt dat hij nog steeds niet op bezoek geweest is bij zijn achternichtje. Hij probeert op haar 1e verjaardag echt te gaan.
We trekken de conclusie dat werkende mensen vaak erg weinig tijd over hebben.

Het thema voor de volgende keer op 13 maart a.s. is:  Wij ben ik en mijn bruggen bouwen?


affiche9jan13.jpg

Hoe kijk je tegen het nieuwe jaar? Woensdag 9 januari 2013
Met z’n drieen beginnen we deze middag.
Mw D.: Wij weten niks zeker voor dit nieuwe jaar, ik hoop werk te krijgen, desnoods via de BLL IG, wil niet rot klusjes opgedragen krijgen! (Instemming)
Ze kan nog steeds bij het ISP vrijwilligerswerk blijven doen.
Dhr H. weet nog niet of hij op vakantie gaat dit jaar, misschien Spaans leren. Hij blijft rondleider in A’dam. Ook blijft hij veel zingen:  in 2 koren, Allegria en het Pauluskoor , en privé zingt hij ook nog met iemand.

Tenslotte bekijken we nog foto’s van de Nieuwjaarsduik in de Molenplas, (foto’s Petra Krom) en ook luisteren we naar het lied Who am I. van Country Joe and the Fisch, waarin een mooie mensvisie te vinden is.  Martien en dhr H maken de Nederlandse tekst “zingbaar”.
Bijgaand vindt u ook het affiche voor deze bijeenkomst. Mét een edelweiss, de eerste bloem van het jaar!
Het nieuwe thema voor Woensdag 13 februari is: Wie ben ik??

 

Wie ben ik en mijn verleden. Wijkcentrum Alleman d.d. 12-12-12 !

We waren vandaag met 3 gesprekspartners. Mw R. wachtte nog op een operatie en kon er niet bij zijn.
Eerst worden de verslagen gecontroleerd van de laatste 2 keren. De ietwat moderne spelling wordt voor lief genomen. De verslagen zijn goed.

Dan beginnen we met het thema:  mijn verleden.
Martien vertelt dat hij een periode geprobeerd heeft de harde “G” onder de knie te krijgen. Dit was toch overmoedig. Bij het woord “gegoochel” kwam hij er niet meer uit. Toen besloot hij zijn afkomst niet meer te verloochenen.
Mw. D kwam met haar 9e jaar in Nederland, Op de school in haar geboorteland Ghana droegen de kinderen nog schooluniformen en droegen ze kort haar. Het was een hele verandering voor haar toen ze hier op school kwam: geen uniform, geen gekortwiekt haar.  Het duurde een lange tijd eer het haar weer gegroeid was.
Martien: Een vriendin heeft een echt  zware jeugd gehad. Daardoor is ze nu opgenomen en lijkt er niet meer uit weg te komen Dit om te laten zien hoe het verleden mensen soms min of meer inhaalt!
dhr. H: Het oude jaar heeft altijd iets van terugblikken, om zo de waarde ervan te bepalen.
Mw D. wilde toen ze 16 jaar was doktersassistente worden, maar schrok toen ervoor terug omdat ze niet tegen bloed kon. Nu kan ze wel tegen bloed.  Met 16-18 jaar moet je kiezen voor een beroep, dat is vaak wel moeilijk om de goede keuze te maken.
Martien vertelt over zijn vroegere werk bij Tieners Aktief  dat juist bedoeld is om tieners diverse vrijwilligerswerkervaringen aan te beiden. Hij vraagt zich af of het er nog steeds bestaat?
Mw. D. kijkt terug op de ruzies die ze vroeger had, en vraagt zich nu af of die echt wel nodig waren?
Het is de vraag of je er nog wat aan kunt doen?
Martien vraagt ieder welke plannen ze hebben voor ouderjaar?
Mw. D, wil graag naar een kerkdienst op oudejaar, dat is een Ghanese gewoonte.
dhr H. gaat de avond samen met vakantievrienden doorbrengen.
Martien hoopt samen met 3 vriendinnen oudjaar door te brengen.
Tenslotte zoeken we naar het Thema van woensdag 9 januari 2013:
Mw D stelt voor “Wie ben ik en mijn nieuwe dag in 2013? Wij zijn het daarmee eens.

Verslag ML 20131217

Wie ben ik en mijn veiligheid, Wijkcentrum Alleman, dd 14 november 2012.

Rond dit thema waren wij totaal met 3 mensen actief in gesprek.

Hier het verslag van de middag.
In Holendrecht in de Bijlmer is de pinomaat weggehaald, dit wegens de berovingen (d.w.z. afpakken van de portemenee of het geld dat net was gepind) door jongeren van 18-19 jaar oud,  die de buurt daar onveilig maken.
Na 19.00 uur durven veel vrouwen daarom niet meer over straat.  De Jongeren hebben onderling ook nog eens veel geweld, met soms moord als resultaat.
Er zijn 3 buurthuizen vlakbij te vinden, maar daar maken deze jongeren, vaak ongeschoold. Geen gebruik van.

Hoe kunnen wij de veiligheid vergroten?
Is het meer politie op straat? Is het een jeugdhonk voor de diverse groepen jeugd? Zijn het straathoekwerkers of jongerenwerkers?  Of nog andere ideejen.
Wij weten het ook niet.

Hier is de veiligheid nadrukkelijk in de directe omgeving.
In andere gevallen kan de onveiligheid ook uit je verleden stammen!

Daarom besluiten wij de volgende keer woensdag 12 december als thema:
Wie ben ik en mijn verleden!

Wie ben ik en mijn collega’s, in Wijkcentrum de Alleman dd. 10 oktober 2012

Wij zijn met 5 mensen bijeen om onze verhouding met collega’s zo openhartig als ons is gegeven te bespreken met elkaar. Dit tot begrip van elkaar en de relatie met collega’s
Martien heet iedereen welkom en opent het gesprek.
Mw. T is tot 18 jr in een kindertehuis geweest Toen ze nadien hoofd van de keuken werd  ze altijd gepest m.n, door een Duits meisje dat haar telkens aanpakte wegens haar afkomst.  Dit duurde tot ze haar een keer bedreigde met oorlogsverleden als Duitse, en dat ze wel mocht oppassen. Toen bond ze wel in.
Nadien was ze altijd de beste maatjes met de collega´s mede wegens enig respect voor haar optreden.
Toen ze na diverse verhuizingen 5 jaar geleden, na de scheiding met haar moeder naar Rotterdam ging, beviel haar dat niet, en kon ze via woningruil weer terug naar Amsterdam.
Mw D. werkte in een groep meiden, waarvan 2 met elkaar in onmin waren, zij zat als het ware tussen hen beiden in. Op zeker moment na maanden vijandschap tussen beiden, ging mw. D bemiddelen, zij probeerde hen tot openheid te brengen, en zei, als het zo doorgaat ga ik bij de andere meiden zitten.
Toen begroeven de beide kemphaantjes hun strijdbijl en tekenden de koele vrede.
Martien had eens onmin met een collega, die vond dat hij zijn snor drukte. Toen hij eens na maanden voorbereiding een Marokkaanse dag (met gescheiden ruimtes voor de vrouwen) op een buurthuis in Haarlem Noord organiseerde, samen met Marokkaanse vaders en buurtbewoners; belde de radio in het begin van de dag. Martien dacht, ik heb het bedacht, dus zij geven de telefoon wel aan mij, maar nee hoor, zij vertelden de radioman dat het een mislukte dag was, weinig opkomst etc. Martien baalde ervan, het begon immers pas!
Later vroeg die collega aan hem om de paardenkar te gaan begeleiden.  Martien baalde teveel en was wat arrogant, dus weigerde dit. Toen nam de collega hem bij zijn kraag en tilde hem een stukje op. Niet leuk voor hem.
Als je zo´n akkefietje hebt gehad, herstelt de relatie niet snel, hoewel formeel lukte het nog wel.
Dhr H had wel met diverse collega´s samengewerkt, maar moest constateren dat toch weer enkelen moesten worden ontslagen op zijn oude werkplek.
dhr K. had ook diverse collega´s meegemaakt maar paste even.
Mw. T. had met een kleinzoon een kleine controverse: “jij bent de Ca.-oma” zei hij in de auto met haar zoon. Dit droeg bij tot het uit elkaar gaan van moeder en jongste zoon.
Zodoende was er alleen nog contact tussen de beide zonen onderling. En tussen moeder en oudste zoon. Moeder zond wel nog brieven maar het leidde tot op heden niet tot herstel van contact. Hij was zelfs niet op de begrafenis van zijn vader.
Sommige bedrijven onderzoeken de sterrenbeelden van de collega´s. toch blijkt alleen het seizoen waarin geboren bent echt enige invloed te hebben op je karakter en zo.
Hoe veranderbaar is de mens en zijn sterrenbeeld?  Iedereen is uniek!
Het gaat om de balans tussen gevoel en verstand, tussen links en rechts, boven en onder etc.
Dhr H wijst op het artikel in de Volkskrant dat de groei in zelfhulp-boeken: werken aan jezelf, positief zelfbeeld, geluk is maakbaar. Positief denken komt geluk tegemoet. Maar brengt niet gelijk geld!
Martien: je leert je vrienden kennen bij het verdelen van de erfenis!
“De een heeft een nieuwe Iphone, ik wil hem ook hebben?"
Dhr K: Wanneer ben je tevreden?  
We kiezen voor het thema van de volgende keer op 14 november: Wie ben ik en mijn veiligheid?
nieuwtjes als ouderen van Amstelveen vaker beroofd, eng tunneltje dat we elkaar aanpraten. Kapotte fietsen, toch niet door die vriendelijke scaters?  Aanspreken op gedrag, en dan een klap krijgen? Tram 5 Amsterdam de meeste zakkenrollers!
Dus volgende keer Wie ben ik en mijn veiligheid


Omdat in de Alleman een stemburo was gevestigd, en de opkomst navenant was, ging se bijeenkomst van 12 september 2012 niet door.

VERSLAG WIE BEN IK EN MIJN FATSOEN 1?
Wijkcentrum Alleman d.d. 8 augustus 2012

We waren vandaag met 2 personen bijeen.
Naar aanleiding van het verslag van Wie ben ik en mijn jaloezie,
- soms zijn complimentjes niet zo gemeend, meent men het misschien juist in het tegendeel?
Martien geeft graag complimentjes terug, of soms bedankt hij alleen maar vriendelijk.
- stoppen met roken is soms moeilijk zeker als je ontwenningsverschijnselen krijgt
- een jong poesje in huis, is leuk voor het contact met de buren. Hij eet graag haring en kattenmelk.
de kanarie is in gevaar. Maar staat nu veilig.

Thema mijn fatsoen.
Mw. R. is toch naar de uitvaart van haar moeder geweest en heeft zo waardig afscheid van haar kunnen nemen. Toch een kwestie van fatsoen
Een vriendin was recent overleden Mw R en een vriendin hadden haar de laatste jaren gesteund. Op een dag werd zij onwel, haar alarm ging af, en werd met spoed in het hospitaal opgenomen, haar kinderen hadden al 20 jaar niet naar haar omgekeken. Bij het bepalen van welk kleed zij zou dragen in de kist, waren de erfgenamen nog niet in beeld. Mw R kocht op haar verzoek altijd vrolijke nachthemden, dus dit kreeg ze ook aan bij haar laatste aardse weg.
Het was een kwestie van fatsoen om hen de beschikking te geven over de financiën en hen de urn met de as van de overledene netjes aan te bieden. Geen interesse!
Nu zal mw. R. samen met de vriendin de as t.z.t. gaan verspreiden in Scheveningen.

De volgende keer is woensdag 12 september a.s. en dan nemen wij dit thema nogmaals onder de loupe (vergeet niet te stemmen)!


Wie  ben ik …  en mijn jaloezie?
Verslag van  de Wie ben ik?  bijeenkomst van ISP Amstelland in wijkcentrum Alleman te Amstelveen
op woensdag 11 juli 2012  14.00 – 16.00 uur

Aanwezig:  Martien Luijcks (ISP en gespreksleider), Mw. R, dhr A, Dhr.H. en Hans >

Na een voorstelrondje praten we over het onderwerp jaloezie.  Het verslag van de vorige bijeenkomst over roddelen gaf al wat ingangen. Jaloezie als aanleiding tot roddelen.
Jaloezie is iets menselijks, dat zit er al van jongsaf aan in. Kinderen zijn vaak jaloers. En helemaal kwijt raken we het nooit. Het gras ziet er aan de andere kant van de heg bijna altijd groener uit. Bijna iedereen is in zijn leven kortere of langere tijd jaloers geweest op een ander, op iets wat een ander had, wat jij niet had of wat iemand kon, wat jij niet kon.  Dat herkennen we wel, maar niet iedereen even sterk. Mw. R. interesseert het niet wat anderen meer hebben of meer kunnen dan zij:  Dus ik ben ook niet jaloers.  Maar eerder dan dat we jaloezie bij onszelf ontdekken, zien we het bij anderen. Soms denken we of  weten we zeker dat anderen jaloers zijn op ons.
Jaloezie wordt meestal niet gezien als een goede eigenschap. Het wordt door ouders en onderwijzers meestal afgekeurd bij kinderen.  Je mag of moet niet jaloers zijn.  Je moet tevreden zijn met wie je bent en wat je hebt.  Maar goed, kunnen we dat altijd?
Niemand is graag jaloers en zal van zichzelf toegeven dat hij dat is. Nu ja, een beetje jaloers, dat mag nog net wel.  Of als je zegt dat je wel stikjaloers was, dan ben je er nu overheen.  Jaloers zijn is dus tijdelijk bij onszelf; bij anderen zien we snel dat ze jaloers waren, jaloers zijn gebleven en waarschijnlijk altijd jaloers zullen zijn.  Alsof het soort eigenschap is.
Jaloezie kan samen gaan met heftige emoties.  Meestal zijn die negatief. Jaloezie kan soms ertoe leiden, dat je degene op wie je jaloers bent iets wilt aandoen of afpakken.  Je kunt zelfs jaloers zijn op iemand om wie hij of zij is. Ook al weet je als je nadenkt dat het niet terecht is of zelfs nergens op slaat, dan nog kan je dat niet altijd van je afzetten.  In uiterste gevallen wil je wraak nemen, ook al heb je daar geen enkel voordeel van.  Er komt dan een waas voor je ogen en dan heb je jezelf niet in de hand.
Jaloezie heeft lang niet altijd met iets reëels te maken. Je kan soms al jaloers zijn, omdat je bang bent dat iemand anders meer krijgt, meer heeft, meer geluk in het leven heeft…
Afgunst – iemand anders iets niet gunnen - en jaloezie liggen vaak dicht naast elkaar, maar voor de deelnemers in deze groep niet altijd even dicht. Sommigen vinden jaloezie erger dan afgunst en anderen vinden dat juist andersom.
Martien wijst erop dat jaloezie bij hem soms ook positief werkt.  Hij is soms jaloers op  hoe een goede vriend van hem kan schrijven en met mensen omgaat, maar dat stimuleert hem om net zo goed te worden.
Jaloezie leidt soms tot ongelukken. Bijvoorbeeld in het verkeer.  Iemand die je in de auto op de snelweg passeert en er in het voorbijgaan nog even op wijst, wat voor een mooie auto hij heeft (ja het gaat vooral over mannen),  kan zoveel ergernis en afgunst op roepen, dat je ter plekke een race begint met soms ernstige gevolgen, ook voor anderen.
Jaloezie komt ook regelmatig voor in relaties. Je vriendin is op een feestje veel  leuker met die vreemde vent dan dat ze met jou is.  Het gevolg is dat je je vriendin op dat moment of na afloop verwijten gaat maken.  Haar reactie: Ben je soms jaloers?  Dat voelt dan dubbel vervelend. Maar het kan ook reden zijn om jaloezie in jullie relatie eens aan de orde te stellen.  Aan de andere kant is het mogelijk dat je vriendin je juist expres jaloers wilde maken:  om ervoor te zorgen dat jij wat aardiger voor haar bent.
Mw. R. geeft het voorbeeld dat zij met jaloezie van een andere vrouw werd geconfronteerd. Die kwam met volkomen onterechte beschuldigingen.  Gelukkig heeft zij, toen zij er via anderen van hoorde er met die vrouw over kunnen praten.
Wat doe je als je jaloezie voelt?
Als je durft: er met die ander op wie je jaloers bent, erover praten. Dan merk je vaak, dat die ander het helemaal niet zoveel beter heeft getroffen dan jij denkt.  Je kunt ook denken:  vergeleken bij anderen heb ik het helemaal niet zo slecht.  Als je tevreden bent over jezelf, ben je minder vatbaar voor jaloezie.  Martien zegt dat hij momenteel heel tevreden is met zijn oude laptop en niet jaloers is op een collega met een veel mooiere. Hij is dit jaar twee laptops kwijtgeraakt en door daar aan te denken (dat was bijzonder vervelend) voelt hij zich nu  tevreden met zijn oude beestje.
Een conclusie trekken doen we niet. Nu ja, een beetje dan:  een beetje jaloezie is niet erg, maar laat je er niet door opvreten. En  mw. R zegt:  Als je zelf blij bent, mag een ander ook blij zijn en is er geen reden tot jaloezie.
Evaluatie van het gesprek:
“Gezellig.” “Leerzaam.”  “Zinvol en gezellig.”  “ Als ik me nu heel erg jaloers had gevoeld, had ik het hier waarschijnlijk niet gezegd.”  “Blij, dat we het zo breed hebben behandeld.”
Onderwerp voor de volgende keer (suggestie van dhr H.):
Wie ben ik en… het fatsoen?   Na tientallen jaren sinds de jaren zestig van de vorige eeuw, moest je je vooral bevrijden van het fatsoen, dat je door anderen werd opgelegd.  In de  laatste tien jaar wordt er weer positiever over fatsoen gesproken. We vinden onszelf fatsoenlijk, maar willen graag dat anderen zich ook aan de fatsoensregels houden. En laat het niet bij praten: fatsoen moet je doen!
Geven wij dan zelf het goede voorbeeld of verwachten we dat van anderen?

Verslag “Wie ben ik en het geroddel, ook het mijne? 
Wijkcentrum Alleman woensdag 13 juni 2012.

In de gezellige hal van het wijkcentrum waren we met vier mensen bijeen om “ons” wel of niet geroddel onder de gezamenlijke loep te nemen.
Martien: Roddelen heeft een functie op sommige momenten.
Mw. R. Op een kinderinternaat werkte het als waarschuwing tegen problematische personen/situaties. Er was recent weer een reünie en een ex-vriendje kwam na 5 jaar weer logeren. Hij wilde iets van Mw. R, maar daar had zij helemaal geen trek in. Zij ging daarom gewoon haar eigen gang en ging de deur uit. Zij merkte bij thuiskomst, dat hij alweer vertrokken was.  Ze heeft de indruk dat roddelen vaak uit jaloezie voortkwam. De ander is mooi gekleed, heeft een leuke vriend(in), mooie brommer, het kan van alles zijn.
In gezinnen kan het een manier zijn om een Wij-Zij situatie te realiseren.
Mw. R. wilde op haar 16e levensjaar niet het slaafje worden van de andere kinderen van haar moeder en ook niet het hebbeding van haar kostganger (verkrachting)! Moeder heeft daarna zoveel kwaad over mw. R. verspreid, dat er een kloof ontstond, en in stand blijft, tussen haar “intieme” gezin en mw. R.
Rosta, stagiair van het ISP, is van mening dat roddelen meer iets is van meisjes is. Jongens zijn meer recht op de man af.
Martien merkt op dat jongens toch wel vaak praten over meisjes, waarvan ze zeker menen te weten, dat die het “met iedereen doen”. (waarschuwend?).
Mw. Sandra is nieuwe vrijwilliger van het ISP voor Amstelland.
Zij werkte voorheen bij een wasserette, waar zij de enige Nederlands sprekende medewerkster was. Tijdens de pauze at zij zodoende altijd samen met de baas. Dit gaf bij de andere meisjes veel geklets alsof zij iets met de baas zou hebben! (jaloezie).
Martien: zolang ze over je praten ben je de moeite waard!
Rosta is ook zanger, als hij optreedt ziet hij vaak andere zangers in het publiek met elkaar praten over wat hij volgens hen fout doet. Je moet oppassen dat je dat dan niet teveel aantrekt, anders maak je meer fouten.
Martien: soms is de mogelijkheid tot roddelen een soort beveiliging. Bijvoorbeeld als je afhankelijk van iemand bent, is het handig als je iets van hem/haar weet, zodat je niet met jezelf hoeft te laten sollen.  
Ook kan het roddelen dienen om iemand weg te houden (zie ook hierboven).
Er wordt soms ook positief over iemand geroddeld. Dan is het een soort referentie. Meestal is hierbij toestemming verleend door diegene waarom het gaat.
We denken dat meisjes vaker jaloers zijn en dus ook eerder roddelen.
Mw. R. had een partner die zij helemaal los liet, Hij kon gaan en staan waar hij wou.
Zo kon zij hem op afstand houden, want ze kon een vaste relatie niet aan door alle ervaringen in haar jeugd. Hij was wel goed voor haar kinderen, daarom ging ze met hem om.
Hij zit nu bij een vrouw, die hem helemaal afschermt. Dit vindt mw. R egoïstisch.
Rosta: Roddelen is verboden binnen de Islam. Je moet tevreden zijn met wat je hebt.
Mw. R. roddelen is alleen maar jaloezie. Door alle verkrachtingen die zij in haar jeugd meemaakte, voelde zij zich lang vies en besmeurd. Daarom wilde ze ook geen vaste relatie. Maar ondanks alle lidtekens heeft zij nu vrede met haar verleden en zichzelf gevonden.
Rosta: het oorlogsverleden kan soms terugkomen in bijvoorbeeld heftige momenten.
Martien: het is belangrijk het een vorm te geven,als een soort ventiel.

Als Thema van woensdag 11 juli 2012 kiezen we: Wie ben ik en mijn jaloezie?


Wie ben ik en mijn vooroordelen woensdag 9 mei 2012

Of hoe vooroordeel leidt tot isolement en hoe aan te pakken.

Als iemand je niet aanstaat, dan leidt dat intuïtieve gevoel gelijk tot een vooroordeel jegens die persoon. Hoe kun je dat herzien?
Bijvoorbeeld: Als je moeder je al jong afwijst,  waardoor  je in een kindertehuis belandt.
Ben je daar van 8 tot 16 jaar oud, wil je moeder je terug! Voor jouw gevoel om voor je nieuwe broertjes en zusjes te zorgen, maar daarvoor bedank je als jongevrouw van 16 vriendelijk. Dochter voelde de afstand die moeder jegens haar had. Het vooroordeel vanuit de moeder. Het was op dat moment voor de dochter niet bespreekbaar. Een vooroordeel van dochter?
Zo raakte ze het contact met moeder en haar broertjes en zusjes meteen weer kwijt.
Soms is het veelvuldig hanteren van een vooroordeel venijnig.  Het kan leiden tot achterdocht jegens de mensen om je heen, en zo het risico van eenzaamheid vergroten.
Voorbeeld 1.
Een vrouw heeft een lat-relatie met de vader van haar kinderen. Soms was dat pijnlijk voor de partner, het risico van verlaten voor de moeder. Gelukkig bleef het contact goed.
Het lijkt belangrijk om contacten te koesteren.
Voorbeeld 2.
Een vrouw heeft contact met het gezin van een van haar zoons. met de andere zoon en zijn gezin heeft ze geen contact meer.  Er zijn tussen haar en hem vooroordelen ontwikkeld, die door derden weer werden bevestigd, waardoor de boel nu rotsvast zit. Gelukkig is het contact met het gezin van de andere zoon wel goed.  De vrouw heeft ook een goede band met deze kleinkinderen, Zij kan hen zelfs plezier bieden bij het leren, waardoor ze aardrijkskunde een leuker vak gaan vinden.
Voorbeeld 3.
Een vrouw zoekt contacten, neemt deel aan schildercluhs van een buurthuis, waar ze echter last heeft van de vooroordelen om haar heen. Ze stopt er snel mee.
Voorbeeld 4
Een buurvrouw neemt deel aan een kaartclub. Ze stopt ermee omdat ze het gevoel heeft dat er over haar geroddeld wordt.
Voorbeeld 5.
Een ex-kindertehuis-vriend wil een relatie met een vrouw, want hij wil vanuit Canada terug naar Nederland migreren.  En graag als partner van de vrouw hier verdergaan. De vrouw ziet dit als een vooroordeel van hem. Zij heeft het vooroordeel dat hij altijd alleen maar aan zichzelf denkt.
Voorbeeld 6
Een vrouw neemt deel aan busreisjes voor alleenstaanden,  Ze ontmoet gelijkgestemden en gaat vanaf die tijd samen met hen op stap. Het is altijd gezellig.  Helaas worden deze vriendinnen ouder, waardoor ze niet meer meekunnen. Nu moet ze weer nieuwe contacten zoeken. Ze wil graag met jongeren contact.
Voorbeeld 7.
Een man wandelt over straat en groet alleen vriendelijke mensen, hij heeft het vooroordeel dat mensen die niet vriendelijk kijken, ook niet vriendelijk kunnen zijn!

Met z’n tweeen ronden wij dit gesprek af.
Thema voor woensdag   13 juni a.s. 14 uur a.s..Wie ben ik en het geroddel, ook het mijne?
Verslag Martien Luijcks

Verslag Wie ben ik en mijn intuitie 2,
Wijkcentrum Alleman, woensdag 11 april 2012

Tekstvak: Momenteel is het boek Ons feilbare denken van Daniel Kahneman, Amerikaans psycholoog en winnaar van de Nobelprijs voor economie in 2002 in de belangstelling.   Hij onderscheidt in het denken Systeem 1 en Systeem 2. Systeem 1 is alles wat ons automatisch aan indrukken en oordelen te binnen schiet. Intuitie valt daar ook onder. Systeem 2 is het denken dat rekent en controleert en echt moet worden aangezet. Maar S 2 is nogal een luie controleur die wat S 1 oppert vaak goedkeurt. Want al kunnen we niet zonder S1, de intuitie zit er toch geregeld naast. Intuitie is voor Kahneman dus niet iets zweverigs of een eigenschap van helderzienden, maar iets wat iedereen altijd gebruikt. In het boek heeft hij een paar mooie voorbeelden hoe je er met intuitie makkelijk naast kan zitten, zeker als het gaat om het voorspellen van zaken. Want de grote moeilijkheid is dat we niks van toeval moeten hebben en voor een goed samenhangend verhaal de werkelijkheid graag inruilen.  We waren met 3 personen bij elkaar om nogmaals het onderwerp Intuïtie, goed of slecht? onder de loep te nemen.
Ook anno 2012 in de ingewikkelde samenleving die Nederland is, waarin we alles denken te weten en te kunnen berekenen, speelt intuïtie bij veel mensen (ook politici en zakenmensen) een grote rol. Bijv. als het gaat om beslissingen over de toekomst te nemen en zeker als het gaat om persoonlijke verhoudingen en hoe we andere mensen beoordelen.
Mw. T vertelde over de problemen die zij had met een schoondochter. Vanuit haar intuïtie (systeem 1) had zij al vanaf het begin een negatief beeld bij hun relatie. Haar zoon hoopte echter lange tijd op de mogelijkheid van wederzijdse acceptatie. Toen hun kind van acht (haar kleinkind) haar na een operatie vanwege kanker nogal onhandig 'kankeroma' noemde, was ze even heel boos geworden en escaleerden de spanningen. Ze had haar kleinzoon duidelijk laten merken dat hij dat nooit meer mocht zeggen. Haar zoon en schoondochter vonden dat ze te boos tegen hun kind was opgetreden. Er werd toen blijkbaar ook over haar geroddeld, waardoor het contact tussen oma en kleinzoon verloren is gegaan.
Dhr K. bevestigt de problemen van het intuïtieve denken. Emoties spelen daarbij een rol, net zoals generalisatie. Op basis van één opvallende (vaak slechte) ervaring denken we iemand helemaal te kennen. Soms komt er helemaal geen directe ervaring aan te pas, zoals bij vooroordelen. Denk aan 'eens een dief altijd een dief' of 'een keer gek, altijd gek'. Systeem 2 denken toevoegen, bijv. door andere informatie bij het intuïtieve oordeel te betrekken (Mensen kunnen veranderen en veranderen!) helpt vooroordelen te nuanceren.
Martien concludeert dat systeem 1 dus een soort globale inschatting geeft, terwijl systeem 2 een meer analytische aanpak toevoegt. Vaak helpt systeem 1 je wel door de meeste problemen van het alledaagse leven heen, omdat je snel en automatisch moet reageren. Als je alles uitgebreid zou moeten analyseren (systeem 2) voordat je tot handelen over gaat, dan kom je tot niets. We kunnen zeker niet zonder intuïtie. We zien bijv. vaak onmiddellijk of we iemand kunnen vertrouwen of niet. Maar, gezien het succes van programma's als Opgelicht, werkt ook die intuïtie niet altijd feilloos. Dus even stilstaan en nadenken, helpt echt. Werkt intuïtie beter dan nadenken? We hebben veel vertrouwen in onze intuïtie als de dingen gegaan zijn als we tevoren (intuïtief) hadden gedacht. Als het anders is gelopen, dan geven we niet gauw toe, dat onze intuïtie gefaald heeft. Bijvoorbeeld, als het over mensen gaat, die we niet mogen: als je iemand beter leert kennen, dan kan je oordeel over hem of haar soms (niet altijd!) helemaal veranderen. Je intuïtie kun je verbeteren door ervaringen (ook van anderen) toe te voegen. Mevrouw T. heeft een set Inzichtkaarten meegebracht. Dat zijn 78 kaarten met een verstandige tekst erop. Door zo'n kaart te trekken, kom je op andere gedachten. Zo'n kaart bevordert het inschakelen van systeem 2. Van andere mensen horen hoe die tegen jouw problemen aankijken is ook een bedoeling van de Wie ben ik bijeenkomsten. Dan leert iedereen wat van elkaar. Daarmee sluiten we af.

De volgende keer is op woensdag 9 mei a.s. en gaan we hiermee verder. Het thema is “Wie ben ik en mijn vooroordeel.” Zijn vooroordelen altijd slecht of soms toch goed? Kunnen we wel zonder vooroordelen leven? Iedereen, met en zonder vooroordelen is van harte welkom.

Martien Luijcks, met dank aan Hans Koster.

 

Wie- ben- ik en mijn intuitie bijeenkomst (1e) 15-03-2012


Vandaag ging de bijeenkomst in Amstelveen over intuïtie. Wat is intuïtie en kan je dit meten, zijn vragen die aan bod waren gekomen.
‘Intuïtie zijn voorgevoelens die iemand kan hebben’, zegt Hans. ‘Moederintuïtie is veel sterker’, zegt Souad. ‘Intuïtie wordt gezien als een zesde zintuig’, zegt Rosta. ‘Soms voordat ik ging voetballen met mijn broertje, zei mijn moeder ‘ ik voel me niet goed jongens en ik wil niet dat jullie gaan voetballen’. Haar gevoel kwam uit en dit kan ik koppelen aan intuïtie.
Intuïtie  is meer het inschatten van een situatie of een persoon en daar al dan niet een goed gevoel bij hebben. Sommige mensen voelen zich minder comfortabel bij een bepaald persoon in de buurt of hebben het gevoel dat ze een bepaalde route die dag beter niet zouden lopen, waar ze normaal gesproken niet gealarmeerd wel zouden gaan lopen. Mensen gebruiken ook hun intuïtie bij bepaalde belangrijke keuzen die ze in hun leven maken. Bij de keuze van een bepaalde partner of de keuze van een nieuwe woning of het peilen van een nieuw vriendje waarmee de dochter thuiskomt. 
Kortom bestaat intuïtie voor sommige mensen die er strek in geloven wel, en voor sommigen bestaat deze zogenaamde zesde zintuig niet

Souad en Rosta

 

Wie ben ik en mijn inzicht een genezing
d.d. 8 febr. 2012 in Wijkcentrum Alleman  14.00u.

We waren met 3 personen samen om dit onderwerp bij de horens te vatten.
Mw. R. begon. Zij had vroeger altijd veel zorgen gehad over hoe zij overkwam. Nu was ze tot het inzicht gekomen dat ze best direct kon uiten wat haar dwarszat. Zo was haar leven een stuk makkelijker geworden.
Dhr H. herkende zich niet helemaal in de relatie tussen inzicht en genezing. Het deed hem denken aan de oude psychoanalyse, waar inzicht voor de genezing uitging, althans dat was (is) de pretentie ervan.
Hij wierp de vraag op inhoeverre inzicht bij verslaving leidde tot abstinentie (geheelonthouding). Hij dacht niet dat het besef over het ontstaan van de verslaving tot afkick zou leiden. Dus wat is hier inzicht.
Martien vatte samen dat altijd waar was: “als het inzicht goed is, dan helpt het”.
Hij geeft als voorbeeld: als ik in een nieuwe groep binnen kom, ben ik eerst onzeker. Naarmate ik me meer in de groep bevind, zal ik ook meer inzicht hebben in personen en gewoonten, dit inzicht maakt dat ik mij meer op mijn gemak voel.
Dhr. H. vraagt zich tenslotte af hoe hij mensen kon motiveren tot het leren van een voor hen vreemde taal: Nederlands.
Mw R. oppert dat je dan toch eerst moet weten waarvoor het goed is
Martien noemt als voorbeeld: het kunnen helpen van je kinderen met hun schoolopdrachten..
Mw. R. vertelt nog dat ze bij haar zoon thuis, zag dat ze allemaal aan de PC of aan mobieltjes e.d. zaten. Ze heeft hen verteld dat ze dat niet leuk vond, en liever gezellig met elkaar in gesprek wilde zijn. En dat ze anders niet hoefde te komen. Vroeger had ze dat nooit gedurft.
De beide heren beamen dit volmondig
Tenslotte vertelt mw. R dat ze meestal meteen ziet of een relatie goed is of niet.
Dit brengt ons op het thema voor de volgende bijeenkomst woensdag 14 maart a.s.: Wie ben ik en mijn intuïtie? Opnieuw in Wijkcentrum Alleman om 14.00 uur.

 

Op 11 januari was de eerste Wie ben ik? bijeenkomst van het nu pas begonnen jaar 2012.
Locatie: buurtcentrum Alleman in Amstelveen. Thema: Ik en mijn geluk (in het nieuwe jaar). Martien, Hans en Kim lieten daar hun gedachten over gaan.
Geluk en nieuwjaarswensen
Omdat het thema zo geformuleerd duidelijk deed denken aan de meest gebruikte wens voor de feestdagen: Prettige Kerstdagen en Gelukkig Nieuwjaar, stonden we eerst stil bij het fenomeen nieuwjaarswens. We (ook de deelnemers aan de discussie) sturen steeds minder kaarten, maar ontvangen ze nog wel graag. Veel gaat ook per email of via Facebook, maar dat lijkt toch wat onpersoonlijker. Is zo'n wens voor een gelukkig nieuwjaar een formaliteit ? Stelt die wens van geluk niet al te veel voor? Hans bracht naar voren dat je je vrienden toch moeilijk een 'ongelukkig nieuwjaar' kan wensen. Bovendien stellen mensen zonder veel contacten, zoals alleenwonende ouderen zonder veel familie zo'n wenskaart zeer op prijs. Omgekeerd geldt dat ook voor het versturen van kaarten. Iemand een kaart sturen is toch een vorm van contact. Probeer dan ook verder te gaan dan de wensen die toch al op de kaart staan. Maa het wat persoonlijker.
Al kan je iedereen het hele jaar door veel geluk toewensen, het begin van een nieuw jaar is nu eenmaal de gelegenheid. Martien noemde een goede vriend die volgens hem zelfs tegen het versturen van nieuwjaarwensen was en klaarblijkelijk ook niet graag een kaartje ontving. Hans kon zich dat laatste eigenlijk niet voorstellen. Behalve dat bekenden onderling goede wensen uitwisselen, zou het volgens hem ook goed zijn dat het ISP aan vrijwilligers en cliënten van het spreekuur een kaartje zou sturen. Met de inhoud van een potje op kantoor voor kleine giften zouden de kosten van kaart en porto gedekt moeten kunnen worden. Langsbrengen kan soms ook. Juist als mensen niet veel familie hebben en waarschijnlijk niet veel kaarten of mails ontvangen, zou zo'n verrassende attentie goed kunnen vallen. En Hans wilde die vriend van Martien ook wel een kaartje sturen!
Geluk en goede voornemens
Van de kaarten kwamen we op geluk en 'goede voornemens'. Sommige mensen kiezen bij uitstek de jaarwisseling voor het (willen) ophouden met slechte gewoontes en het oppakken van goede gewoontes.Minder eten, minder alcohol drinken, stoppen met roken, meer tijd voor man, vrouw en kinderen, je minder druk maken, meer sporten, vroeger opstaan en bijtijds naar bed gaan, aardig zijn voor je buren en collega's ... Zelfs de mensen die bewust geen goede voornemens erop na houden, denken daar toch wel eens over na. Dat zit bij de meeste mensen in hun aard. Hoe kan ik het beter doen? Ook al houden de meeste goede voornemens maar een paar dagen of hoogstens weken stand, je zou mensen bijvoorbeeld sterkte met hun goede voornemens kunnen wensen.
Maak je wens concreet: Waarmee zal ik je helpen?
Geluk is vaak heel individueel bepaald, nogal gebaseerd op hoe iemand zich op een zeker moment voelt of afhankelijk van wat iemand overkomt. Geluk heb je lang niet altijd zelf in de hand. Soms zijn het de omstandigheden (ontslagen worden, ziek worden, mensen in je omgeving die ziek worden of overlijden of omgekeerd je krijgt een baan, wint een grote prijs, komt onverwacht de liefde van je leven tegen) die een belangrijke invloed hebben op jouw geluk. Het zou misschien een goed idee zijn om i.p.v. mensen een heel algemeen gelukkig nieuwjaar toe te wensen, hun steun bij iets specifieks (op korte termijn!) toe te zeggen. Willen ze meer bewegen? Nodig hen dan uit om deze week samen een wandeling te maken of naar de sportschool te gaan. Voelen ze zich eenzaam? Ga bij hen op bezoek of beter nog: nodig hen bij jou uit. Dus voor je mensen van alles voor een heel jaar toewenst, vraag eerst: Waarmee zal ik je nu helpen? Bovendien draagt het helpen van mensen meestal ook bij aan je eigen geluk. Dus twee vliegen in één klap. Doordenkend in die lijn zou je ook hulp kunnen vragen. Op die manier wordt individueel geluk sociaal ingevuld. Meer positief contact onderling en maak het concreet! En het begin van het jaar is altijd een goed begin. Martien merkte op dat het ISP denkt al jaren in die richting denkt met het spreekuur, bezoek van gevangenen en mensen met psychische problemen en en project als Koffie op de hoek. Maar dat het goed was om elkaar daaraan weer te herinneren.
Bij deze mooie conclusie voelden twee deelnemers aan de discussie, zonder goede voornemens wat dat betreft, sterk de behoefte aan een sigaretje, dat heel sociaal buiten werd opgerookt. Daarna werd nog even nagedacht over het thema voor de volgende keer.

Uit zijn herinnering opgetekend na veertien dagen

Hans Koster

 Wie ben ik- en mijn motivatie

Aanwezigen: Ton de Vries, Martien Luijcks, Hans Koster en Souad Amasslam (verslag)v.l.n.r. Hans, Souad, Ton en Martien | foto: Ben
Datum: 14- 12-2011

Wat wordt er verstaan onder motivatie?
De resonantie van de stem en het gevoel wordt mede bepaald door de houding en lichaamstaal, vindt Ton.
‘Motief kan er begrepen worden onder motivatie’, zegt Hans. ‘Wat zijn de motieven om gemotiveerd te worden en waar richt die gedrevenheid zich op?’ vraag Hans. Martien vindt dat motivatie gedrevenheid is. 
Ton vind dat drang en motivatie twee begrippen zijn. ‘Ik heb een jaar nodig om mensen te borrelen wie ze eigenlijk zelf zijn. Dan gaan ze kijken naar wat aansluit bij hun ontwikkeling. Klanten kunnen, na al die narigheid en of positiviteit,  antwoord geven op de wie- ben- ik- vraag’.

Ton vindt dat je verlichting in een situatie kan bieden, maar dat de mensen voornamelijk hun eigen kracht moeten ontdekken. ‘Als ik klanten vooruitgang zie boeken wordt ik gemotiveerd. Ik zie het als een kroontje op mijn werk’, zegt Souad. ‘Bedoel je niet: "als je mensen stimuleert?", vraag Ton aan Souad. ‘Wat is het verschil tussen stimuleren en motiveren?’, vraagt Souad.  Over deze vraag werd nagedacht.

‘Motivatie heeft ook te maken met in staat zijn om iets te doen’, zegt Hans. Hans verteld over het vrijwilligerswerk dat hij momenteel doet, namelijk les geven aan immigranten die de Nederlandse taal niet beheersen. Hans ziet dat deze mensen zich geisoleerd voelen, maar dat de kracht te zien is als zij onderling met elkaar in contact komen.
‘Hoe ga je om met mensen die vanaf stap 1 weer moeten beginnen?’, vraag Ton aan Souad.’Deze mensen inzicht geven bij het weer willen opstaan. Inzicht en wilskracht doet wonderen’, vindt Souad. ‘Begrip vanuit de samenleving is belangrijk’, voegt Ton eraan toe.
Als afsluiting zijn wij het eens met: Motivatie moet je in jezelf te vinden en niet op anderen plakken!

Thema geluk
Al gauw werd het thema Geluk voor de volgende bijeenkomst vastgesteld. Tijdens deze bijeenkomst werd er inhoudelijk kort gesproken over geluk. ‘Ik vind niet dat hulpverleners mensen gelukkig moeten maken’, zegt Hans. Ton vroeg aan Souad (zij studeert de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening) wat zij over de mening van Hans vind. ‘Ik sluit me aan bij Hans, want het subdoel van maatschappelijk werkers  is klanten verder op weg te helpen waarbij zij uiteindelijk zelfstandig verder kunnen. Of de klant daar gelukkig van wordt is de keuze van de klant’, zegt Souad.

 

“Wie ben ik?- En mijn humeur”

Thema: Wie ben ik in mijn humeur?
Aanwezigen: Hans, Martien, Mw. R., Rosta en Souad (beiden Verslag)
Buurthuis: Alleman te Amstelveen
Datum: 10 november 2011

Humeur
Wat kan er verstaan worden onder de humeur, is een vraag die de aanwezigen zichzelf kunnen stellen. Volgens de encyclopedie wordt humeur verstaan als gemoedstoestand: stemming.

Als ik behoefte heb aan een goed humeur, bel ik naar een goede vriendin die ik al jaren ken. Zij is positief ingesteld en samen willen we 120 jaar oud worden. Zij heeft altijd klaargestaan voor mensen’, zegt Mw. R..  Bij veel negatieve humheuristische gebeurtenissen houdt de vriendin Mw. R. het hand boven haar hoofd
Naar de mening van Hans heeft iedereen weleens een humeurtje. Het kan voorkomen dat een goed humeur om kan slaan naar een slecht humeur door een opmerking of een situatie die zich terplekke voordoet. Mensen die ‘altijd’ vrolijk zijn, roept verbazing en wantrouwigheid op. Zo wordt er een voorbeeld gehaald over de mensen die in bergen van Oostenrijk wonen. Zij groeten voornamelijk met Gruse Gott (groet God).  De aanleiding hiervoor is vanwege het dichterbij zijn bij de hemel.
Souad heeft een ander idee over humeur, want zij is voornamelijk vrolijk. ‘Humeur wordt vaak slecht opgevat, terwijl het nauw kan liggen met humor. Persoonlijk ben ik weleens uit mijn humeur, alleen gaat dit gepaard met een gevoel of situatie. Normaliter zit ik vol positieve energie’.
Martien voegt toe dat geen energie hebben kan soms betekenen dat je geen communicatie en humeur hebt.
‘Sommige rare opmerkingen kunnen ervoor zorgen dat mensen zich humeurig of juist niet humeurig gaan voelen. Dit is afhankelijk van de persoon die de opmerking kan interpreteren’, zegt Hans.

Doorzetten
Moeilijkste stap om te maken, is van slecht humeur naar vrolijkheid. Een slecht humeur heeft anderzijds ook veel positieve kanten.  Zo kan het een aanzet zijn om een situatie te veranderen, of iemand of mezelf wakker te schudden. Soms helpt het om gewoon een glimlach op je gezicht te zetten. Dat is heel lastig als je een slecht humeur hebt, maar je moet je er doorheen zetten. Als je gaat lachen denken je hersenen dat je blij bent en op deze manier is de kans groot dat het tevredenheidgevoel het overneemt.

Hieronder een aantal oefeningen m.b.t. een slecht humeur:

  1. Ben je in een slechte bui omdat iemand je iets heeft aangedaan of iets naars heeft gezegd? Bedenk dan dat die gene nu jouw leven vervelend beïnvloedt, laat je dat toe? Probeer de persoon te vergeven, of besluit er geen aandacht meer aan te schenken!
  2. Ga bij jezelf na of je moe bent, of je onlangs weinig slaap hebt gekregen. Zo ja, ga dan even slapen. Moeheid is funest voor de sprankelende kant van je persoonlijkheid!
  3. Als er iets is mislukt waardoor je je ellendig voelt (zoals een verprutste presentatie), focus je dan op de toekomst. De volgende keer doe je het wel goed. Het is geen ramp, en is dat het wel… dan kom je er wel weer bovenop. Focus je op verbetering en vooruitgang, blijf niet hangen in je nare emoties.
  4. Zet voor elke actie die je gaat ondernemen het woord ‘lekker’. Vanaf nu ga je ‘lekker wat eten’, en daarna ‘lekker in bad’. Zo geef je jezelf en iedereen om je heen het idee dat je echt van het leven geniet!
  5. Neem tijd voor jezelf! Trek je eventjes terug, rust wat uit of ga bijvoorbeeld lekker in bad. Zet je favoriete muziek op, eet lekker wat chocolade. Soms moet je jezelf even terugvinden voor je de wereld weer met een frisse blik aankan!
  6. Maak een lijst van alle dingen waar je zin in hebt. Kun je er geen bedenken? Dan wordt het tijd om leuke dingen te gaan uitzoeken! Wat dacht je van een avondje stappen, weekendje weg, theater, bioscoop. Zorg dat je iets krijgt om je op te verheugen!
  7. Ga sporten! Na een half uurtje hardlopen, fietsen of skaten komt de stof endorfine vrij die ervoor zorgt dat je je vrolijk en lekker gaat voelen.
  8. Ontsnap! Laat alles voor wat het is en ga lekker op bezoek bij een van je beste vrienden. Ga samen iets leuks doen en dump al je problemen en irritaties, daar heb je vrienden voor!
  9. Elk nadeel heeft zijn voordeel! Ga eens op zoek naar de voordelen van je problemen!

“Wie ben ik?”- Bijeenkomst Amstelland
Thema: Hoe ga ik om met tegenslag?
Aanwezigen: Hans, Ton, Rosta en Souad (4)
Buurthuis: Alleman te Amstelveen
Datum en tijd: 12-10-2011 v.a.  14.00 uur

Voorstelronde
Met zijn vieren stelden we ons aan elkaar voor. Vanuit het gesprek merkte ik op dat Ton en Hans elkaar al goed kennen. Rosta en ik vertelde over onze opleidingsachtergrond en de stageperiode in het Informatie SteunPunt (ISP). Hans stelde zichzelf voor als bijlezer. Waarop Ton zijn functie binnen het ISP meedeelde. Terwijl de voorstelronde ten einde kwam, werd het accent gelegd op het vastgestelde thema.

Tegenslag
Het is bijna niet te geloven maar een tegenslag kan ook een positief effect hebben. Wat wordt hiermee bedoeld? We bedoelen hiermee dat als jij je door een tegenslag minder prettig voelt, kan een goede periode uit het verleden meer betekenis voor je krijgen. Tevens is het mogelijk dat, als het je in de toekomst weer beter vergaat, je dat intenser zult beleven.
Een voordeel van een tegenslag kan zijn dat je jezelf daardoor beter leert kennen. Je kunt daardoor in de toekomst betere keuzes maken, omdat die gebaseerd zijn op “doorleefde” zelfkennis. Dat is beter dan uitgaan van andermans oordelen en verwachtingen..

Afsluiting
Tegenslag kan door iedereen anders geïnterpreteerd worden. Iemand kan er diep van in de put raken, anderen zien het als een leermoment.
Wat is de beste manier om met tegenslag op het werk om te gaan? Afhankelijk van je persoonlijkheid kan iemand laconiek reageren op tegenslag. Het is goed om de tegenslag te zien als:

  • Een leermoment,
  • Een uitdaging voor de verdere carrière,
  • Een kans om te groeien

Leren
Hoe kunnen we leren van de tegenslag? Hoe kunnen we de tegenslag zien als een leermoment? Wat valt er van tegenslag te leren?

  • Waar ging het fout?
  • Waarom ging het fout?
  • Werk aan de factor dat de veroorzaker was van de fout!

Motivatie
Om goed te kunnen omgaan met tegenslag is het belangrijk om onszelf van te voren in te stellen dat we met tegenslag te maken gaan krijgen. Iedereen die succesvol wil zijn, ambitie heeft en carrière wil maken moet beseffen dat tegenslag een onderdeel van het succes is. Hoe sterk is jouw innerlijke motivatie om de top te bereiken? Sterk? Dan maakt deze tegenslag jou niet klein!

Relativeren
Hoe ga je goed om met tegenslag? Om goed om te kunnen gaan met tegenslag, moet je:

  • Een sterke motivatie hebben om je doel te bereiken: de top,
  • Beseffen dat de tegenslag van tijdelijke aard is,
  • De situatie goed onder ogen zien en aanvaard de (tijdelijke) puinhopen,
  • Relativeren, hoe erg was deze tegenslag? Is deze tegenslag het waard om de top te bereiken?
  • Beseffen dat ieder nadeel ook zijn voordeel kent,
  • Humor in het geheel brengen,
  • Positief blijven denken,
  • Blijf vertrouwen hebben in jezelf en in je kwaliteiten,
  • Zodra de tijd rijp is, ga je met hernieuwde energie volle kracht vooruit!

Verslag: Souad Amasslam met dank aan Rosta Haidari

 

Wat maakt mij blij?
Gespreksmiddag ISP in Wijkcentrum Alleman d.d. 14 september 2011.

Onderweg naar Alleman vroegen wij een man die een hond uitliet waarvan hij blij werd. Hij werd blij van de hond uit het asiel die hij mocht uitlaten. Hond blij, baasje blij!

In Alleman aangekomen, begonnen we rond 14.25 uur met het gesprek. We waren met vier man bijeen. Een kopje koffie, met melk maakt blij, een blik van herkenning ook, voorrang krijgen bij een oversteekplaats, net zo.
Blij met je werk, blij als een plannetje werkt. Of een keertje lekker zondigen door een stroopwafel te eten.
Ook blijheid vanuit tevredenheid, of vanuit je hart. Blijheid ook vanuit goddelijk of existentieel besef.  Het vinden van een lichtbron in jezelf kan ook blij maken.
Saamhorigheid maakt blij! In de evangelische kerk is er blijheid als groep. Soms erna ook individueel beleven van blijheid.
Rottigheid in je leven maakt dat je blijdschap meer gaat waarderen. Er is altijd sprake van een leer- en groeiproces.
Jeugd waardeert de prestatie, de kick,  het winnen. Ouder geworden weet je dat meer te relativeren
Zo ook het winnen van de loterij! Tegenwoordig als men een grote prijs wint, krijgt men hulp om er verstandig mee om te kunnen gaan!
Blijheid vinden we ook in de contacten om ons heen.
Een oma in een verzorgingstehuis is blij als ze haar kleinkinderen ziet. Toch een nageslacht op de wereld gezet!
Het kan ook dat je blij bent omdat je juist anders bent dan anderen, bijvoorbeeld ongewenst kind, mogelijk van de buurman. De wil om geboren te worden kan sterk zijn!
Bij omgaan met angstige mensen altijd zoeken naar de lichtpuntjes, zonder ze te benoemen, het geeft alleen jezelf weer moed om verder te gaan. Mensen worden angstig als hun hele veilige rijke leventje hun wordt afgenomen (scheiding, ziekte, overlijden), dan vallen ze in een gat, met schulden en eenzaamheid. Zo twijfelen ze ineens aan alles en  ontstaat depressie.
Ook dan kan een betrokken contact blijdschap brengen. (zie de 3 V's in ISPbode Veiligheid)
Blijdschap hangt vaak ook samen met personen,  soms ook in groepen waarin je erkend wordt.
Ton vindt dat lotgenotengroepen elkaar alleen maar in de put helpen.
Hij stelt dat depressie lijkt op de winterslaap van de oermensen, dis samen met de beren in holen schuilden tot de lente weer begon en ze weer manisch werden.
Er ontstaat een discussie of depressie een ziekte is of een gevoelsuiting die bij het leven hoort?
Eskimo’s kruipen als het koud is bij elkaar.
Hoe zuidelijker men komt, des te meer gemoedelijkheid en spontanieteit.
Zang en dans meer spontaan, en meer gevarieerd.
Met iedere breedtegraad naar het zuiden, neemt dat toe.
Blijheid kan ook door een goed gesprek, of door een Godsgevoel.

Wij besluiten te zoeken naar wat NIET blij maakt en komen tot het volgende lijstje.

  1. eenzaamheid
  2. somberheid
  3. donkerte of felheid
  4. pijn, ziekte, zorgbehoevendheid
  5. starre geest
  6. zonder humor

    Ton is een tijdlang Macrobioloog geweest, wijst op het Yin (somber) en Yang (gebladerte nodig,  Bij adhd (Yang) knol eten (Yin). Medicijnen zijn vaak Yin. Tegen radioactiviteit (Yang) wisten de monnikken van Hiroshima al dat zout (yin) eten hielp.
    Het belang van het eten van de groenten van het seizoen.

De blijheid van mensen in de afval-prgramma’s op tevee biedt de mensen daar en de kijker geloof dat er iets aan te doen is, als je het wil.  Enige discussie of en hoe je dat moet aankaarten?

Naarmate mensen zich blijer voelen gaat ook de stemhoogte omhoog.
Een dame meldde telefonisch dat ze blij was met haar nieuwe baan. Met Ton en met de sociale contacten. Leuk om te horen.

Tenslotte maakt tirannie ook niet blij, en w.s, ook de tiran zelf ook niet.

Volgende keer: 12 oktober a.s. hoe ga ik om met tegenslag?.

 

Verslag van gespreksmiddag ISP: Schuldgevoel en Spijt, in Wijkcentrum Alleman dd 10 augustus 2011

We waren met twee personen en het spijt ons dat er niet meer mensen op de bijeenkomst zijn afgekomen. maar we laten ons niet kisten en buigen ons over het thema.

We wisselden ervaringen uit: het schuldgevoel bij zelfdoding van bekenden en vrienden was heel herkenbaar.

Natuurlijk hadden we in het verleden dingen anders kunnen doen, met de hoop op een betere uitkomst. Zo van: "Had ik dat maar niet gedaan". Toch blijft de uitkomst van dat 'had ik dat maar niet gedaan' altijd onzeker. Waarschijnlijk was het toch anders uitgepakt dan je had gedacht of dan je nu denkt.

Het is zeker goed om naar anderen toe je spijt te betuigen als je het echt bont hebt gemaakt, maar in het algemeen is spijt maar een sneu gevoel. Het was zo en het is niet anders geworden. Het enige dat overblijft is het nu en in de toekomst beter te doen. Dus niet teveel terugkijken, maar moedig voorwaarts.

We hopen volgende keer op meer deelnemers. Dan is het 14 september 2011

Het thema is dan: Wat maakt mij blij?

verslag Martien,
met dank aan Hans

 

Verslag gespreksmiddag ISP: Leren door ervaringen. in Wijkcentrum Alleman dd. 13 juli 2011

We waren met 4 mensen bij elkaar, een vrouw en 3 mannen.
Mw. M vertelde over haar ervaringen in Zuid Afrika. Eerst wonen in de eigen witte wijk. Na het opheffen van de Apartheid, kreeg ze plots contact met de mensen uit de omliggende wijken. Bewondering voor Mandela, die zonder wrok uit de gevangenis kwam. Ook voor de Klerk die de verandering wel aandurfde. Dit i.t.t. Khadaffi bijvoorbeeld.
Wegens haar dochter (openbaar vervoer hier beter) kwam ze terug naar Nederland.
Merkwaardig ervaart ze hier de tegenstelling tussen enerzijds de mondialisering en anderzijds het terugtrekken in de eigen kring.
Zij hoorde eens zeggen: sommigen ervaren in 10 jaar elk jaar wat bijzonders, terwijl anderen nog niet eens in 10 jaar wat ervaren.
Zij heeft met veel plezier gewerkt in de cathering van een IT-bedrijf, veel nationaliteiten in het team daar. Het is moeilijk om mensen bij elkaar te betrekken. Ook ziet ze steeds meer mensen om haar heen wegvallen. Het vinden van nieuwe contacten is moeilijk.
Ton: naarmate je ouder wordt, valt de franje meer en meer eraf. De professionals nemen de regie over, dit wil hij voorkomen. Het is de angst voor de betutteling.
Dhr H: toch kun je beter tijdig hulp vragen. Het is belangrijk dat je vertrouwen hebt met je arts.
Ton wijst op de 3 V’s: eerst moet er veiligheid zijn, dit kan wel een jaar duren. Dan komt er ruimte voor vertrouwen. Ook dit kan lang duren. Tenslotte kan er dan een volledig openbloeien ontstaan.
Dhr H. een van zijn cliënten als taalcoach had zijn flat onder water laten lopen. Hij vraagt zich af of er niet meer begeleiding bij nieuwkomers moet worden ingeschakeld. Hulp als vriend!
in sommige culturen is nog sprake van groot gemeenschapsgevoel, dit kennen wij alleen nog uit de oorlogstijd ’40-‘45
Vaak mogen mensen wel al werken. De stimulans om zelfstandig te zijn is vaak afwezig.
Mw. M. toen wij in Zuid Afrika aankwamen moesten de handen uit de mouwen, want je moest zelf in je onderhoud voorzien. Dit was een prima ervaring.
Martien: het is ook belangrijk om evenwicht bij dienstverlening te herstellen: iets terugdoen kan daarbij een groot goed zijn.
Hij vult aan dat ook je ook kunt leren door schade en schande: toen hij een periode veel dronk met vrienden, ervoer hij veel nadelen van dat drinken, bijv, het niet meer weten met welk glas je nu weer bezig bent. Hij verloor zo wel zijn drinkebroeders.
Mw. M: was eenmaal haar portemonnee verloren, de politie vroeg of zij geen trauma-counseling nodig had. “Nee! ik heb hoogstens een schop onder de kont nodig”
Ton: het is belangrijk om niet op de blaren te zitten, maar te leren door je ervaringen. Het is ook belangrijk te voorkomen, dat is beter dan genezen.
Dan gaat het gesprek in op (over)bezorgdheid v.s. zorgen hebben over iemand.
Dit wordt een beetje technisch en komt pedant over. Het belang van medeleven en betrokkenheid wordt door iedereen wel herkend.
Mensen kunnen ook voor elkaar bidden. Soms bidden zelfs hele kloosters voor iemand in nood.
Dan vragen we ons af waarover wij volgende maand op woensdag 10 augustus a.s. zullen spreken.
Tezamen besluiten wij het thema “schuldgevoel en spijt” te kiezen.

Verslag: Martien Luijcks, 14 juli 2011
Met dank aan Hans

 

Verslag Wie ben ik en hoe red ik mijzelf.
9 maart 2011 in Wijkcentrum de Alleman te Amstelveen

Met 3 mannen zaten we aan de tafel in de hal van het wijkcentrum.
Het gesprek was vrij open.
Een voormalige Rocker vertelde over zijn ruige jeugd.
Een man uit zijn buurt zat hem en zijn vrienden altijd dwars. Een keer hadden ze een voetbal volgedaan met cement. De bal werd naar hem toegerold met het verzoek hem terug te spelen. De buurman wilde wel van dienst zijn en met een macho trap schopte hij de bal terug, met 2 gebroken tenen droop hij toen af.
Hij had in de oorlog ook heel wat moeten lopen om aan eten te komen, vanaf Amsterdam naar het oosten des lands en weer terug.
Hij vertelde ook over zijn werkzaam leven, waarin hij leiding had gegeven aan een slachthuis. Hij vertelde dat zijn team op maandagmorgen niet altijd zo makkelijk op gang kwam, zo na het weekend, dan ging hij soms zelf aan de slag onder het zingen van een volkslied hakte en sneed hij er flink op los. Voordat ie het doorhad waren alle jongens mee aan het zingen.
Ook liep de communicatie met de controleurs weleens mis. Dan trommelde hij alle jongens naar de kantine waar hij hen een spiegel voorhield, gedogen van de controleurs of sluiten. Dan bonden ze wel weer in.
Nadien kreeg hijzelf natuurlijk wel weer een rotje onder zijn stoel, maar de humor redde hem telkens weer. Zo heeft hij het gered.
Tegenwoordig is hij actief in de politiek, hij is daarbij erg gericht op de burgers zelf.
Hij was ook geïnteresseerd wat het ISP allemaal te bieden had in Amstelveen, voorzichtig begint het bekender te worden, en dat kost nu eenmaal tijd.
Ook het spreekuur Amstelland dat op de 18e van deze maand weer wordt gehouden komt langzaam op gang. De volhouder wint.
Een andere man vertelde over zijn werk voor de jongeren in Zandvoort, het ging erom de jongeren zelf alles te laten organiseren. Dit liep perfect.
Ook had hij de partij van de niet-stemmer opgericht in Zandvoort, helaas kreeg hij net geen zetel.
Rond 4 uur rondden we het gesprek af, en gingen allen hun weegs

 

Verslag 9 februari 2011, deze bijeenkomst kon niet doorgaan.

 

 

Verslag Wie ben ik en mijn vrijwilligerswerk
Amstelveen Alleman 12 januari 2011

Totaal zijn we met 8 personen aanwezig.
Om 14.00 uur wordt kennisgemaakt met de aanwezigen.
Jaap Prent  is van het Sociaal Steunpunt vraagt wat de toegevoegde waarde van het ISP is.
Het ISP staat voor de 1e lijn ggz en vult het gat tussen psychiatrie (2e lijn ggz) en het psychosociale. Het ISP wil sociale contacten in de wijken bevorderen zodat mensen niet vereenzamen.
dhr. B.  telt zich voor als psychosociaal coach hij begeleid 3 mensen, waarbij een minder goed gaat. Die zal hij wellicht moeten doorverwijzen.
Dhr X is vrijwilliger bij Vita en ook bij het Dagactiviteitencentrum Amstelveen.
Ineke van der Elst zit in de Wajong, en in de provinciale WSW-raad (rond de Wet Sociale Werkvoorziening). Ze doet vrijwilligerswerk voor het Sociaal Steunpunt en voor het Steunpunt vrouwen. Zij is alleen maar een luisterend oor voor haar cliënten.
Dhr R. is mantelzorger voor zijn moeder en bij gelegenheid wederzijds ook voor een vriend.
Harmke Visser is medewerkster van de Vrijwilligerscentrale Amstelveen (Cardanus) en zal hier inbreng hebben over de waarde van vrijwilligerswerk
Ton de Vries en Martien Luijcks zijn beiden medewerkers van het InformatieSteunPunt in de eerstelijn ggz.

Dan volgt het thema:
Harmke begint om 14.30 uur met  informatie over de Vrijwilligerscentrale
Zij organiseren naast het gewone werk nog diverse activiteiten:

  1. Taalcoaches, biedt migranten een uur per week een conversatie met een vrijwillig(st)er,
  2. Buurthulpdienst (i.s.m. Zorggroep Vita) klussendienst,  schulden, papieren ordenen etc. bij grotere problemen schakelt men de professionals in.

Dhr. B. reageert: bij de professionals vragen ze je het hemd van het lijf. Dat vinden mensen niet zo leuk. Ook klaagt hij over het digitale gedoe,. Mensen zonder PC kunnen er niet bij.
Ineke zegt: bij het spreekuur kan men die mensen helpen.
Dan vertelt Harmke dat de hoofdzaak van de vrijwilligerscentrale natuurlijk de vacaturebank is.
De waarde van het vrijwilligerswerk ligt in

  1. aanvullend op betaald werk.
  2. als sociale aanvulling
  3. levert geld aan de maatschappij
  4. geeft respect

Er zijn ruim 4 miljoen vrijwilligers in Nederland`
Ton stelt: de vrijwilliger moet er zelf ook wat aan hebben!
We moeten af van het charitatieve idee vult Martien aan.
Dan ontstaat de discussie over wel of niet vrijwilligersvergoeding
Jaap: onze vrijwilligers malen daar niet om. Wel uitje en maaltijden.
Ton: Het ISP waardeert via dat geld de vrijwilligers, zo worden zij vrijwillig medewerker van de organisatie. In zorgcentra worden vrijwilligers vaak als bedreiging ervaren door de professionals. Van de leiding komt meestal meer waardering.
Bij het ISP kijken we eerst wat voor capaciteit en wat voor belangstelling de vrijwilliger heeft en kijken dan wat we hem/haar kunnen bieden. De financiële vergoeding is dan een aardigheidje. De vrijwilliger is dan semi-werknemer.
Harmke: vrijwilligerswerk moet aanvullend  zijn.  Het doel is ook dagritme en contact met sociaal netwerk. Het zielige moet ervan af. Koffie schenken is een volwaardig werk.
De ene vrijwiliger met de andere kan zeer stimulerend werken. (lotgenotensteun)
Ton: door toename of samenloop van problemen  kan een mens ziek worden. Het gaat om tijdig signaleren. Het snijvlak met de hulpverlening, daar werkt het ISP. Het volwaardig vrijwilligerswerk is dan een verlengstuk, voor en mogelijk ook na. van de hulpverlening.
De vrijwilliger heeft altijd belang aan het vrijwilligerswerk. Zo kan het bij sollicitatie gemeld worden op de CV.
Jaap: Veel mensen willen geen geld. Doen alles met plezier voor de stadgenoot,  proberen hem de weg te wijzen.. Ze krijgen  bij ons alleen een kerstpakket en eten.
Dit ontlokt bij Kees de opmerking: “Liefdadigheid dus!”
Ineke: het glaasje water aan de patiënt geven is eigenlijk werk voor de professional, maar nu de Wajong, wordt afgebouwd, dan is het de vraag:  Hoe werken UWV en Sociale Dienst samen om die mensen aan het (vrijwilligers)werk te krijgen? Wordt het dwingen of samen met de cliënt zoeken naar participatie-mogelijkheden? Er moet gescreend worden wat iemand nog kan!
Ton vult aan: Als iemand al vrijwilligerswerk doet, dan moet men dat respecteren
In de zorg komt steeds minder personeel, ook de toenemende vergrijzing geeft druk op de ketel.
Harmke: de samenwerking met de gemeente lijkt minder te worden.
Ton: de gemeenten redden het niet met het geld, want de aanbieders vragen meer en meer! Ineke: oppassen niet te rigoreus snijden, de kwetsbaren beschermen.
Ton: De bezuiniging bedraagt 18 miljard, dus waken om niet buiten de boot te vallen.
Dhr. R. vat samen: het gaat alleen maar om bezuinigen, iedereen moet de handen uit de mouwen gaan steken om het te redden.
Ton: als iemand te weinig rendement levert, wordt hij uit de sociale werkplaats gezet!
Martien: Zorgcentra kunnen belangrijke rol hebben in de buurt, zelf eet ik vaak in Boerhaave te Haarlem, ontmoet vrienden en bekenden daar.
Harmke: de WMO werkt decentraal, eerst was het meer centraal beleid
Ineke zit ook in Platform Wijkzorg. De discussie daar gaat ook over de grens tussen nabijheid en afstand. Die geldt ook voor de vrijwilliger: je komt in het privé van mensen.
Ton: 2011 is het jaar van de vrijwilliger  Hij vervolgt: het Steunpunt Mantelzorg begeleid vrijwilligers, komen in de familiale situatie terecht, vraagt veel prudentie (wijsheid).
Dhr. B. heeft cursussen gevolgd om mensen bij te staan. Zit in de mantelzorg-begeleiding
Komt daar inderdaad een ethische laag tegen! Hij vind gespreksvoering een belangrijke zaak.
Martien vraagt hem of hij een sparringpartner heeft? Hij antwoordt “nee”!
Ton: wij streven naar hoge kwaliteit bij vrijwilligers.
Hij wijst op de 3 V’s van de bejegening: 1: Veiligheid, kan wel tien maanden nodig hebben vooraleer 2: Vertrouwen ontstaat. Dit is de basis van de fase  3: Volledigheid waarin de mens gaat opbloeien.. Dan zijn inmiddels wel 3 jaar verstreken! Zie www.informatiesteunpunt.nl  ISP-bode Veiligheid.
Jaap: heeft 3 maal per week een spreekuur van 2 uur; zij proberen mensen te helpen met praktische problemen rond formulieren invullen, adviseren etc. Werken ook samen met de Diaconie, die geeft eten aan mensen in nood, soms 10 euro per week.
Ton vraagt: hoe kunnen we problemen voorkomen (preventie)?
Jaap: Het Sociaal Steunpunt heeft overleg met de wethouder,
Ineke doet al jaren vrijwilligerswerk: vele jaren bij de Jellinek, verslavingszorg,  ook zorg voor ouderen met Psychiatrische problemen en ook bij Jeugdzorg heeft ze vijf jaar gewerk, m.n. moeilijk opvoedbare jongeren, Nu werkt ze voor het Sociaal Steunpunt, vooral het Spreekuur Vrouwen, inzake de Wajong  en zelfredzaamheid. De vrouwen komen geheel anoniem, Ineke  biedt alle ruimte om te praten. Ook helpt ze hen met indicatie voor Arbeidsongeschiktheid. Haar spreekuur houdt ze eens per 14 dagen 2 uur in de Buurtkamer Amstelveen. Zij adviseert niet, luistert alleen: het luisterend oor.. De vrouwen ontdekken zichzelf . Op de nieuwjaarreceptie was het een gezellig samenzijn met alle vrouwen in volledigheid. Een echt “ecosysteem” wordt aangevuld.
dhr R. voelt zich een beetje buitenstaander, maar vindt het wel interessant. Hij heeft een heldere blik en zijn bijdrage wordt door allen gewaardeerd.
Ton reageert op Ineke: en vertelt over zijn Nachtuil disco in Zandvoort waar hij vrijwillig een jongerenproject heeft opgestart.  Ook bij het ISP is hij vrijwilliger.
Martien is ook vrijwilliger bij de Landelijke Vereniging Thuislozen, waar hij de publiciteit doet.
Volgende bijeenkomst op woensdag 9 februari a.s. om 14.00 uur in Wijkcentrum Alleman, staat in het teken van Wie ben ik en mijn sociale zelfredzaamheid
Het nieuwe spreekuur Amstelland van het ISP start vrijdag 21 januari a.s. van 14-16 uur in de Buurtkamer Amstelveen.

Verslag Martien Luijcks

Verslag Wie Ben ik en mijn (vrijwilligers) werk?
Woensdag 8 december 2010 om 14.00 uur in Wijkcentrum Alleman Amstelveen.

Doordat de publicatie een beetje was misgegaan waren er niet veel mensen naar onze bijeenkomst gekomen. Wel RTV-Amstelveen was met een cameraploeg aanwezig.
Hiervan vindt u een opname die wordt uitgezonden op RTV Amstelveen.

Hierna werd met de aanwezigen gesproken over het thema zelf

dhr R. was mantelzorger voor zijn moeder en een vriend (wederzijds). Omdat Amstelveen de ID-banen heeft afgeschaft is hij zijn baan kwijtgeraakt.

dhr H. vertelde over de waarde die zijn eigen vrijwilligerswerk bij RTV-Amstelveen hem geholpen had om werk te vinden

Ook Martien zelf had via vrijwilligerswerk een vast baan gevonden, binnen de ID-regeling die in Haarlem nog bestaat. Hij doet op dit moment nog vrijwilligerswerk voor de Landelijke Vereniging Thuislozen.

Ton deed al jaren veel vrijwillerswerk. Nu is hij actief voor  o.a. het ISP zelf.

Ook de mensen van het opnameteam waren deels vrijwillig, dit sloot leuk aan bij het thema.

Besloten werd de volgende keer Vrijwilligerswerk centraal op de agenda te zetten en iemand wan de vrijwilligerscentralt uit te nodigen voor een inleiding.

 

Het Wie ben ik? Verslag van 10 November 2010
Thema: Wie ben ik en hoe overleef ik het nieuwe kabinet?

De bijeenkomst werd gehouden in wijkcentrum De Alleman in Amstelveen.

Voorzitters: Ton de Vries, Martien Luijcks ,Dave Lohuis
Aanwezigen: Dhr. R., mw. E. , dhr H. en een echtpaar.

Hoofdvraag
Wat is jouw gevoel bij de nieuwe plannen van het kabinet?

mw. E: Wist niet goed wat ze kwam doen bij de bijeenkomst omdat ze nogal onzeker was over of ze alles in vertrouwen kon vertellen. mw. E. vertelde dat zij 5jaar in de psychiatrie heeft gezeten,4 jaar woonachtig is geweest in Amstelveen en dat ze een Wajong uitkering krijgt. mw. E. is in de veronderstelling dat zij financieel achter uit zal gaan en haar Wajong uitkering kan verliezen door de nieuwe plannen. mw. E. liet weten dat zij heeft moeten vechten om uit de psychiatrie te komen. mw. E. heeft daarna vertelt dat zij wekelijks gesprekken krijgt bij De Amstelmere. De Amstelmere is een opname kliniek voor mensen die nu in de psychiatrie zitten en of hebben gezeten. mw. E. ziet het wel zitten om vrijwilligerswerk te gaan doen bij voorkeur op een basisschool als overblijf juf. Ze liet weten deze stap nog niet te durven zetten omdat ze bang is voor vragen die betrekking hebben tot haar medisch verleden. Meneer Luijcks stelde mw. E. gerust met het feit dat er niet naar gevraagd wordt tijdens het sollicitatiegesprek. Ik,Dave, ben in de veronderstelling dat mw. E. het gewoon aan moet gaan en dat het haar goed zal doen.      

Dhr H: Is al eens eerder bij een Wie ben ik? bijeenkomst van Het ISP geweest. dhr H. vind het behoud van contacten heel belangrijk. dhr H. vertelde dat het kabinet bang is voor de toenemende vergrijzing in Nederland. dhr H. werkt als vrijwilliger met dak -en thuislozen. dhr H. vind het werken als vrijwilliger goede tijdsbesteding  en dat je op deze manier bouwt aan de maatschappij. dhr H. vertelde ook dat hij bij een Nationalisatie bijeenkomst is geweest waarbij nieuwe Nederlanders een eed moeten afleggen om in te burgeren evenals het krijgen van hun paspoort. Deze bijeenkomst was voor dhr H. nieuw en hij is van mening dat heel zinvol is om een bijeenkomst als deze te houden. Citaat van dhr H.: “Je bent sociaal goed bezig“. dhr H. heeft ook gewerkt voor Het Mozes huis met ouderen. “Het kabinet wil gaan bezuinigen op cultuur“ al is dit nog niet zeker.

dhr R.: Woont nog bij zijn moeder en is in een depressie geraakt. Hij is daarom niet gewend aan het runnen van een eigen huishouden. De reden dat dhr R. thuis zit komt door een beperking. Hierover is dhr R. niet verder gegaan.   dhr R. vind dat iedere Nederlander moet werken voor een wettelijk minimum loon. dhr R. vertelde dat het kabinet de duur van de werkloosheidswet wil gaan verkorten. Volgens dhr R. zal de WSW wet geen uitkomst voor hem bieden. De WSW staat voor(wet sociaal werk en voorziening). dhr H. deed een poging om dhr R. ervan te overtuigen vrijwilligerswerk te gaan doen. Hier was dhr R. het niet mee eens. Verder vertelde dhr R. dat hij technisch onderwijzer is geweest in 2009. Meneer Luijcks stelde voor dat dhr R. als bijvoorbeeld scheikunde leraar zou kunnen gaan werken op de middelbare school. Dit zag hij echter niet zitten. Ik,Dave, zou het jammer vinden als deze meneer niks met zijn behaalde diploma’s en opgedane kennis zou doen en het alleen maar goed vinden als dhr R. weer de draad oppakt onder de werkende mensen.

Het Echtpaar: De meneer liet weten dat er een balans moet worden gevonden m.b.t bezuiniging door het kabinet en dat vrijwilligers het werk van hulpverleners kunnen doen. Deze meneer was van mening dat er mogelijk een te kort aan hulpverleners is. Hij was hier niet zeker van. De mevrouw sloot zich aan bij de mening van haar man en liet weten dat haast iedereen voorbereid moet zijn te werken tot 67 jaar. Dit is echter verkort naar 66 jaar van wat ik op heb gemaakt uit het nieuws. Het echtpaar is bezig met verhuizen en is op zoek naar een verhuiswagen/oplossing voor het vervoeren van hun inboedel. Hiervoor willen zij geen of weinig kosten maken. Ik,Dave, ga er vanuit dat deze vraag in behandeling wordt genomen door Het ISP.

Meneer de Vries: “Assistenten worden ingezet voor het werk van een hulpverlener door een tekort aan personeel. Er is voorheen altijd een wijkcentrum geweest in Amstelveen maar dit is niet meer het geval. “Wat kan ervoor zorgen dat het contact tussen mensen wordt verbeterd? “ aldus meneer De Vries. Vrijwilligerswerk kan uiteindelijk leiden ,als daartoe de mogelijkheid bestaat, tot betaald werk. dhr H.: “Promotie van vrijwilligerswerk kan ervoor zorgen dat het contact zal verbeteren tussen mensen. Meneer de Vries wil bij de gemeente gaan informeren bij de gemeente wat er mogelijk is voor de verbetering van de samenleving. Cardanus. 2e woensdag van de maand.

Meneer Luijcks: Liet weten dat in Haarlem voor 1/3e deel zal worden bezuinigd op het aantal banen.  De vrijwilligerscentrale zet mensen aan tot werk en doet dit door de mensen eerst een bak koffie aan te bieden een social talk te houden. Zou er gelijk naar de problemen worden gevraagd dan is er kans op afwijzing van medewerking.

Ton,Martien,Dave “ Wij vinden dat de vrijwilligers de taak van begeleiding over kunnen nemen van mensen met een IQ tussen de 70 en 100. Welke nu weg bezuinigd wordt“

 

Dit is het einde van het Wie ben ik? Verslag.

 

Dave.

 

 

Verslag Wie ben ik en mijn omgeving 
Wijkcentrum Alleman Amstelveen  d.d. 13 oktober 2010

Aankondigingen in Amstelveens Weekblad en Amstelveens Nieuwsblad een week eerder hadden nog niet voor grote toeloop gezorgd. Maar bekendheid moet groeien. Nu  zaten  we met vijf mensen in de sfeervolle hal van het wijkcentrum. Het was een gezellig samenzijn en een interessant gesprek.  

Twee mensen, man en vrouw, ooit als vluchtelingen uit Iran naar Nederland gekomen, de man in de WIA,  hadden een heel concrete vraag. Ze konden na ruim tien jaar verhuizen naar een iets groter appartement in Amstelveen, maar wie kon hen in hun omgeving daarbij helpen ? Hoe kregen ze de spullen verhuisd ? En als je ervoor in aanmerking komt, hoe kom je aan een verhuisvergoeding ?  Met ambtenaren van het raadhuis bij het aanvragen van voorzieningen waar ze recht op hadden, bleken ze niet altijd goede ervaringen te hebben gehad. De ISP beloofde voor hen te gaan informeren. Al doorpratend kwam ook de behoefte om nog beter Nederlands te leren naar voren. Maar wat moet je doen als je (zoals de vrouw door oorzaken in je verleden) niet meer goed kan leren ? Als het je heel veel moeite kost om je te concentreren?

Een andere man wees toen op het Praathuis, twee keer per maand op donderdag een gespreksmiddag voor mensen die beter Nederlands willen spreken en met Nederlanders in een informele sfeer de taal willen oefenen. Ook hier in Wijkcentrum Alleman. Uit eigen ervaring kon hij zeggen dat het er heel plezierig en praktisch aan toe ging. En dat de deelnemers het zeer waardeerden.  De tip werd genoteerd.

Verder spraken we over Amstelveen, als stedelijke omgeving om in te wonen en te leven, en de behoefte bij Amstelveners aan  Wie ben ik? bijeenkomsten. Amstelveen is met zijn 80.000 inwoners een relatief rijke stad. De werkloosheid is laag en de meeste mensen wonen in een goed huis of appartement. Voorzover er sprake is van allochtonen zijn dat vooral hoogopgeleide Japanners, Amerikanen en Indiërs die hier tijdelijk werken. Achterstandswijken heb je hier niet. De meeste mensen kunnen het goed rooien zonder dat ze anderen daarbij nodig hebben. Mensen die het in Amstelveen minder goed hebben- en dat zijn er toch nog vele duizenden-  zijn  misschien minder dan elders geneigd om hiervoor uit te komen en steun bij elkaar te zoeken. Dit is iets om te onthouden als je publiciteit maakt voor Wie ben ik?  bijeenkomsten. Die zijn er vanuit het ISP juist voor bedoeld om mensen sterker te maken en hen te helpen zichzelf en elkaar van dienst te zijn.

Positief is dat de aankondiging van Wie ben ik? dit keer door twee van de drie huis aan huisbladen is opgepikt. Misschien dat aankondiging van een inhoudelijk of prikkelend thema een volgend keer meer mensen over de brug helpt. Je zou ook via het lokaal welzijnswerk van Cardanus of het WMO loket van de Gemeente aan meer deelnemers kunnen komen. Voor de volgende bijeenkomst op woensdag 10 november a.s. werd alvast een thema geopperd;  Wie ben ik en hoe overleef ik (als uitkeringsgerechtigde of  oudere Amstelvener) de bezuinigingen van dit nieuwe kabinet ? Het ISP zou het gesprek op basis van wat er in het regeeraccoord staat kunnen voorbereiden.  Met die goede voornemens werd de bijeenkomst afgesloten.

 

Ontmoeting met buurtcentrum Alleman

Op woensdag 8 september 2010 ben ik naar het buurtcentrum Alleman in Amstelveen geweest. Ik heb kennis gemaakt met Ben, o.a. verhuurder van het centrum, en met Ton de Vries (voorzitter van ISP). Hoewel het een gespreksmiddag was met het bespreken van het thema ‘Wie ben ik?’, ben ik meegegaan om kennis  te maken en betrokken te zijn bij het buurtcentrum in Amstelveen.
Het is een hele ervaring voor me geweest, omdat ik kennis heb gemaakt met verstandelijke gehandicapten. Dit vond ik heel spannend, want ik heb nog niet eerder een hand geschud met verstandelijke gehandicapten. Ik heb ze zo aardig en behulpzaam gevonden.
Ben vertelde dat er 4 welzijnsorganisaties gebruik maken van de ruimte in het buurtcentrum. Verder heeft Ben ons (Martien, Ton en ik) een rondleiding door het centrum gegeven. Ik vind het groot voor een buurtcentrum en ik vind het creatief in elkaar gezet (bijv. schilderijen hangen aan een ijzeren draad aan het plafond, echte bomen waarin fake rozen in hangen en etc.). Het was een leerzame bijeenkomst waar ik veel van heb geleerd.

V.l.n.r. Ton de Vries, Martien Luijcks, Ben Voorend, beheerder Alleman (foto Souad)

v.l.n.r. Ton de Vries, Souad Amasslam (verslag), Ben Voorend (foto Martien)